Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2018

Πεφταστέρια

Το κείμενο που ακολουθεί είναι η συμμετοχή μου στο δρώμενο της  Μαίρης Ανοιξιάτικο βραδάκι και το αστεροσκοπείο είχε γεμίσει από δεκάδες επισκέπτες που προσήλθαν για να θαυμάσουν τη μεγάλη βροχή αστεριών. Ερωτευμένα ζευγάρια, ερασιτέχνες αστρονόμοι, φοιτητές, αστροφυσικοί αλλά και απλοί περαστικοί γεμάτοι περιέργεια. Από τη δύση του ηλίου ήδη είχε στηθεί μπροστά στο πάρκο μία μικρή γιορτή με ποτά και κεράσματα που άλλαζαν χέρια.   Η νύχτα έπεφτε γλυκά και το καθαρό στερέωμα ήταν το καλύτερο δώρο για τους δεκάδες παρατηρητές. Το κέφι είχε ανάψει κι όλοι πήραν τις θέσεις τους. Κουβερτάκια στρωμένα στο γκαζόν, αυτοσχέδια τηλεσκόπια, μουσικούλα από τις παρέες, αστεία και πειράγματα. Οι πιο απαιτητικοί δε είχαν στοιχηθεί μπροστά στην είσοδο του αστεροσκοπείου περιμένοντας να απολαύσουν το φαινόμενο μέσα από το φακό του μεγάλου τηλεσκοπίου. Όλα έδειχναν ειρηνικά και όμορφα και κανείς δε μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε μετά. Ένας μουσάτος τύπος με σπαστά γκρίζα μα

Ψηφιακή Γκαλερί

Οι περισσότεροι φίλοι με έχετε γνωρίσει σαν αρθρογράφο, ίσως λιγότεροι γνωρίζετε ότι η βασική μου ιδιότητα είναι η αρχιτεκτονική και τα τελευταία δύο χρόνια έχω προσανατολιστεί σχεδόν ολοκληρωτικά στην εικονογράφηση και στη γραφιστική. Σήμερα θα σας παρουσιάσω την ψηφιακή μου γκαλαερί που φιλοξενείται στο γνωστό ιστότοπο  etsy.com   Το όνομα της γκαλερί μου είναι  Prints of Petaloti  και θα χαιρόμουν αφάνταστα να περνούσατε μια βόλτα και από εκεί. Σε αυτό το σημείο θέλω να σας ενημερώσω πως σύντομα θα ανοίξει και το καινούριο μου καλλιτεχνικό ιστολόγιο με πλούσιο εικονογραφικό υλικό. Ενώ ο γαλαξίας θα παραμείνει ως έχει. 

Η πρώτη μέρα της υπόλοιπής σου ζωής

Έρχεται μια στιγμή που συνειδητοποιείς πως πράγματι, κάποιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Το ήξερες, στο έλεγαν αλλά εσύ για κάποιο λόγο έλεγες πως υπάρχει μέσα σε όλους το καλό. Κι όλο έδινες δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες κι όλο έκανες πως δεν έβλεπες κι όλο έβρισκες διάφορα ελαφρυντικά. Μέχρι που ξέμεινες από χρόνο κι αντοχές. Είναι πολύ εύκολο στα είκοσι σου να παραβλέπεις όλη τη στραβωμάρα του κόσμου. Πρώτον γιατί εκπαιδεύτηκες από το σπίτι σου κατά τέτοιο τρόπο. Μουδιασμένος ακόμα από την οικογενειακή πλύση εγκεφάλου, συνεχίζεις να είσαι το καλό παιδί που πειθαρχεί και υπακούει γιατί πολύ απλά μόνο έτσι θα αξίζει την αγάπη των άλλων. Δεύτερον γιατί είσαι πιτσιρικάς και έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. Έχεις την πολυτέλεια του χρόνου να ρίξεις τον εαυτό σου για χάρη του άλλου, αφού στο μέλλον κάπου, κάπως, κάποτε θα ανταμειφθείς για αυτό. Ή πολύ απλά γιατί ο χρόνος σε εξαπατά και σε παραμυθιάζει πως τα καλύτερα έρχονται. Έλα μου όμως πως τα καλύτερα δεν έρχονται αλλά δημιουργούν