Κι είναι αυτό το πράγμα ρε παιδί μου που έχεις ξεμείνει στη πόλη και δεν ξέρεις τι να κάνεις, είναι κι αυτή η νοσταλγία που σε πιάνει πάντα τα καλοκαίρια, είναι και αυτή η αφόρητη ζέστη και η υγρασία. Θες να πας κάπου και να νιώσεις πως είσαι αλλού..
Τι θα έλεγες για δροσερά κοκτέιλ κάτω από την ξαστεριά και τις φυλλωσιές των δέντρων, υπό τους ήχους ανεβαστικών κομματών...
Σου ακούγεται κι εσένα το ίδιο δελεαστικό και εξωτικό;
Έλα τότε να σε πάω σε ένα ωραίο μέρος που ξέρω. Στο τσούκου τσούκου ντε! Πού αλλού; Εκεί στην Αλεξάνδρου Σβώλου 55!
Τι θα έλεγες για δροσερά κοκτέιλ κάτω από την ξαστεριά και τις φυλλωσιές των δέντρων, υπό τους ήχους ανεβαστικών κομματών...
Σου ακούγεται κι εσένα το ίδιο δελεαστικό και εξωτικό;
Έλα τότε να σε πάω σε ένα ωραίο μέρος που ξέρω. Στο τσούκου τσούκου ντε! Πού αλλού; Εκεί στην Αλεξάνδρου Σβώλου 55!
Μάλλον το μαγαζί είναι σύγχρονο και δεν το γνωρίζω Χριστίνα μου. Αλλά με θύμησες κάποτε που ζούσα στην Θεσσαλονίκη, πήρα ένα ταξί και λέω στον ταξιτζή: "στην Α Σβώλου πηγαίνω" Και μ΄αρχίζει κάτι μπινελίκια... "Πρίγκηπος Νικολάου τι Σβώλου και αηδίες, ποιος ήταν αυτός ο Σβώλος;;; Βρωμοκουμούνια τους πετάξανε εκεί ένα κοκαλάκι να γλύφουν και είναι εντάξει, με μια οδό τα κοπρόσκυλα... κλπ κλπ" Πάνε 22 χρόνια και το θυμάμαι πάντα, όταν περνάω από ΄κει. Τώρα θα θυμάμαι και το στέκι σου :)))
ΑπάντησηΔιαγραφή