Ήταν μια ηλιόλουστη
μέρα σαν την σημερινή και καθώς βρισκόμουν στο κέντρο, είπα να σουλατσάρω και
λίγο στην παραλία. Καθώς λοιπόν περπατούσα αμέριμνη κι απολάμβανα τον καθαρό
ουρανό, να σου μπροστά μου ένας σκύλος κολυμβητής. Στην αρχή βλέποντας ένα
σκύλο μέσα στον Θερμαϊκό τρόμαξα. Πάει το καημένο έπεσε μέσα σκέφτηκα. Μετά από
λίγο όμως, βλέπω τον μάγκα να βγαίνει από το νερό σαν κύριος, να τινάζεται, να
ανεβαίνει τα σκαλιά της προκυμαίας και να επιστρέφει στο αρχικό του σημείο.
Εκεί αφού γάβγιζε για κάμποση ώρα τα γλαροπούλια και τις αποδημητικές
αγριόπαπιες, κάνει ένα σάλτο και ξαναπέφτει στο νερό και φτου κι απ’ την αρχή.
Σιγά, σιγά μαζεύτηκαν κι άλλοι περαστικοί να απολαύσουν το θέαμα, αλλά ο σκύλος
δεν μας έδωσε καμία μα καμία σημασία. Συνέχισε απτόητος να κυνηγάει γλαροπούλια.
Αυτές είναι οι μικρές εκπλήξεις της ζωής. Ξεκινάς για μια μοναχική βόλτα και
πέφτεις πάνω στο καλύτερο θέαμα.
Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε οι ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματιστούν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αν είσαι φίλος καλοδεχούμενος, αν ήρθες να σπαμάρεις σκέψου το ξανά!