ΓΑΤΟΣΦΑΙΡΑ

link Αναβλητική; Σημειώσατε Χ Ανασφαλής; Σημειώσατε Χ Λεπτολόγος; Σημειώσατε και πάλι Χ Ηττοπαθής; Άντε κι εδώ ένα μικρό Χ Αν τα παραπάνω τα βάλουμε όλα μαζί, μας κάνουν πολλές χαμένες εξεταστικές και μια ημερομηνία ορκωμοσίας τόσο μακρινή, όσο μακρινός είναι και ο γαλαξίας της Ανδρομέδας (καλή ώρα). Η ανασφάλεια σε κάνει να νιώθεις πως υστερείς σε κάτι κι αυτό σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην λεπτολογία. Μα αυτό δεν ξέρω να το κάνω καλά. Μα υπάρχουν τόσοι άλλοι που το κάνουν καλύτερα. Ίσως αν το μελετούσα περισσότερο. Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις που στο τέλος σε αποτρελαίνουν και καταθέτεις τα όπλα.  Κι ύστερα έρχεται η ηττοπάθεια. Η λογική πως αφού δεν είμαι καλή σε κάτι ( έχοντας πάντα σαν μέτρο σύγκρισης το τέλειο και το άπιαστο), είναι δεδομένο πως δε θα τα καταφέρω. Κι αφού δεν θα τα καταφέρω ας προσπαθήσω λίγο αργότερα όταν θα γίνω λίγο καλύτερη.   link Είχα μιλήσει και παλαιότερα εδώ για το λεγόμενο θάρρος που λείπει από πολλούς από εμά

link Ένα σύντομο πέρασμα για να ευχηθώ Χριστός Ανέστη σε όλους τους φίλους που με έκαναν να αγαπήσω το όμορφο αυτό αλισβερίσι ιδεών, σκέψεων, εμπειριών και   προβληματισμών, που λαμβάνει χώρα, εδώ σε αυτούς τους διαδικτυακούς ιστότοπους.   Θέλω επίσης να καλωσορίσω τους καινούριους φίλους που έβαλαν αυτό το blog στην καθημερινότητά τους και να τους υποσχεθώ πως καλώς εχόντων των πραγμάτων, μετά το πέρας τις στριμωγμένης περιόδου που διανύω θα είμαι πιο συνεπής, στο κάλεσμά τους για επικοινωνία. Η πίεση της δουλειάς, δεν μου επιτρέπει να ασχοληθώ για την ώρα με το ιστολόγιο. Μια μικρή παύση είναι απαραίτητη για να φέρω εις πέρας μια μικρή αποστολή, από την οποία θα βγω ένας πολύ διαφορετικός άνθρωπος.  Γύρω μας συμβαίνουν τόσα πολλά και άσχημα πράγματα που είναι αδύνατον να μας αφήσουν ανεπηρρέαστους. Η τραγωδία στην Κορέα με τον χαμό τόσων παιδιών, το πολιτικό παρασκήνιο πίσω από τις άσχημες εξελίξεις στην Ουκρανία και το φόβο μιας γενικευμένης σύρραξης, οι μεγά

  Επί της οδού Εγνατίας, αριστερά από το άγαλμα του Βενιζέλου και μπροστά στη στάση Αλκαζάρ, η Παναγία Χαλκέων ορθώνεται εκεί από το 1028 μ.Χ. Γνωστή και ως ‘’Η Παρθένος των Χαλκουργών’’ πήρε το όνομά της από την γειτονική περιοχή των χαλκουργών της Θεσσαλονίκης. Παλαιοχριστιανικό μνημείο από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της πόλης, χτίστηκε την εποχή της δυναστείας των Μακεδόνων αυτοκρατόρων, από τον πρωτοσπαθάριο Χριστόφορο, κατεπάνω της Λομβαρδίας, και τη σύζυγο του Μαρία. Εικάζεται πως ο τάφος του Χριστόφορου βρίσκεται στο βόρειο τείχος της εκκλησίας.  Ένας ναός για τον οποίο θα βρείτε περισσότερες αρχιτεκτονικές πληροφορίες στους συνδέσμους που σας παραθέτω παρακάτω. Το εντυπωσιακότερο με αυτό τον ναό είναι πως η αίσθηση μεγαλοπρέπειας που δημιουργεί η εξωτερική του περιβολή, έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με το εσωτερικό του, όπου όλα ξαφνικά έρχονται πιο κοντά στην κλίμακα του ανθρώπου, θυμίζοντας περισσότερο κάποιο παρεκκλήσι παρά ένα μεγαλειώδες μνημείο. Αξίζει να

  Σήμερα ένιωσα ντροπή γιατί δεν ήξερα πως η παρακάτω επιγραφή βρίσκεται στα σκαλοπάτια του τρίτου ορόφου του Λευκού Πύργου. Πάνε πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που πέρασα το κατώφλι του Πύργου και ίσως τότε να μην ήμουν τόσο παρατηρητική όσο τώρα. Από την άλλη όμως είναι πολύ παρήγορο να ξέρεις πως υπάρχουν στον τόπο σου πολλά πράγματα που πρέπει να ανακαλύψεις. «…κανείς δεν μένει χωρίς πατρίδα, όσο θα υπάρχει Θεσσαλονίκη..» Νικηφόρος Χούμνος 14 ος αι.   βυζαντινός λόγιος. Μια ρήση που διατυπώθηκε κάπου επτακόσια χρόνια πριν και με έκανε να ανατριχιάσω. Πώς είναι δυνατόν να αισθάνθηκε ένας άνθρωπος αιώνες πριν, αυτό που νιώθουμε πολλοί από εμάς, για τον όμορφο τόπο που μας γέννησε. Αυτό το παράξενο συναίσθημα πως αυτή η πόλη είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια απλή πόλη με φυσικό κάλος.   Αυτή η πόλη είναι σαν μια μητέρα που αγκαλιάζει κάθε ορφανό και θλιμμένο άνθρωπο. Αν στην Αθήνα σε κατακλύζει το δέος της μεγαλοπρέπειας της αρχαίας Ελλάδας, στη Θεσσαλονίκη σ