Το λοιπόν συνεχίζω με περιπατητική ξενάγηση στην εξωτική Θέρμη και μία ιδέα από την τεχνητή λίμνη. Παραμένω ασυνεπής στις ιστολογικές υποχρεώσεις μου αλλά τα μπατζάκι μου έχουν πάρει φωτιά και βάζω προτεραιότητες. Ο ήλιος σήμερα είναι εκπληκτικός! Μου δίνει υπόσχεση πως η άνοιξη θα μπει δυναμικά φέτος. Εγώ θα ευχηθώ να φυσάει πάντα Βαρδάρης για να στεγνώνει το κοκαλάκι μας. Ομολογουμένως το φετινό κρύο ήταν ξηρό και γλυτώσαμε λιγάκι από τις μούχλες. Baby steps το λένε οι Αμερικάνοι, ένα βήμα τη φορά το λέμε εμείς, το θέμα είναι πώς τα φέρνει πάντα η ζωή και στα δύσκολα σου δίνει σποράκι-σποράκι τις διεξόδους. Έτσι λίγο -λίγο, ίσα-ίσα να μην απελπιστείς. Κι είναι κι αυτό το θέμα που πάντα τα προβλήματα επιδρούν επάνω μας αθροιστικά και διαβρώνουν το ηθικό μας. Αυτό που λέω βέβαια σχετίζεται με τα της καθημερινότητάς μου, αλλά ταιριάζει άνετα και με τα τεκταινόμενα στη χώρα μας. Αν υπάρχει κάτι που έχω διδαχθεί είναι πως η ελπίδα δεν έρχεται πάντα από το υπερπέραν, την προσελκύουμ