Για το Αριστάκι Μια φορά κι έναν καιρό, (όχι και τόσο μακρινό όσο φανταζόμαστε), ζούσε ένας άρχοντας σε μια όμορφη, μικρή πόλη που του ανήκε σχεδόν ολόκληρη. Τα σπίτια, τα καταστήματα, τα άλση και τα πάρκα ήταν όλα κομμάτι της περιουσίας του κι αν κάτι δεν το κατείχε, έβρισκε πάντα τον τρόπο να το αποκτήσει. Αυτός ο άρχοντας είχε πλούτη πολλά και μαζί με τους ''φίλους'' του, διαφέντευε τους κατοίκους της πόλης για έτη πολλά! Δήμαρχο όλοι τον φώναζαν κι ενώ κανένας δεν τον συμπαθούσε, πάντα στις εκλογές έβγαινε πρώτος. Βλέπετε όλοι οι κάτοικοι της πόλης του χρωστούσαν χάρες κι αν τολμούσε κανείς να τον αμφισβητήσει, έχανε τη δουλειά του ή το σπιτικό του. Ο άρχοντας το είχε μεγάλο καμάρι που είχε φτιάξει την ωραιότερη πόλη στη χώρα. Περπατούσε κορδωμένος στους ανθοστόλιστους πεντακάθαρους δρόμους της, απολάμβανε το ρόφημά του στα κοσμικά στέκια της πλατείας και υποδεχόταν τους επιφανείς καλεσμένους που έρχονταν για να θαυμάσουν το μέρος. Οι κάτοικοι όμως της