"Κουνήσου από τη θέση σου"

Είπαμε, έβρεξε με το τουλούμι και μας άνοιξε δουλειές. Να δεις τα λούκια αν είναι εντάξει, να ξύσεις τους σουβάδες που φούσκωσαν, να πετάξεις την πραμάτια  σου που καταστράφηκε, ειδικά εκείνα τα κουτιά παπουτσιών που ήρθαν και πάνιασαν. Ίσα, ίσα να γίνουν τα χοντρά μωρέ μέχρι να στεγνώσουν οι τοίχοι και να αρχίσουν οι σοβαρές δουλειές, τα αντιμουχλικά, τα στοκαρίσματα, τα σοβαντίσματα, τα βαψίματα και κυρίως η συντήρηση των μονώσεων. Κατά τα άλλα καινούρια σπίτια σου λέει ο άλλος και να ταν και δικό σου να το ξηλώσεις και να το φτιάξεις από την αρχή αλλά άμα είναι του σπιτονοικοκύρη θα κάνεις υπομονή.

Ωραία όλα αυτά κι εκεί που λες άντε να φτιάσω έναν καφέ να ξεκουραστώ, να δροσιστώ και λίγο στο μπαλκόνι μιας και το απόγευμα που πέφτει ο ήλιος φυσάει αεράκι. Την ώρα που κρατάς το ποτήρι και πας να τραβήξεις την πρώτη ρουφηξιά, να σου ο καφές χτυπιέται από την αρχή και μαζί του χτυπιέσαι κι εσύ.Πέρα δώθε, πέρα δώθε! Βρε αμάν; Σεισμός , παιδί μου! Σεισμός μπουμπουριστός. Οκ 3,1 ρίχτερ, αλλά ρηχός, 5 χιλιόμετρα εστιακό βάθος κι αυτοί είναι οι πιο ζημιάριδες. Η συγκυρία όμως είναι αυτή που σε τρομάζει περισσότερο. Τη μια να κουνιέται ο κόσμος από νεροποντές και την άλλη από σεισμούς.Κι εσύ οργανώνεις τη ζωούλα σου μια χαρά και νομίζεις ότι τα έχεις όλα σε τάξη και μια μέρα γίνεται μια θεομηνία και... Όχι, όχι δεν κινδυνολογώ, αλλά δεν είναι κακό να θυμόμαστε πού και πού πως είμαστε περαστικοί από δω χάμω και κυρίως να μην κλείνουμε τα μάτια μας στη δυστυχία του κόσμου...

Η μόνη που δεν καταπιάνεται με τέτοιες σκέψεις είναι αυτή εδώ η κυράτσα. Τη βλέπεις ξαπλαρωμένη ωραία, ωραία και λες αχ το γλυκό μου τι καλό σκυλάκι! Μόνο εγώ όμως ξέρω τι τέρας είναι αυτό εδώ το ύποπτο μούτρο...