ΓΑΤΟΣΦΑΙΡΑ

Τελευταία Κυριακή της αποκριάς και η υπόσχεση για μια γκράντε εμφάνιση έπρεπε να κρατηθεί.  Με μπόλικη διάθεση, αγαπημένη παρέα και λίγα αξεσουάρ βγήκε ο κλόουν παγανιά. Στεφανάκι χειροποίητο από πομ πομ, περούκα, τούλι, μπόλικο face painting κι έτοιμος ο καρνάβαλος. Το γλεντάκι στημένο στο χωριό του Τριλόφου, το χωριό της καρδιάς μου. Γνωστοί και άγνωστοι πρώτοι στο χορό στην όμορφη πλατειούλα των ΚΑΠΗ Τριλόφου. Εδώ μια μικρή πριγκίπισσα μας χάρισε ένα χορό.  Κι εδώ η Ρόξη σε μια λήψη από τις πρόβες του στεφανιού στο ατελιέ.  Και του χρόνου με υγεία!

Η μεγάλη παραδοξότητα του ανθρώπου, να μη συμβαδίζει πάντα η διάνοιά του με την ψυχή του. Ανεξήγητο φαινόμενο το πώς γίνεται  κάποιος να έχει υψηλά ιδανικά και ωραίο τρόπο σκέψης αλλά καρδιακά να είναι βόρειος πόλος. Σκληρός και αλαζόνας. Και στον αντίποδα αυτού να υπάρχουν πρόσωπα που φαινομενικά δεν έχουν τίποτα να μας δώσουν αλλά μέσα τους η ψυχή τους να είναι γεμάτη αγάπη. Στις μέρες μας οι ταμπέλες φοριούνται περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Έτσι το έφερε η κρίση, έτσι το έφεραν οι πολιτικές εξελίξεις. Συναντάς έναν άνθρωπο που αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική ισότητα, την ελευθερία λόγου και σκέψης, αλλά αν τύχει κάποιος να προφέρει μια άλλη γνώμη και να «προσβάλει» την αυθεντία του, τότε ξαφνικά μεταλλάσσεται σε κάτι πολύ αποκρουστικό. Κι εκεί είναι που στέκεσαι αμήχανος μπροστά στο θέαμα και λες: «Δεν είναι δυνατόν». Κι άλλες φορές συναντάς άτομα με τα οποία σε χωρίζει ένα τεράστιο χάσμα σκέψης αλλά είναι τόσο πρόθημα να σε ακούσουν και να αγκαλιάσο