Πώς μπορείς να μη μετανιώνεις;

deviantart.com

 Δεν ξέρω αν έχει πέσει στην αντίληψή σας μια κλισέ ερώτηση που παίζει μονίμως σε κάθε τηλεοπτική αλλά και έντυπη συνέντευξη. Μια ερώτηση που την υποβάλλει κάθε δημοσιογράφος στον καλεσμένο του και αφορά στα της ζωής του.

«Υπάρχει κάτι για το οποίο έχεις μετανιώσει;»

 Και για έναν παράξενο και μυστήριο λόγο όλοι οι συνεντευξιαζόμενοι απ’ άκρη σ άκρη του κόσμου  δίνουν μονίμως την ίδια απάντηση.

«Δεν μετανιώνω για τίποτα στη ζωή μου.»

 Δεν θα σταθώ στο πόσο βαρετό και στημένο ακούγεται όλο αυτό. Αλλά στην απλή λέξη ΤΙΠΟΤΑ. Πώς γίνεται να είσαι άνθρωπος και να μην μετανιώνεις για τίποτα; Πραγματικά μόνο σε δύο συμπεράσματα μπορώ να οδηγηθώ. Είτε το στο ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κάνει κανένα λάθος στη ζωή τους, είτε στο ότι δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τα λάθη τους. Εκτός βέβαια αν ανήκω σε αυτούς τους παρανοϊκούς που θα ήθελαν να ξεκινήσουν πάλι από την  αρχή και να τα κάνουν όλα αλλιώς. Κάποιος καλοπροαίρετος θα έλεγε πως αυτοί οι άνθρωποι απλώς σέβονται αυτό που έχουν αποκομίσει από τα λάθη τους. Αυτό μάλιστα, είναι κάτι πολύ σοφό και σωστό. Αλλά δυστυχώς δεν έχω εισπράξει κάτι τέτοιο από αυτά που έχω παρακολουθήσει και το στενάχωρο είναι ότι παίρνουν πολλοί άνθρωποι και ειδικά νέοι, το παράδειγμα να ζήσουν μια ζωή χωρίς αναθεώρηση και αξιολόγηση. 

 Δεν υπάρχει κανένα μπλάνκο που μπορεί να σβήσει τα κακώς κείμενα των περασμένων ετών. Ὅ γέγονε, γέγονε. Το δράμα όμως ενός ανθρώπου δεν ξεκινά από κάποιες προβληματικές επιλογές και συμπεριφορές, αλλά από την αδυναμία να εμπεδώσει και να παραδεχθεί τα λάθη του. 

http://vankevich.deviantart.com/art/chicago-people-54514220

 Ζούμε σε μια ατομικιστική κοινωνία που πιστεύουμε πως η ζωή είναι δική μας και μόνο δική μας. Κι ότι έχουμε το δικαίωμα να ξοδεύουμε το χρόνο μας πάνω στη γη κάνοντας ότι μας καπνίσει. Και φυσικά μας διαφεύγει ότι το κάθε τι που κάνουμε, ακόμα και το παραμικρό στραβό ή καλό, λειτουργεί σαν ντόμινο που προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις στο περιβάλλον του. Ρίχνεις μια μπανάνα στο δρόμο γιατί πιστεύεις πως είναι δικαίωμά σου να είσαι ανέμελος και χύμα και λίγο παρακάτω κάποιος σακατεύεται εξ αιτίας σου. Πετάς μια καύτρα από το παράθυρο του αυτοκινήτου σου και παίρνει φωτιά ένα δάσος. Ανοίγεις την ομπρέλα κάτω από το υπόστεγο και κάποιος άλλος αναγκάζεται να περπατήσει στη βροχή. Περνάς το φανάρι με κόκκινο, τρέχεις με 150, κάνεις σούζες με μηχανάκια κλπ κλπ. Κι αν όλα αυτά τα μικρά πραγματάκια μπορούν να προκαλέσουν τέτοια αναστάτωση γύρω σου, φαντάσου τι κακό μπορεί να προκαλέσουν σοβαρότερα λάθη. 

Είναι λέει δικαίωμά σου να μεγαλώνεις το παιδί σου όπως θέλεις. Να του κάνεις όλα τα χατίρια να το κανακεύεις. Κι έπειτα αυτό το παιδί όταν μεγαλώσει, να γίνει ένας τύραννος για τις ζωές των άλλων. Είναι δικαίωμά σου να  κάνεις καταχρήσεις και ύστερα να έρθει μια μέρα που να πρέπει να δώσεις  αίμα για κάποιον δικό σου άνθρωπο και να είσαι ανίκανος να το κάνεις. 

 

http://vankevich.deviantart.com/art/shoppers-delight-12222581

 Και τα χειρότερα λάθη δυστυχώς είναι αυτά που δεν φαίνονται. Αυτά που νομίζουμε ότι αφορούν μόνο εμάς. Δεν έχω κάνει κακό σε κανέναν. Δεν έχω αδικήσει κανέναν. Που είναι τα λάθη μου; Σε μια ομάδα όμως, ένας παίχτης αν χάσει έστω και μία πάσα μπορεί να γίνει αιτία να χαθεί όλο το παιχνίδι.  Η καλή ομάδα όμως θα τρέξει να καλύψει το κενό αυτού του παίχτη και να τον βοηθήσει να πάρει ξανά την μπάλα στα χέρια του. Τι γίνεται όμως όταν ο παίκτης δεν αντιλαμβάνεται ότι δεν παίζει καλά; Τι γίνεται όταν και οι υπόλοιποι παίκτες της ομάδας λειτουργούν ατομικιστικά;  

 Υπερεκτιμούμε και τα δικαιώματά μας και την ελευθερία μας, τοποθετώντας τις δικές μας προτεραιότητες πολύ πιο πάνω από τις ανάγκες των διπλανών μας. Ένας απλός πατέρας για παράδειγμα που αμελεί να πάει στο γιατρό για έναν προληπτικό έλεγχο, προτάσσοντας σαν δικαιολογία ότι είναι δικαίωμά του να  μην γουστάρει τους γιατρούς, αγνοεί πως λίγο παρακάτω μπορεί να παρουσιαστεί ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που θα βάλλει σε περιπέτειες όλη την οικογένεια. Είναι πολλά τα δράματα που συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά και έχουν σαν αιτία μικρές και φαινομενικά αθώες συμπεριφορές.

Γι αυτό αν μας ρωτήσουν κάποτε αν έχουμε μετανιώσει για πράγματα που έχουμε κάνει, ας ρωτήσουμε καλύτερα τους οικείους μας αν έχουν ζημιωθεί εκείνοι από τα πράγματα που έχουμε κάνει στη ζωή μας.  

http://vankevich.deviantart.com/art/f-i-r-e-n-z-e-110025527