Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ποτέ την Κυριακή !

link
Το Μελινάκι, η Ήλια κορίτσι μεροκαματιάρικο του λιμανιού είχε έναν κανόνα απαράβατο, την Κυριακή να σταματάει τη δουλειά και να πηγαίνει αρχαία Τραγωδία. Τι ντροπή στ' αλήθεια ακόμα και μια κοινή γυναίκα του λιμανιού να ξέρει πως η Κυριακή είναι μέρα ιερή. Μην ντρέπεσαι να το πεις, μια πόρνη που έβγαζε το ψωμί της κάνοντας πεζοδρόμιο ήξερε πιο πολλά πράγματα από μένα κι από σένα. Τι; Η Ήλια δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο; Και τι, έτσι νομίζεις πως γυρίζονται τέτοιες ταινίες χωρίς μια αληθινή ιστορία από πίσω;

Μια πόρνη λοιπόν μας έβαλλε τα γυαλιά και μας ντρόπιασε γιατί εμείς είμαστε χειρότερες πόρνες. Οι πόρνες του συστήματος που συνεργούν στο να χαλάσει αυτός ο κόσμος. Και ποια μπορεί να είναι η χειρότερη πορνεία εκτός από αυτήν που εργάζεται για την καταστροφή του κόσμου, για την καταπάτηση των δικαιωμάτων και για την δυστυχία των απλών ανθρώπων;

Σήμερα απεργώ γιατί δε στο πα πως έχουμε κι εμείς με την οικογένειά μου ένα μικρό μαγαζάκι. Ένα μικρό βιβλιοπωλείο ντε. Όμορφο, παραδοσιακό και ξύλινο. Τώρα αναρωτιέσαι γιατί δεν σου έδειξα ποτέ φωτογραφία; Γιατί το μέλλον είναι αβέβαιο και τα πλάνα αλλάζουν συνεχώς.

link

Η Κυριακή είναι λοιπόν  μέρα ιερή . Είναι μέρα για εκκλησία αν είσαι θρήσκος και μέρα για ξεκούραση και βόλτα. Μέρα για περισυλλογή και ανασυγκρότηση. Μέρα για πολύτιμες ανάσες και για ανάκτηση δυνάμεων. Μέρα για αγάπη, για συντροφιά, για συναντήσεις με συγγενείς και φίλους. Πόσο ψεύτικο και υποκριτικό το παραμύθι με τον χαμένο τζίρο. Εγώ στο λέω, που ξέρω από εμπορικά καταστήματα, παιδί μικρο-εμπόρων ήμουν πάντα, πιο πολλά χρήματα θα ξοδέψεις για να κρατήσεις μια επιπλέον μέρα το μαγαζί σου ανοιχτό από αυτά που θα πάρεις από δυο τρεις αποκαμωμένους πελάτες. Κι αν μου λες πως τα μεγάλα αστικά κέντρα είναι τουριστικά και θα σου κάνουν κατανάλωση οι τουρίστες, μπορώ να σου πω, πως ανέκαθεν τα μαγαζάκια με τουριστικές άδειες ήταν ανοιχτά όλη την εβδομάδα, δεν χρειαζόταν να γίνει αυτή η μπαγαποντιά για να μασουλίσουμε την καραμέλα.

Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Να κατέβεις μια βόλτα για καφέ, μα σε παρακαλώ μην αγοράσεις τίποτα!

Εδώ τρέχει η καλοκαιρινή ιδέα : "Πες το με έναν καφέ"

Never on Sunday : 1960 σκηνοθεσία Jules Dassin 


Σχόλια

  1. Καταπληκτική ανάρτηση!!! Δεν έχω να προσθέσω... Γεια στην "πένα" σου Χριστίνα! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου Ειρήνη μου αγορμάνα μου! Αυτή είναι η μαγεία του σινεμά και της μουσικής, για κάθε περίσταση υπάρχει και μία ταινία και ένα τραγούδι.Τις πάσες για σχολιασμό τις δίνει η ίδια η τέχνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαζί σου Χριστίνα.. από όλες τις πλευρές "βρωμάει" αυτή η ιστορία..
    ούτε μια "ογδοντοφλυφίδα".. (που έλεγε και μια γιαγιά..) την Κυριακή..

    "ποτέ την Κυριακή" το σύνθημα.. και "έγραψες"..ξανά!

    "η ισχύς εν τη ενώσει"..
    καλό σου βράδυ - τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στο βωμό του κέρδους των πολυεθνικών πολλά θα γίνουν..
    Αφιερωμένο: https://www.youtube.com/watch?v=K5DlX4QfEjc

    Πάει κι αυτή η Κυριακή
    και η χαρά μας πάει
    ήτανε τόσο βιαστική
    όπως και κάθε Κυριακή
    Που πριν τη ζήσουμε περνάει

    Πάει κι αυτή η Κυριακή
    κι ας καρτερούμε μια άλλη
    που να 'ναι ολόκληρη ζωή
    που να 'ναι απέραντη γιορτή
    Μια Κυριακή τόσο μεγάλη...

    Την Καλημέρα μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ωραία ανάρτηση Χριστίνα μου!! Και έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που λες. Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Αν είσαι φίλος καλοδεχούμενος, αν ήρθες να σπαμάρεις σκέψου το ξανά!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Secret Santa 2022

  Στην εκπνοή του χρόνου σας εύχομαι ολόψυχα Χρόνια πολλά και ένα ευτυχισμένο 2023 με δύναμη και δημιουργικότητα. Τα τελευταία χρόνια οι δραστηριότητές μου έχουν μετακυλιστεί στο instagram  @kristi_petaloti  και στο youtube  Kristi Petaloti . Παρ' όλα αυτά είναι συγκινητικό που κάποιοι παλιοί φίλοι συνεχίζετε να με τιμάτε με την παρουσία σας και τη σκέψη σας. Θαυμάζω το μεράκι σας να κρατάτε την παράδοση και να διοργανώνετε ακόμα δράσεις.  Η Γατόσφαιρα θα μείνει για πάντα ανοιχτή έστω και για κάποιες σποραδικές αναρτήσεις. Παραμένει το πρώτο μου σπιτικό, το σημείο έναρξης πολλών ωραίων πραγμάτων και μπορεί στο μέλλον αν αλλάξει κάτι στην διάρθρωση του Blogger ή και του Wordpress να με βολέψει να γίνω ξανά τακτικότερη.  Όπως φανερώνει και ο τίτλος της ανάρτησης έχουμε μυστικό Άγιο Βασίλη μια δράση θεσμό της βλογκογειτονιάς μας που συντονίζει κάθε χρόνο ακούραστη η αγαπημένη μας Μαριλένα  marilenaspotofart . Ο δικός μου μυστικός Άγιος Βασίλης είναι η Σμαραγδούλα μας  smaragdenia-roul

Σκέψεις ενηλικίωσης

  Πόσες φορές ενηλικιώνεται ο άνθρωπος; Όσες χρειάζεται θα πω. Στα είκοσι παίρνεις για πρώτη φορά την ελευθερία στα χέρια σου, μια ελευθερία που την παρανοείς και την ξοδεύεις αλόγιστα. Θέλεις να ζήσεις και να δοκιμάσεις πράγματα και λες σε όλα ναι κι αυτά τα ναι μια μέρα σε εκδικούνται. Ευτυχώς όμως έρχεται η δεύτερη ενηλικίωση εκεί κοντά στα σαράντα που σου λέει πως ήρθε η ώρα μάθεις να διαχειρίζεσαι αυτήν την ελευθερία προς όφελός σου. Το καμπανάκι του χρόνου και της νιότης που θα αρχίσει να σε εγκαταλείπει σου θυμίζουν ότι δεν χρωστάς σε κανέναν τίποτα παρά μόνο στον εαυτό σου. Χρωστάς τις βόλτες που σε ευχαριστούν με τον τρόπο που εσύ γουστάρεις. Χρωστάς τις ώρες ανάπαυσης χωρίς να πρέπει να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν. Χρωστάς τους φίλους που σου δίνουν χαρά και χαμόγελα και όχι εκείνους που θα σε ψυχοπλακώσουν.  Στον κόσμο που ζούμε οι εξουσίες χρειάζονται στρατιώτες. Εκκλησία, Κράτος, Επαναστάσεις όλοι χρειάζονται στρατιώτες να αγωνιστούν για λογαριασμό τους. Η Εκκλησία θέλει

Ένα αγόρι

 Ένα αγόρι θέλει να γίνει ποιητής, να μιλά για την αγάπη Ένα αγόρι θέλει να πατήσει στα σύννεφα, να νιώσει το σώμα του να ελαφραίνει Να ξαπλώσει πάνω στη δροσερή χλόη  Να αποκοιμηθεί με το κελάηδημα των πουλιών Να χτενίσει τα μαλλιά της αγαπημένης του. Ένα αγόρι θέλει κόψει ένα τριαντάφυλλο και να το βάλει στο βάζο Να κεντήσει μια καρδιά και να την κάνει δώρο Να μαζέψει κοχύλια σε ένα ακρογυάλι  Να γράψει στην άμμο ένα σ΄αγαπώ Κι αυτή είναι η συμμετοχή μου για τη  Μίνι Σκυτάλη#1  της Μαίρης με φωτογραφία κλήρωσης τη Νο4 Ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχα μια ''Ελεύθερη πτώση'' για το δρώμενο των  Γνωμικών   Φοβάμαι τον κόσμο, θυμάμαι είχα πει στον ψυχολόγο. Φοβάμαι να αναμετρηθώ με τον κόσμο,να μπω σε μια παρέα και να συμμετέχω στις συζητήσεις, να βγω ένα ραντεβού, να πάω σε μια συνέντευξη. Φοβάμαι πως θα τους είμαι βάρος, πως θα σπαταλήσω το χρόνο τους. Είναι τόσο πολλοί ωραίοι και ενδιαφέροντες άνθρωποι εκεί έξω. Άνθρωποι που ξέρουν να συμπεριφερθούν, να στηθούν, να περπατ