Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2014

Είχα και στο χωρίο μου Χάλοουϊν

Σήμερα λέει είναι η γιορτή του Χάλουιν. Μια γιορτή που βγαίνουν στους δρόμους τα παιδούδια και είναι μασκαρεμένα σαν μπαμπούλιδοι, δράκουλες, μάγισσες και καλικαντζαραίοι   κι άμα λέει δεν τα τρατάρεις το κάτι τις, μέχρι που σου γκρεμίζουν και το σπίτι. Μοιάζει η γιορτή με Τσικνοπέμπτη μεν αλλά λέει είναι αφιερωμένη σε όσους έχουν αποθάνει, κούφια η ώρα. Σα να λέμε Απόκριες και ψυχοσάββατο μαζί, δύο σε ένα. Μπερδεμένα πράματα. Πολύ μπερδεμένα πράματα. Εμείς τους Καλικάντζαρους του διώχνουμε δε τους κερνάμε κι όλας. Θα μου πεις όχι κι εμείς τους κερνάμε κουραμπιέδες και μελομακάρονα για να τους ξεγελάσουμε και να μη ροκανίσουν το δέντρο της ζωής. Λαϊκές δοξασίες… Αφού σου λέει οι καλικαντζαραίοι και τα τανγκαλάκια, μέσα στα έγκατα της γης πριονίζουν όλο το χρόνο το δέντρο της ζωής για να σβήσει ο άνθρωπος από προσώπου γης. (ναι τέτοια σκασμένα είναι αυτά τα τρολ, δε μας συμπαθούν καθόλου) Και πριονίζουν με μανία για να προλάβουν να κάνουν το κακό πριν έρθουν τα Χριστού

Λιακάδα made in London

  Γειας σας όμορφα κουρτσούδια και όμορφα αγουρούδια.  Τι κάμετε; Εδώ ένας κύριος θέλει να σας πει μια Καλημέρα ή και Καλησπέρα ανάλογα το πρόγραμμά σας.  Σήμερα θα σας στείλω πάλι μία βόλτα στο Λονδίνο να πάρετε τον αέρα σας. Εγώ θα βόσκω κάπου μέσα στο σπίτι και θα ξεκουράζομαι διότι έδωσα αναρρωτική άδεια στον εαυτό μου και λουφάζω για να μαζέψω δυνάμεις.     Εσείς όμως θέλω να μου πείτε τα νέα σας και προπαντός αν είστε καλά. Αν βαστάτε και αν την παλεύετε γενικότερα.  ΥΓ. Η μικρή διαπίστωση της ημέρας είναι πως η μεγαλύτερη πολυτέλεια σε αυτόν τον κόσμο είναι ο ελεύθερος χρόνος.  Όποιος τον διαθέτει είναι πραγματικά πλούσιος! Μεγάλη υπόθεση το να μπορείς να πεις στον εαυτό σου, σήμερα βρε αδερφέ θα ξεκουραστώ. Θα κατεβάσω ασφάλειες και θα κουρνιάσω!  ΥΓ.2 Οι βόλτες στη Σαλονίκη μας πάντα συνεχίζονται εδώ: Salonique mon amour  Την αγάπη μου!

The Railway Man

Κάποιοι σήμερα σφετερίζονται την χροιά της μέρας για να κανιβαλήσουν πάνω στην ιστορία. Προπαγανδίζουν, σκορπάνε μίσος, διαστρεβλώνουν και παίζουν παιχνιδάκια εξουσίας. Και δυστυχώς αυτοί που έχουν να πουν βλακείες κάνουν πάντα μα πάντα μεγάλο ντόρο και σαματά για να ακουστούν. Εκεί προς τα Καλάβρυτα   ειδικά κάτι έχει το νερό, κάτι πολύ περίεργο.  Γι αυτό κι εγώ σήμερα θέλω να μιλήσω για ένα γερό μάθημα ζωής που πήρα από δύο ανθρώπους τον  Eric Lomax και τον Takashi Nagase , δύο πρόσωπα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου που ανέτρεψαν τα όσα γνωρίζουμε για το μίσος και την έχθρα. Ο Έρικ και ο Τακάσι γνωρίστηκαν σαν εχθροί κάτω από συγκλονιστικές συνθήκες πίεσης και φρίκης. Ο Έρικ ήταν στρατιωτικός των συμμαχικών δυνάμεων και ο Τακάσι των δυνάμεων του Άξονα και οι δύο θύματα του πιο σκληρού και άδικου πολέμου. Ο Έρικ ήταν αιχμάλωτος του Ιαπωνικού στρατού και ο Τακάσι ήταν ο δεσμοφύλακας και ο βασανιστής του. Σκληρή υπόθεση έτσι;   Μετά το πέρας του πολέμου κανείς δεν μπορ

τα παιδιά του Swing

Μπαίνω στο ρυθμό της αντίστασης με διάθεση swing . Αφού η swing ήταν η μουσική της αντίστασης τότε. Η μουσική των «αράπιδων» των «υπανθρώπων» και των κομμουνιστών, κατά τα λεγόμενα της φασιστικής προπαγάνδας.    1993 και βγαίνουν στις μεγάλες οθόνες τα παιδιά του swing. Η αγαπημένη μου ταινία όλων των εποχών. Παιδάκι κι εγώ τότε, δεν είχα την τύχη να δω την ταινία εγκαίρως παρά μερικά χρόνια αργότερα, όταν έφτασα σε μια αρκετά ικανοποιητική ηλικία για να βρω κι εγώ σαν άνθρωπος την κλίση μου. Να βρω τι αγαπώ, τι λαχταρώ και τι με εκφράζει.    Φιλία, αγάπη, ελευθερία και μουσική. Αυτά αγάπησα, αυτά συνεχίζω να αγαπώ κι γι αυτά θα αγωνίζομαι όσο μπορώ. Όπως έκαναν δηλαδή ο Πέτρος και ο Θωμάς, Peter και Thomas αγγλιστί στην ιστορία των παιδιών του swing. Παιδιά που αντιστάθηκαν στο θηρίο του φασισμού μέσα στην πατρίδα τους. Μέσα στο στόμα του λύκου, μέσα στην κόλαση, μέσα στο εκκολαπτήριο του παγκόσμιου εφιάλτη.   Swing Kids (1993)   Μουσική swing σαν υπόκρουση κ