Όταν ήμουν
πιτσιρικομπομπηρούλα και βαριόμουνα την διαδικασία του μπάνιου, ζητούσα παραγγελιά
από τη μάνα μου, να μου βάλλει στο πικάπ το Μπανάκι μανάκι του συγχωρεμένου
πλέον Σάκη Μπουλά. Και καθότι είχα πάντα μια τάση να μπουρδουκλώνω τις λέξεις
μέσα μου, συν το ότι σιχαινόμουν το σπανάκι, μου φαινόταν πολύ διασκεδαστικό να
υπάρχει ένα τραγούδι που να μιλά για το σπανάκι και το μπανάκι…. Για πότε όμως πέρασαν εκείνα
τα χρόνια και φτάσαμε στο σήμερα, ούτε που τα κατάλαβα. Από τα πικάπ στα youtube και στα ιστολόγια… Τι να πω;
Καλοτάξιδος να ναι ο άνθρωπος, είμαι σίγουρη ότι θα πάει κάπου ωραία και ότι θα
μας στέλνει πολλά τραγουδάκια από κει επάνω…
Ένα ευτράπελο μπορεί να σταθεί αφορμή για να έρθεις αντιμέτωπος με πολύ σοβαρά κοινωνικά θέματα. Το δικό μου ευτράπελο που στάθηκε και αφορμή για να στείλω συμμετοχή στης Αριστέας, σχετίζεται με την συμπεριφορά και την αυτοέκφραση και συγκεκριμένα με τον τρόπο με τον οποίο κάποιος/α εκφράζει την ερωτική του διάθεση. Λογικό και ανθρώπινο οι χώροι διασκέδασης να συνδέονται κυρίως με την αναζήτηση ερωτικού συντρόφου. Το πώς όμως κάποιος ή κάποια θα επιλέξει να δείξει ότι είναι διαθέσιμος ή διαθέσιμη πάντα με προβλημάτιζε. Πείτε με συντηρητική, κομπλεξική ή όπως αλλιώς θέλετε αλλά αφήστε με να θεωρώ πως το νούμερο ένα προσόν σε έναν άνθρωπο είναι το κυμπαριλίκι του. Η αρχοντιά του δηλαδή και η αξιοπρέπεια του, το μέτρο και οι ισορροπίες που κρατάει σε όλα τα πράματα. Τα άκρα πάντα με τρόμαζαν. Ανέκαθεν με τρόμαζαν οι σεμνότυφοι άνθρωποι, ανέκαθεν με τρόμαζαν και οι αχαλίνωτοι άνθρωποι. Μα θα μου πεις οι άνθρωποι είναι πιεσμένοι, οι καιροί είναι αλλοπρόσαλλοι , οι σχέσε...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αν είσαι φίλος καλοδεχούμενος, αν ήρθες να σπαμάρεις σκέψου το ξανά!