Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ποτέ την Κυριακή !

link
Το Μελινάκι, η Ήλια κορίτσι μεροκαματιάρικο του λιμανιού είχε έναν κανόνα απαράβατο, την Κυριακή να σταματάει τη δουλειά και να πηγαίνει αρχαία Τραγωδία. Τι ντροπή στ' αλήθεια ακόμα και μια κοινή γυναίκα του λιμανιού να ξέρει πως η Κυριακή είναι μέρα ιερή. Μην ντρέπεσαι να το πεις, μια πόρνη που έβγαζε το ψωμί της κάνοντας πεζοδρόμιο ήξερε πιο πολλά πράγματα από μένα κι από σένα. Τι; Η Ήλια δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο; Και τι, έτσι νομίζεις πως γυρίζονται τέτοιες ταινίες χωρίς μια αληθινή ιστορία από πίσω;

Μια πόρνη λοιπόν μας έβαλλε τα γυαλιά και μας ντρόπιασε γιατί εμείς είμαστε χειρότερες πόρνες. Οι πόρνες του συστήματος που συνεργούν στο να χαλάσει αυτός ο κόσμος. Και ποια μπορεί να είναι η χειρότερη πορνεία εκτός από αυτήν που εργάζεται για την καταστροφή του κόσμου, για την καταπάτηση των δικαιωμάτων και για την δυστυχία των απλών ανθρώπων;

Σήμερα απεργώ γιατί δε στο πα πως έχουμε κι εμείς με την οικογένειά μου ένα μικρό μαγαζάκι. Ένα μικρό βιβλιοπωλείο ντε. Όμορφο, παραδοσιακό και ξύλινο. Τώρα αναρωτιέσαι γιατί δεν σου έδειξα ποτέ φωτογραφία; Γιατί το μέλλον είναι αβέβαιο και τα πλάνα αλλάζουν συνεχώς.

link

Η Κυριακή είναι λοιπόν  μέρα ιερή . Είναι μέρα για εκκλησία αν είσαι θρήσκος και μέρα για ξεκούραση και βόλτα. Μέρα για περισυλλογή και ανασυγκρότηση. Μέρα για πολύτιμες ανάσες και για ανάκτηση δυνάμεων. Μέρα για αγάπη, για συντροφιά, για συναντήσεις με συγγενείς και φίλους. Πόσο ψεύτικο και υποκριτικό το παραμύθι με τον χαμένο τζίρο. Εγώ στο λέω, που ξέρω από εμπορικά καταστήματα, παιδί μικρο-εμπόρων ήμουν πάντα, πιο πολλά χρήματα θα ξοδέψεις για να κρατήσεις μια επιπλέον μέρα το μαγαζί σου ανοιχτό από αυτά που θα πάρεις από δυο τρεις αποκαμωμένους πελάτες. Κι αν μου λες πως τα μεγάλα αστικά κέντρα είναι τουριστικά και θα σου κάνουν κατανάλωση οι τουρίστες, μπορώ να σου πω, πως ανέκαθεν τα μαγαζάκια με τουριστικές άδειες ήταν ανοιχτά όλη την εβδομάδα, δεν χρειαζόταν να γίνει αυτή η μπαγαποντιά για να μασουλίσουμε την καραμέλα.

Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Να κατέβεις μια βόλτα για καφέ, μα σε παρακαλώ μην αγοράσεις τίποτα!

Εδώ τρέχει η καλοκαιρινή ιδέα : "Πες το με έναν καφέ"

Never on Sunday : 1960 σκηνοθεσία Jules Dassin 


Σχόλια

  1. Καταπληκτική ανάρτηση!!! Δεν έχω να προσθέσω... Γεια στην "πένα" σου Χριστίνα! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου Ειρήνη μου αγορμάνα μου! Αυτή είναι η μαγεία του σινεμά και της μουσικής, για κάθε περίσταση υπάρχει και μία ταινία και ένα τραγούδι.Τις πάσες για σχολιασμό τις δίνει η ίδια η τέχνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαζί σου Χριστίνα.. από όλες τις πλευρές "βρωμάει" αυτή η ιστορία..
    ούτε μια "ογδοντοφλυφίδα".. (που έλεγε και μια γιαγιά..) την Κυριακή..

    "ποτέ την Κυριακή" το σύνθημα.. και "έγραψες"..ξανά!

    "η ισχύς εν τη ενώσει"..
    καλό σου βράδυ - τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στο βωμό του κέρδους των πολυεθνικών πολλά θα γίνουν..
    Αφιερωμένο: https://www.youtube.com/watch?v=K5DlX4QfEjc

    Πάει κι αυτή η Κυριακή
    και η χαρά μας πάει
    ήτανε τόσο βιαστική
    όπως και κάθε Κυριακή
    Που πριν τη ζήσουμε περνάει

    Πάει κι αυτή η Κυριακή
    κι ας καρτερούμε μια άλλη
    που να 'ναι ολόκληρη ζωή
    που να 'ναι απέραντη γιορτή
    Μια Κυριακή τόσο μεγάλη...

    Την Καλημέρα μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ωραία ανάρτηση Χριστίνα μου!! Και έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που λες. Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Αν είσαι φίλος καλοδεχούμενος, αν ήρθες να σπαμάρεις σκέψου το ξανά!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Secret Santa 2023

 Η ανάρτηση μου στο ιστολόγιο μου κατέληξε να είναι μια ετήσια πλέον παράδοση. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι οι οπτικοακουστικές πλατφόρμες με έχουν κερδίσει και η Γατόσφαιρα παραμένει για συναισθηματικούς λόγους.  Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη φίλη Ιωάννα από το ιστολόγιο Συννεφάκι και τα όμορφα δωράκια που μου έστειλε http://kloanna.blogspot.com/ Κι ένα ακόμη ευχαριστώ στην αγαπημένη μας οικοδέσποινα Μαριλένα που μας συντονίζει κάθε χρόνο και μπαίνει πάντα στον κόπο και τα έξοδα να μας στέλνει αναμνηστικά δωράκια. https://marilenaspotofart.wordpress.com/ Εύχομαι σε όλες και όλους καλή κι ευλογημένη χρονιά κι όλη η ευγένεια που διαθέτετε να σας έρχεται πίσω στο πολλαπλάσιο. Για τους πιο ορεξάτους φίλους στο κανάλι μου δείχνω τα δωράκια αναλυτικότερα

Αυτοπροστασία

  Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε ο ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματίσουν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μας...

Fanζειν

Ένα ευτράπελο μπορεί να σταθεί αφορμή για να έρθεις αντιμέτωπος με πολύ σοβαρά κοινωνικά θέματα. Το δικό μου ευτράπελο που στάθηκε και αφορμή για να στείλω συμμετοχή στης Αριστέας, σχετίζεται με την συμπεριφορά και την αυτοέκφραση και συγκεκριμένα με τον τρόπο με τον οποίο κάποιος/α εκφράζει την ερωτική του διάθεση. Λογικό και ανθρώπινο οι χώροι διασκέδασης να συνδέονται κυρίως με την αναζήτηση ερωτικού συντρόφου. Το πώς όμως κάποιος ή κάποια θα επιλέξει να δείξει ότι είναι διαθέσιμος ή διαθέσιμη πάντα με προβλημάτιζε.   Πείτε με συντηρητική, κομπλεξική ή όπως αλλιώς θέλετε αλλά αφήστε με να θεωρώ πως το νούμερο ένα προσόν σε έναν άνθρωπο είναι το κυμπαριλίκι του. Η αρχοντιά του δηλαδή και η αξιοπρέπεια του, το μέτρο και οι ισορροπίες που κρατάει σε όλα τα πράματα. Τα άκρα πάντα με τρόμαζαν. Ανέκαθεν με τρόμαζαν οι σεμνότυφοι άνθρωποι, ανέκαθεν με τρόμαζαν και οι αχαλίνωτοι άνθρωποι. Μα θα μου πεις οι άνθρωποι είναι   πιεσμένοι, οι καιροί είναι αλλοπρόσαλλοι , οι σχέσε...