Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γέφυρα του Καρόλου (γ)


 συνέχεια από το προηγούμενο... http://andromeda-mygalaxy.blogspot.gr/2014/02/blog-post_807.html

 Θέλοντας να συνεχίσω το αφιέρωμα στη Γέφυρα του Καρόλου, έπρεπε να σουλουπώσω κάποιες φωτογραφίες που δεν είχαν καλό φωτισμό. Κι ευτυχώς που χρειάστηκε να τις επεξεργαστώ γιατί μπόρεσα έτσι να θυμηθώ κάποια ωραία στιγμιότυπα που τα είχα ξεχάσει. 


 Σήμερα λοιπόν μαζί με τις φωτογραφίες ξεψάχνισα  και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες για ένα από τα πιο εντυπωσιακά αγάλματα της γέφυρας, αυτό που φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία της ανάρτησης.



 Ο εικονιζόμενος είναι ο Άγιος Ιωάννης του Νεπομούκ,  St. John Nepomuk . (c. 1345 – March 20, 1393) . Ο άγιος αυτός ήταν ένας απλός μοναχός και εξομολογητής της τότε Βασίλισσας της Βοημίας. Ο βασιλιάς και σύζυγός της, King Wenceslas IV of Bohemia, θέλοντας να μάθει να μυστικά της, άρχισε να εκβιάζει τον Ιωάννη για να ομολογήσει τις κρυφές δραστηριότητες της συζύγου του. Ο Ιωάννης όμως αρνήθηκε κι έτσι ο Βασιλιάς για να τον τιμωρήσει διέταξε να τον πετάξουν από την Γέφυρα του Καρόλου και να τον πνίξουν, κλείνοντάς τον μέσα σε ένα ξύλινο κιβώτιο. Αμέσως μετά τον πνιγμό του, οι μαρτυρίες λένε πως εμφανίστηκαν πέντε αστέρια στην επιφάνεια των νερών. Από τότε λοιπόν το άγαλμα του Αγίου Ιωάννη φέρει σαν διακόσμηση πέντε αστέρια πάνω στο φωτοστέφανο. 








Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το μικρό και το μεγάλο κακό

  Η προαιώνια μάχη καλού και κακού δεν έχει σιγάσει ποτέ πάνω στον κόσμο. Η πρόοδος του αιώνα όμως γεννά την προσδοκία για μια καλύτερη ανθρωπότητα που επιλέγει συνειδητά το καλό. Κι αυτή η προσδοκία κάθε μέρα ματαιώνεται. Όλοι μας θεατές μιας συνθήκης όπου συνάνθρωποι μας χειροκροτούν την φρίκη ντύνοντάς την με σενάρια και αφηγήματα που τους εξυπηρετούν. Κι ενώ δεν υπάρχει κάτι πιο κραυγαλέα άδικο και εγκληματικό από τη βασανιστική θανάτωση παιδιών κάποιοι χαίρονται με αυτό και στηρίζουν κάθε πράξη βίας. Κι αυτό είναι μια πικρή αλήθεια. Μια τεράστια μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού έχει επιλέξει το κακό και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Όλες οι φωνές δικαιοσύνης μέχρι στιγμής δείχνουν ανίσχυρες. Κι αφού αυτό το κακό δεν μπορεί να νικηθεί τι άλλο μας μέλλει να κάνουμε; Ίσως να αναζητήσουμε το μικρό καθημερινό κακό που τρώει τις ζωές μας. Το κακό στον κοντινό μας περίγυρό, το κακό μέσα μας. Κάτι μας διαφεύγει, κάτι δεν βλέπουμε. Κι αν αυτός ο κό...

Αυτοπροστασία

  Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε οι ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματιστούν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μ...

Ένα αγόρι

 Ένα αγόρι θέλει να γίνει ποιητής, να μιλά για την αγάπη Ένα αγόρι θέλει να πατήσει στα σύννεφα, να νιώσει το σώμα του να ελαφραίνει Να ξαπλώσει πάνω στη δροσερή χλόη  Να αποκοιμηθεί με το κελάηδημα των πουλιών Να χτενίσει τα μαλλιά της αγαπημένης του. Ένα αγόρι θέλει κόψει ένα τριαντάφυλλο και να το βάλει στο βάζο Να κεντήσει μια καρδιά και να την κάνει δώρο Να μαζέψει κοχύλια σε ένα ακρογυάλι  Να γράψει στην άμμο ένα σ΄αγαπώ Κι αυτή είναι η συμμετοχή μου για τη  Μίνι Σκυτάλη#1  της Μαίρης με φωτογραφία κλήρωσης τη Νο4 Ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχα μια ''Ελεύθερη πτώση'' για το δρώμενο των  Γνωμικών   Φοβάμαι τον κόσμο, θυμάμαι είχα πει στον ψυχολόγο. Φοβάμαι να αναμετρηθώ με τον κόσμο,να μπω σε μια παρέα και να συμμετέχω στις συζητήσεις, να βγω ένα ραντεβού, να πάω σε μια συνέντευξη. Φοβάμαι πως θα τους είμαι βάρος, πως θα σπαταλήσω το χρόνο τους. Είναι τόσο πολλοί ωραίοι και ενδιαφέροντες άνθρωποι εκεί έξω. Άνθρωποι που ξέρουν να συμπεριφερθούν, να ...