ΓΑΤΟΣΦΑΙΡΑ

  Πόσες φορές ενηλικιώνεται ο άνθρωπος; Όσες χρειάζεται θα πω. Στα είκοσι παίρνεις για πρώτη φορά την ελευθερία στα χέρια σου, μια ελευθερία που την παρανοείς και την ξοδεύεις αλόγιστα. Θέλεις να ζήσεις και να δοκιμάσεις πράγματα και λες σε όλα ναι κι αυτά τα ναι μια μέρα σε εκδικούνται. Ευτυχώς όμως έρχεται η δεύτερη ενηλικίωση εκεί κοντά στα σαράντα που σου λέει πως ήρθε η ώρα μάθεις να διαχειρίζεσαι αυτήν την ελευθερία προς όφελός σου. Το καμπανάκι του χρόνου και της νιότης που θα αρχίσει να σε εγκαταλείπει σου θυμίζουν ότι δεν χρωστάς σε κανέναν τίποτα παρά μόνο στον εαυτό σου. Χρωστάς τις βόλτες που σε ευχαριστούν με τον τρόπο που εσύ γουστάρεις. Χρωστάς τις ώρες ανάπαυσης χωρίς να πρέπει να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν. Χρωστάς τους φίλους που σου δίνουν χαρά και χαμόγελα και όχι εκείνους που θα σε ψυχοπλακώσουν.  Στον κόσμο που ζούμε οι εξουσίες χρειάζονται στρατιώτες. Εκκλησία, Κράτος, Επαναστάσεις όλοι χρειάζονται στρατιώτες να αγωνιστούν για λογαριασμό τους. Η Εκκλησία θέλει

 Είναι αλήθεια ότι πολλά καρπούζια σε μια μασχάλη δε χωράνε. Ένα απαιτητικό 2021 με ανάγκασε να επιλέξω ανάμεσα σε νέες ασχολίες και σε παλιές. Οι νέες είναι ωραίες (βλέπε κανάλι στο Youtube  KristiPetalotiBooksnCraftsChannel/videos ) μα πάντα ευτυχώς οι παλιές είναι αλλιώς (βλέπε Γατόσφαιρα) Και καθώς η ζωή κάνει κύκλους θα νοσταλγούμε πάντα τις ρίζες μας και το σημείο εκκίνησής μας. Κι αυτός είναι ένας πρόλογος για να αιτιολογήσω την επανεμφάνισή μου. Και στα αλήθεια αναρωτιέμαι διαβάζει ακόμα ο κόσμος ιστολόγια ή ανακυκλωνόμαστε αναμεταξύ μας; Who cares μωρέ;  Ένας χρόνος σε εικόνες λοιπόν, ένας χρόνος με πανδημία, με τον κόσμο χωρισμένο στα δυο σε εμβολιαστές και αρνητές, με καραντίντες, άλλοτε υποχρεωτικές κι άλλοτε εθελούσιες σαν την δική μου. Τόπος Θεσσαλονίκη Άντε πάρτε και μια ιδέα από Χριστούγεννα με χειροποίητα πλεκτά στολίδια

 Ένα αγόρι θέλει να γίνει ποιητής, να μιλά για την αγάπη Ένα αγόρι θέλει να πατήσει στα σύννεφα, να νιώσει το σώμα του να ελαφραίνει Να ξαπλώσει πάνω στη δροσερή χλόη  Να αποκοιμηθεί με το κελάηδημα των πουλιών Να χτενίσει τα μαλλιά της αγαπημένης του. Ένα αγόρι θέλει κόψει ένα τριαντάφυλλο και να το βάλει στο βάζο Να κεντήσει μια καρδιά και να την κάνει δώρο Να μαζέψει κοχύλια σε ένα ακρογυάλι  Να γράψει στην άμμο ένα σ΄αγαπώ Κι αυτή είναι η συμμετοχή μου για τη  Μίνι Σκυτάλη#1  της Μαίρης με φωτογραφία κλήρωσης τη Νο4 Ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχα μια ''Ελεύθερη πτώση'' για το δρώμενο των  Γνωμικών   Φοβάμαι τον κόσμο, θυμάμαι είχα πει στον ψυχολόγο. Φοβάμαι να αναμετρηθώ με τον κόσμο,να μπω σε μια παρέα και να συμμετέχω στις συζητήσεις, να βγω ένα ραντεβού, να πάω σε μια συνέντευξη. Φοβάμαι πως θα τους είμαι βάρος, πως θα σπαταλήσω το χρόνο τους. Είναι τόσο πολλοί ωραίοι και ενδιαφέροντες άνθρωποι εκεί έξω. Άνθρωποι που ξέρουν να συμπεριφερθούν, να στηθούν, να περπατ

  Αυτή είναι μια ανάρτηση που την καθυστέρισα αρκετά γιατί ήθελα να τη συνοδεύσω και με βίντεο. Τελικά αυτό είναι το κανονικό μου δωράκι από την Αγιοβασιλιάτικη ανταλλαγή μας. Η χαρά που πήρα όταν το άνοιξα δεν περιγράφεται! Η μυστική μου Αγιοβασιλίτσα ήταν και φέτος η Μαριάννα μας από τον  onirokosmo . Στο δεματάκι είχε ένα στολιδάκι  που θα το κρεμάσω του χρόνου στο δεντράκι μου, ένα φακελάκι τσάι ιβίσκου που είναι πλούσιο δε βιταμίνη c και ένα βιβλίο! Μαριάννα μου δεν ξέρω πώς να σε ευχαριστήσω.Το δώρο σου είναι τόσο πολύτιμο για μένα. Εντός των εβδομάδων θα το ξεκινήσω και θα κάνω και review.  Αόρατα Κορίτσια λοιπόν από την Μανίνα Ζουμπουλάκη Τα πολλά λόγια είναι φτώχια, κρατάω την ανάρτηση σύντομη και περιέκτική καθώς ακολουθεί και βιντεάκι.

Η φετινή ανταλλαγή δώρων ήταν μετ' εμποδίων, λίγο ο χαμός με τις ταχυδρομικές, λίγο η μαζική κακοκεφιά που μας δέρνει. Φέτος είχα την τιμή να παραλάβω αναμνηστικο δωράκι από την ίδια την διοργανώτρια μας  Μαριλένα . Ένα γούρι και μια καρτούλα σε αυτό το τέλειο μπουγκί. Τα δείχνω αναλυτικά και στο βιντεάκι παρά κάτω. Το original δωράκι μου το παρέλαβα αργότερα και μπορείτε να το δείτε εδώ. Σας χρωστάω πολλά περάσματα από τα ιστολόγιά σας. Και πολλές απαντήσεις στα υπέροχα σχόλιά σας. Ελπίζω σύντομα να στρωθώ και να το κάνω.  Εύχομαι το 2021 να είναι πιο υποφερτό από το 2020 και να απαλλαγούμε μια κι έξω από την πανδημία. Κι άλλο κακό να μη μας βρει.  Να φωτιστούμε όλοι και να σεβόμαστε περισσότερο τον διπλανό μας και να πάρουμε επιτέλους στα σοβαρά την κλιματική αλλαγή και να κάνουμε μαζικά κάτι γι' αυτό. Γιατί η κλιματική αλλαγή είναι η πραγματική αιτία κάθε πανδημίας και όλων αυτών των φυσικών καταστροφών που ρημάζουν τις πόλεις μας. Άντε μια προσευχούλα όλοι μαζί

  Οι μέρες της καραντίνας είναι δύσκολες για όλους και μας γεμίζουν σκέψεις και απορίες. Αυτή η λέξη μπήκε ξαφνικά στη ζωή όλων και μας έκανε να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα, που τα θεωρούσαμε δεδομένα. Μας έκανε να εκτιμήσουμε κάτι όταν το χάσουμε. Με όποιον κι αν μιλούσα στο τηλέφωνο, ένιωθε φόβο για το σήμερα και το αύριο. Ξαφνικά όλα απέκτησαν ιδιαίτερη αξία. Ο πρωινός περίπατος, η βόλτα με τους φίλους μας, οι εκδρομές, ο καφές, ακόμα και η δουλειά όσο κι αν δυσανασχετούσαμε μερικές φορές. Μας έλειψε ακόμα και η κίνηση στους δρόμους. Δεν είναι περίεργο όλο αυτό; Σκεφτόμουν ότι αν κάποιος μας έλεγε ότι σε μερικά χρόνια θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε τον covid-19, έναν αόρατο εχθρό, όπως βλέπουμε στα έργα επιστημονικής φαντασίας, σίγουρα θα γελάγαμε. Και να που τώρα συμβαίνει όλο αυτό. Ο ιός είναι υπαρκτός. Μερικά βράδια σκέφτομαι, άραγε πώς είναι αυτός ο τρομερός ιός που μας στέρησε τη χαρά και τις καθημερινές συνήθειές μας; Πόσο δυνατός είναι που νικάει τον άνθρωπο; Που αλλοιώνει