Και τι δηλαδή επειδή φτιάξαμε ένα καινούριο blog θα εγκαταλείψουμε την παρέα; Όχι δα, εδώ θα λέμε τα δικά μας κι εκεί τα πάνω, πάνω. Πώς να το κάνουμε; Όχι τίποτα άλλο δηλαδή αλλά κι εμένα τα αγγλικά μου είναι χάλια και ζορίζομαι με όλα αυτά τα λεξικά και τα συντακτικά. Από το καλοκαίρι ήθελα να σας δείξω αυτό το καφενεδάκι κι όλο το αμελούσα. Οι φωτογραφίες δεν είναι και πολύ καλές αλλά για την ώρα την κάνουν τη δουλειά τους. Βρισκόμαστε στην Ολύμπιο στοά στην οδό Λέοντος Σοφού, την κάθετο στην Φράγκων, στη δυτική μεριά της πόλης δηλαδή, πλησίον του κρατικού Ωδείου Βορείου Ελλάδος. Από πάνω περνάει η Εγνατία. Σας λέω ότι δύσκολα περνάει κάνεις από εκεί αν δεν έχει συγκεκριμένη δουλειά να κάνει. Συνήθως ο κόσμος σε αυτό το κομμάτι της πόλης διασχίζει τις κεντρικές οδούς για να πάει απευθείας στο κέντρο. Εκ των πραγμάτων δεν έχει και καμιά τρελή περατζάδα σε αυτές της γειτονιές. Μονάχα εμπορικά καταστήματα χονδρικής, κτίρια γραφείων και μερικά ξενυχάδικα (τα γνωστά στέκια