Πόσο εύκολα ξεγελαστήκαμε πως ο Ναζισμός νικήθηκε; Και πόσο πιο εύκολα ξεγελιόμαστε καθημερινά πως ο Φασισμός ήταν ένα μικρό κεφάλαιο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ίσως να μας μπερδεύουν οι ορολογίες και τα λήμματα που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε μία πολιτική συνθήκη.
Φασισμός- Ναζισμός- Εθνικισμός- Ολοκληρωτισμός- Κεφαλαιοκρατία- Καπιταλισμός- Μοναρχία- Βασιλεία- Δικτατορία- Χούντα- Ολιγαρχία- Τυραννία, όλα είναι έννοιες ταυτόσημες και εξυπηρετούν μονάχα ένα πράγμα, την επιβολή της κυριαρχίας των λίγων πάνω στους ανθρώπους.
Το χρήμα, ο πλουτισμός, η εξουσία, η δόξα, το αίσθημα της ανωτερότητας, η αλαζονεία, ο απόλυτος εγωισμός, ο σαδισμός, η κακία, η φιλοδοξία, είναι αυτά που κινούν τον ασίγαστο πόθο αυτών των συστημάτων για την κατάκτηση της απόλυτης κυριαρχίας πάνω στον κόσμο. Ο φασισμός είναι τόσο μα τόσο αρχαίος όσο αρχαία είναι και η ιστορία της ανθρωπότητας. Από τα ομηρικά έπη ήδη, ο κόσμος ήταν χωρισμένος σε ευγενείς και δούλους. Από την απαρχή της πρώτης αδελφοκτονίας του Κάιν, ο δόλος και φθόνος γέννησε την βάρβαρη επιθυμία του ανθρώπου να επιβληθεί πάνω στον αδελφό του.
Ας μην ψάχνουμε λοιπόν τρόπους να εξηγήσουμε το φαινόμενο του Φασισμού. Το αποκορύφωμα της ανθρώπινης αλαζονείας ήταν η μεγάλη Pax Romana, η μεγάλη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία που με τόση νοσταλγία αναπολούν όλα τα εξουσιαστικά καθεστώτα. Κάθε μικρό, ή μεγάλο βασίλειο, κάθε κατοπινή μικρή ή μεγάλη αυτοκρατορία λαχταρούσε να γίνει μία καινούρια Ρώμη. Πόλεμοι, αποικίες, ομοσπονδίες, ενώσεις, όλα μα όλα γίνονται για να αναβιώσει το πνεύμα της Ρώμης.
Όποιοι έχουν στην κατοχή τους τον περισσότερο πλούτο μπορούν και κινούν τα νήματα. Επάνω παίζουν παιχνίδι αυτοί κι από κάτω όλοι εμείς οι γλύφτες οι ραγιάδες που κολλάμε σαν βδέλλες δίπλα στην εξουσία για να φάμε ένα ξεροκόμματο "μεγάλης" χλιδάτης ζωής. Για να γίνουμε μικροί ηγεμόνες στα τσιφλίκια μας. Να φτιάξουμε μια βιλίτσα με πισίνα, να κάνουμε διακοπές στη Μύκονο και να κάνουμε παρέα μόνο με σπουδαίους.
Τα χέρια μας βάφονται κάθε μέρα με αίμα γιατί είμαστε γλύφτες, γιατί ονειρευόμαστε μεγαλεία, γιατί θέλουμε να πιστεύουμε πως είμαστε αξιότεροι και ικανότεροι από τους άλλους. Με πόση μεγάλη ηδονή αισθανόμαστε μικροί αυτοκράτορες όταν σταθούμε δίπλα σε κάποιον που υστερεί μπροστά μας. Με πόση ηδονή χλευάζουμε έναν ανάπηρο, έναν φτωχό, έναν πρόσφυγα, ακόμα κι ένα αδέσποτο σκυλί.
Σήμερα σκότωσες πολλά παιδιά στη Γάζα γιατί ο φασισμός τρέφεται από τη δική σου τη μαύρη την ψυχή! Σήμερα σκότωσες πολλά παιδάκια γιατί έδιωξες τους ανάπηρους από την παραλία που απλώνεις την τέλεια κορμάρα σου. Σήμερα σκότωσες πολλά παιδάκια γιατί σκότωσες με μανία ένα αδέσποτο σκυλάκι που ζητιάνευε για ένα ξεροκόμματο κι ένα χάδι. Σήμερα σκότωσες πολλά παιδάκια γιατί αγόρασες πολλές μπανάνες για να τις κάνεις μάσκα ομορφιάς για την κυτταρίτιδα σου. Το τελευταίο ίσως να σε σοκάρει περισσότερο, αλλά σκέψου πόσο άσχημο είναι κάποιοι να πεινούν και εσύ να πασαλείβεσαι με μπανάνες... Εδώ που φτάσαμε το κάθε τι που πράττουμε έχει σημασία. Όλα κρέμονται από μία κλωστή...
Συγγνώμη αν σε στεναχωρώ αλλά ο δρόμος που διαβαίνουμε δεν έχει γυρισμό...
Αναλογίσου της ευθύνες σου όπως θα αναλογιστώ κι εγώ τις δικές μου...
Το 4ο Ραίχ υπάρχει μέσα στις ηγεσίες μας και το συντηρούμε όλοι εμείς που ξεχάσαμε να πονάμε, να νιώθουμε, να αγαπάμε, να μοιραζόμαστε και να κυρίως που ξεχάσαμε να ζούμε απλά.. Μπερδεύουμε την φτώχεια και την ανέχεια με την ολιγάρκεια και γι αυτό τείνουμε να χάσουμε και τα ολίγα που έχουμε ακόμα. Κάνουμε μπανιστήρι την λαχταριστή ζωή των τηλεπαρουσιαστών, των γιάπιδων και των τραπεζιτών. Σνομπάρουμε τις απλές βόλτες στην πλατεία με το σπαστό καφέ στο χέρι, σνομπάρουμε και τις μετακινήσεις με το αστικό λεωφορείο. Καλά, καλά ξεχάσαμε να περπατάμε, να λέμε καλημέρα στο γείτονα, να επισκεπτόμαστε τη θεία μας, να φοράμε τα περσινά μας ρούχα και παπούτσια. Ξεχάσαμε τόσα κι άλλα τόσα και ζούμε μονάχα με την φαντασίωση πως είμαστε τάχαμου σπουδαίοι γιατί διαθέτουμε ελληνικό dna. Αφού λοιπόν είμαστε όλοι τόσο Έλληνες γιατί τουλάχιστον δεν μοιάζουμε στο Σωκράτη;
Φασισμός- Ναζισμός- Εθνικισμός- Ολοκληρωτισμός- Κεφαλαιοκρατία- Καπιταλισμός- Μοναρχία- Βασιλεία- Δικτατορία- Χούντα- Ολιγαρχία- Τυραννία, όλα είναι έννοιες ταυτόσημες και εξυπηρετούν μονάχα ένα πράγμα, την επιβολή της κυριαρχίας των λίγων πάνω στους ανθρώπους.
Το χρήμα, ο πλουτισμός, η εξουσία, η δόξα, το αίσθημα της ανωτερότητας, η αλαζονεία, ο απόλυτος εγωισμός, ο σαδισμός, η κακία, η φιλοδοξία, είναι αυτά που κινούν τον ασίγαστο πόθο αυτών των συστημάτων για την κατάκτηση της απόλυτης κυριαρχίας πάνω στον κόσμο. Ο φασισμός είναι τόσο μα τόσο αρχαίος όσο αρχαία είναι και η ιστορία της ανθρωπότητας. Από τα ομηρικά έπη ήδη, ο κόσμος ήταν χωρισμένος σε ευγενείς και δούλους. Από την απαρχή της πρώτης αδελφοκτονίας του Κάιν, ο δόλος και φθόνος γέννησε την βάρβαρη επιθυμία του ανθρώπου να επιβληθεί πάνω στον αδελφό του.
Ας μην ψάχνουμε λοιπόν τρόπους να εξηγήσουμε το φαινόμενο του Φασισμού. Το αποκορύφωμα της ανθρώπινης αλαζονείας ήταν η μεγάλη Pax Romana, η μεγάλη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία που με τόση νοσταλγία αναπολούν όλα τα εξουσιαστικά καθεστώτα. Κάθε μικρό, ή μεγάλο βασίλειο, κάθε κατοπινή μικρή ή μεγάλη αυτοκρατορία λαχταρούσε να γίνει μία καινούρια Ρώμη. Πόλεμοι, αποικίες, ομοσπονδίες, ενώσεις, όλα μα όλα γίνονται για να αναβιώσει το πνεύμα της Ρώμης.
Όποιοι έχουν στην κατοχή τους τον περισσότερο πλούτο μπορούν και κινούν τα νήματα. Επάνω παίζουν παιχνίδι αυτοί κι από κάτω όλοι εμείς οι γλύφτες οι ραγιάδες που κολλάμε σαν βδέλλες δίπλα στην εξουσία για να φάμε ένα ξεροκόμματο "μεγάλης" χλιδάτης ζωής. Για να γίνουμε μικροί ηγεμόνες στα τσιφλίκια μας. Να φτιάξουμε μια βιλίτσα με πισίνα, να κάνουμε διακοπές στη Μύκονο και να κάνουμε παρέα μόνο με σπουδαίους.
Τα χέρια μας βάφονται κάθε μέρα με αίμα γιατί είμαστε γλύφτες, γιατί ονειρευόμαστε μεγαλεία, γιατί θέλουμε να πιστεύουμε πως είμαστε αξιότεροι και ικανότεροι από τους άλλους. Με πόση μεγάλη ηδονή αισθανόμαστε μικροί αυτοκράτορες όταν σταθούμε δίπλα σε κάποιον που υστερεί μπροστά μας. Με πόση ηδονή χλευάζουμε έναν ανάπηρο, έναν φτωχό, έναν πρόσφυγα, ακόμα κι ένα αδέσποτο σκυλί.
Σήμερα σκότωσες πολλά παιδιά στη Γάζα γιατί ο φασισμός τρέφεται από τη δική σου τη μαύρη την ψυχή! Σήμερα σκότωσες πολλά παιδάκια γιατί έδιωξες τους ανάπηρους από την παραλία που απλώνεις την τέλεια κορμάρα σου. Σήμερα σκότωσες πολλά παιδάκια γιατί σκότωσες με μανία ένα αδέσποτο σκυλάκι που ζητιάνευε για ένα ξεροκόμματο κι ένα χάδι. Σήμερα σκότωσες πολλά παιδάκια γιατί αγόρασες πολλές μπανάνες για να τις κάνεις μάσκα ομορφιάς για την κυτταρίτιδα σου. Το τελευταίο ίσως να σε σοκάρει περισσότερο, αλλά σκέψου πόσο άσχημο είναι κάποιοι να πεινούν και εσύ να πασαλείβεσαι με μπανάνες... Εδώ που φτάσαμε το κάθε τι που πράττουμε έχει σημασία. Όλα κρέμονται από μία κλωστή...
Συγγνώμη αν σε στεναχωρώ αλλά ο δρόμος που διαβαίνουμε δεν έχει γυρισμό...
Αναλογίσου της ευθύνες σου όπως θα αναλογιστώ κι εγώ τις δικές μου...
Το 4ο Ραίχ υπάρχει μέσα στις ηγεσίες μας και το συντηρούμε όλοι εμείς που ξεχάσαμε να πονάμε, να νιώθουμε, να αγαπάμε, να μοιραζόμαστε και να κυρίως που ξεχάσαμε να ζούμε απλά.. Μπερδεύουμε την φτώχεια και την ανέχεια με την ολιγάρκεια και γι αυτό τείνουμε να χάσουμε και τα ολίγα που έχουμε ακόμα. Κάνουμε μπανιστήρι την λαχταριστή ζωή των τηλεπαρουσιαστών, των γιάπιδων και των τραπεζιτών. Σνομπάρουμε τις απλές βόλτες στην πλατεία με το σπαστό καφέ στο χέρι, σνομπάρουμε και τις μετακινήσεις με το αστικό λεωφορείο. Καλά, καλά ξεχάσαμε να περπατάμε, να λέμε καλημέρα στο γείτονα, να επισκεπτόμαστε τη θεία μας, να φοράμε τα περσινά μας ρούχα και παπούτσια. Ξεχάσαμε τόσα κι άλλα τόσα και ζούμε μονάχα με την φαντασίωση πως είμαστε τάχαμου σπουδαίοι γιατί διαθέτουμε ελληνικό dna. Αφού λοιπόν είμαστε όλοι τόσο Έλληνες γιατί τουλάχιστον δεν μοιάζουμε στο Σωκράτη;
"Το θερίον είπαν θερίον κι ο άνθρωπος είναι χειρότερος", είπε κάποτε, ο Μακρυγιάννης.... Πόσο λυπάμαι, που συμφωνώ με τα λόγια του, μα και με τις σκέψεις σου, Χριστίνα... Γέλασα με το ερώτημα σου, "....γιατί τουλάχιστον δεν μοιάζουμε με τον Σωκράτη;" Γιατί άραγε;;;; :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα με ντε! Γιατί δε μοιάζουμε; Κρίμας και ήμεθα και αρχαιολάτραι... βεβαίως βεβαίως... Τα γκαβά μας όξω που έλεγε και η γιαγιά μου!
Διαγραφήθα σταθώ στην είδηση με τον.. "ταβερνιάρη". δεν ξέρω αν συμφωνείς αλλά νομίζω πως του αξίζει να πάθει το ίδιο.. δεν ντρέπεται; αλήθεια πως ζει;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο το μπλόγκ σου.. καλώς σε βρήκα!
Κατερίνα σε λένε έτσι; Μόλις χάζευα το δικό σου και σκάλωσα για τα καλά! Δύσκολες καταστάσεις Κατερίνα μου. Η κοινωνία πρέπει να θορυβηθεί και να καταλάβει επιτέλους πως έχουμε να κάνουμε με άκρως επικίνδυνα άτομα. Ο συγκεκριμένος τύπος ήταν βίαιος με όλη του την οικογένεια και όλη τη βγάζανε στη μούγκα! Για άλλα και για άλλα είμαστε κουτσομπόλιδες και για τα πιο σοβαρά πράγματα παριστάνουμε τους διακριτικούς.
ΔιαγραφήΠολύ δυνατή η ανάρτησή σου... Σκέψεις που κάνουμε πολλοί αλλα δεν έχουμε τον τρόπο να τις εκφράσουμε... Να εκφράζονται λοιπόν τέτοιες αλήθειες μπας και ανοίξουν- οπως λες- τα γκαβά μας και βγούμε από τη λήθη μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον ταβερνιάρη τι να πω; Εδώ σκοτώνουμε συνανθρώπους μας σκυλιά δεν θα σκοτώσουμε έτσι με άνεση;
Εδώ δεν επιτρέπουμε συνάνθρωπο που εχει αναπηρία να έχει δικαίωμα πρόσβασης σε θάλασσα!!! Ημαρτον! Πόση αθλιότητα θα ζήσουμε ακόμα;
Να είσαι καλά Χριστινάκι με τις αναρτήσεις σου να μας αφυπνίζεις!
Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις φιλάκια!
Λάχεσις ε; βαφτιστικό ή καλλιτεχνικό σαν το δικό μου το Ανδρομέδα; Λέω να ξεκινήσεις να γράφεις και να στήσεις το blog σου, εδώ από τα ψέματα ξεκινήσαμε όλοι και σιγά, σιγά πήρε μπρος η γλώσσα. Ο ένας blogger δίνει έμπνευση και ώθηση στον άλλον και τσούκου τσούκου βγαίνει κάτι. Αν αρχίσουμε όλοι μας να λέμε από κάτι στο τέλος θα αναθαρρήσει πολλής κόσμος. Η μεγαλύτερη χαρά είναι να διαβάζω σχόλια από καινούρια πρόσωπα! Αυτό δείχνει πως όλοι μας ψαχνόμαστε και μας τρώει το άδικο! Να είσαι καλά και να γράφεις!
ΔιαγραφήΚαλή και όμορφη Κυριακή Χριστίνα! Το Βαπτιστικό μου είναι Νίκη. Έχω χτίσει και γω ένα blog που λόγω συγκυριών δεν πρόλαβα να το γεμίσω ή να συμμετέχω ενεργά τον τελευταίο μήνα... Χαίρομαι όμως που στα πρώτα μου βήματα γνώρισα πολλούς αξιόλογους και πολυτάλαντους ανθρώπους με εαυσθησίες και αναζητήσεις. Ελπίζω να τα λέμε συχνά....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια