Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πες το με έναν καφέ (καλοκαιρινή παραγγελιά)

 Αποστολή παραγγελιά από μένα για σας. Διαβάστε το κείμενο και θα καταλάβετε.

Μια συνηθισμένη φοιτητική ημέρα στη Θεσσαλονίκη πόσο ανέμελο ακούγεται αυτό ειδικά στις μέρες μας, όταν τόσα πολλά συμβαίνουν γύρω μας;

Τι να πιάσεις και τι να αφήσεις; Την αιματοβαμμένη Γάζα; Την Κρήτη που επαγρυπνεί ενώ η υπόλοιπη Ελλάδα κοιμάται; Την ΔΕΗ που πάει για ξεπούλημα μαζί με όλη την δημόσια περιουσία μας; Την επίσημη ευλογία του παρακράτους και της μαφίας δια χειρός Μητροπολίτου;

Κι εσύ στη μέση μουδιασμένος να μην μπορείς να κινηθείς και να πάρεις μια πρωτοβουλία και να δράσεις. Πώς να δράσεις; Όλοι αυτό λέμε. Γκρινιάζουμε που κανείς δεν αντιδρά και κανένας δε φωνάζει. Υποτιμούμε όμως τις δυνάμεις μας. Ο Lefteris Yakoumakis τα κατάφερε. Ο Λευτέρης ντε με τα ωραία τα σκιτσάκια και τις ιστορίες από την Ισλανδία. Τα κατάφερε χάρη σε σένα που έκανες μια μικρή κοινοποίηση από την οθόνη του υπολογιστή σου. Χάρη σε σένα που ενδιαφέρθηκες για ένα νέο παιδί κι έστειλες την ευχή σου.


Πολύ ωραία και τι σχέση έχει ο Λευτέρης με όλα τα προβλήματα που τρέχουν; Έχει και παρά έχει γιατί είναι το παράδειγμα του νέου που ακολούθησε το όνειρό του και όχι το βόλεμα και στηρίχθηκε μονάχα στην καλή του τύχη και στην αγάπη του κόσμου. Γιατί είναι το παράδειγμα του νέου που δείχνει πως το διαδίκτυο έχει δύναμη. Όσο κι αν γκρινιάζουμε πως κάνουμε μια γιαλατζί επανάσταση πίσω από την οθόνη του υπολογιστή, μας διαφεύγει η δύναμη που έχει αυτό το μέσο.

Ας πάμε πολλά χρόνια πίσω στην επανάσταση του 21. Ποιος την έφερε αυτήν την επανάσταση;; Ποιος; Οι ιδέες και τα εμψυχωτικά κείμενα. Ο Ρήγας Φεραίος χρηματοδοτούσε τις εκτυπώσεις επιμορφωτικού και εμψυχωτικού υλικού για να αφυπνίσει τις συνειδήσεις των Ελλήνων. Μπορεί να μην μοιάζουμε του Ρήγα του Φεραίου αλλά έχουμε ένα δυνατό μέσο στα χέρια μας που μπορεί να διαδώσει ιδέες και ιδανικά κι ας είμαστε εμείς αυτοί που με λόγια απλά και όμορφα θα ξεκουνίσουμε τον διπλανό μας.


Ας μη γελιόμαστε όλο τα κακό πάλι από τις ιδέες και τα ιδανικά ξεκίνησε. Αλλά από τις ιδέες των life style περιοδικών που για μια εικοσαετία τάϊζαν σκουπίδια στους νέους και προωθούσαν την φαντασίωση της μεγάλης ζωής. Κορμιά θανατηφόρα, ελεύθερες σχέσεις, ακριβά ρούχα, ακριβά στέκια, ακριβές διακοπές, ατομικισμός, ανταγωνισμός και αποχαύνωση. Από αυτά τα χυδαία ιδανικά φτάσαμε στη σημερινή αδράνεια και στο σημερινό μας ρεζιλίκι.

Σήμερα όμως έχουμε στα χέρια μας την ελεύθερη αρθρογραφία και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Πόσο πολύ υποτιμούμε αυτό το απρόσωπο μέσο που μόνο απρόσωπο δεν είναι. Άνθρωποι μοναχικοί και ευαίσθητοι καταφέρνουν και βρίσκουν ταίρι, φίλους, υποστηρικτές, εργασία, ενθάρρυνση, αναγνώριση, εμψύχωση, κουράγιο. Γιατί να μην μπορούμε να το πάμε όλο αυτό παρά κάτω;


Πες το με έναν καφέ λοιπόν. Θέλω να πάρεις τον φίλο σου και να πας για έναν καφέ. Έναν ανθρώπινο καφέ και να βγάλεις τα εσώψυχα σου στη φόρα. Αν δεν έχεις κάποιον καλό φίλο ευκαιρία να κάνεις. Μας λείπει η αγάπη ωρέ και η συντροφικότητα. Έτσι στο χαβαλέ δεν ξεκινάνε οι επαναστάσεις αν πρώτα δεν μάθουμε να επικοινωνούμε. Ο καφές είναι η θεία μετάληψη της καθημερινότητάς μας. Είναι το αντάμωμα και το σμίξιμο των ανθρώπων. Στις κηδείες τον καφέ της παρηγοριάς σερβίρουν οι άνθρωποι και μοιράζονται τον καημό τους. Ακόμα δεν τον καταλάβαμε πως από τα απλά και τα ασήμαντα πάμε στα μεγάλα και τα σημαντικά; Πες το με έναν καφέ και άκου τι έχει να σου πει ο διπλανός σου. Άκου τον πόνο του και μοιράσου τον δικό σου. Μόνο αν νικηθεί η απελπισία μπορεί να έρθει η αλλαγή. Κλειστήκαμε στα καβούκια μας και ξεχάσαμε να μιλάμε, να πίνουμε έναν καφέ στην υγεία του διπλανού μας και στην υγειά του ήλιου.

Σας στέλνω σε αποστολή. Να πιείτε ένα καφέ με έναν συνάνθρωπο, όπου εσείς μπορείτε. Στο καφενείο, στο μπαλκόνι, στην αμμουδιά. Να φωτογραφήσετε τον καφέ σας και να γράψετε δυο λογάκια για αυτό αποκομίσατε από τις κουβέντες που ανταλλάξατε με τον διπλανό σας. Θέλω να το κάνετε όλοι και να το πείτε και σε άλλους γνωστούς. Η αποστολή θα τρέχει για όλο το καλοκαίρι. Μην μιλήσετε για κομμωτήρια, αυτοκίνητα και γκομενικά, αν κι αυτά χρειάζονται για να γίνει η προθέρμανση. Μιλήστε για τα βάσανα και τα προβλήματα τα δικά σας και του κόσμου. Και προπάντων ακούστε τι έχει να σας πει ο άλλος.

Το ξεκινάτε και με ενημερώνετε για ότι καινούριο εγχείρημα βγαίνει! Η παραγγελιά ισχύει και για τα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Ο χρόνος αρχίζει να μετράει από τώρα!


Σχόλια

  1. Ωραια ιδεα! Θα προσπαθησω να συμμετεχω. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χριστίνα τα λες ωραία!Και θα προσπαθήσω να καταγράψω κι εγώ μια καφεδοσυζήτηση τις επόμενες ημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγχαρητήρια στον Λευτέρη για την επιτυχία του,

    έτσι γίνεται αν το θέλουμε "η ισχύς εν τη ενώσει"..

    τέλεια η ιδέα σου..! θα "τα πούμε σύντομα"..

    να "μιλάς".. να "συζητάς".. να "ξεκουνάς"..
    καλό σαβ/κύριακο


    Υ.Γ. αλήθεια, μήπως έχεις κανένα νεότερο απ'τον τίγρη, τον παράλυτο γατούλη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Αν είσαι φίλος καλοδεχούμενος, αν ήρθες να σπαμάρεις σκέψου το ξανά!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Secret Santa 2022

  Στην εκπνοή του χρόνου σας εύχομαι ολόψυχα Χρόνια πολλά και ένα ευτυχισμένο 2023 με δύναμη και δημιουργικότητα. Τα τελευταία χρόνια οι δραστηριότητές μου έχουν μετακυλιστεί στο instagram  @kristi_petaloti  και στο youtube  Kristi Petaloti . Παρ' όλα αυτά είναι συγκινητικό που κάποιοι παλιοί φίλοι συνεχίζετε να με τιμάτε με την παρουσία σας και τη σκέψη σας. Θαυμάζω το μεράκι σας να κρατάτε την παράδοση και να διοργανώνετε ακόμα δράσεις.  Η Γατόσφαιρα θα μείνει για πάντα ανοιχτή έστω και για κάποιες σποραδικές αναρτήσεις. Παραμένει το πρώτο μου σπιτικό, το σημείο έναρξης πολλών ωραίων πραγμάτων και μπορεί στο μέλλον αν αλλάξει κάτι στην διάρθρωση του Blogger ή και του Wordpress να με βολέψει να γίνω ξανά τακτικότερη.  Όπως φανερώνει και ο τίτλος της ανάρτησης έχουμε μυστικό Άγιο Βασίλη μια δράση θεσμό της βλογκογειτονιάς μας που συντονίζει κάθε χρόνο ακούραστη η αγαπημένη μας Μαριλένα  marilenaspotofart . Ο δικός μου μυστικός Άγιος Βασίλης είναι η Σμαραγδούλα μας  smaragdenia-roul

Σκέψεις ενηλικίωσης

  Πόσες φορές ενηλικιώνεται ο άνθρωπος; Όσες χρειάζεται θα πω. Στα είκοσι παίρνεις για πρώτη φορά την ελευθερία στα χέρια σου, μια ελευθερία που την παρανοείς και την ξοδεύεις αλόγιστα. Θέλεις να ζήσεις και να δοκιμάσεις πράγματα και λες σε όλα ναι κι αυτά τα ναι μια μέρα σε εκδικούνται. Ευτυχώς όμως έρχεται η δεύτερη ενηλικίωση εκεί κοντά στα σαράντα που σου λέει πως ήρθε η ώρα μάθεις να διαχειρίζεσαι αυτήν την ελευθερία προς όφελός σου. Το καμπανάκι του χρόνου και της νιότης που θα αρχίσει να σε εγκαταλείπει σου θυμίζουν ότι δεν χρωστάς σε κανέναν τίποτα παρά μόνο στον εαυτό σου. Χρωστάς τις βόλτες που σε ευχαριστούν με τον τρόπο που εσύ γουστάρεις. Χρωστάς τις ώρες ανάπαυσης χωρίς να πρέπει να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν. Χρωστάς τους φίλους που σου δίνουν χαρά και χαμόγελα και όχι εκείνους που θα σε ψυχοπλακώσουν.  Στον κόσμο που ζούμε οι εξουσίες χρειάζονται στρατιώτες. Εκκλησία, Κράτος, Επαναστάσεις όλοι χρειάζονται στρατιώτες να αγωνιστούν για λογαριασμό τους. Η Εκκλησία θέλει

Ένα αγόρι

 Ένα αγόρι θέλει να γίνει ποιητής, να μιλά για την αγάπη Ένα αγόρι θέλει να πατήσει στα σύννεφα, να νιώσει το σώμα του να ελαφραίνει Να ξαπλώσει πάνω στη δροσερή χλόη  Να αποκοιμηθεί με το κελάηδημα των πουλιών Να χτενίσει τα μαλλιά της αγαπημένης του. Ένα αγόρι θέλει κόψει ένα τριαντάφυλλο και να το βάλει στο βάζο Να κεντήσει μια καρδιά και να την κάνει δώρο Να μαζέψει κοχύλια σε ένα ακρογυάλι  Να γράψει στην άμμο ένα σ΄αγαπώ Κι αυτή είναι η συμμετοχή μου για τη  Μίνι Σκυτάλη#1  της Μαίρης με φωτογραφία κλήρωσης τη Νο4 Ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχα μια ''Ελεύθερη πτώση'' για το δρώμενο των  Γνωμικών   Φοβάμαι τον κόσμο, θυμάμαι είχα πει στον ψυχολόγο. Φοβάμαι να αναμετρηθώ με τον κόσμο,να μπω σε μια παρέα και να συμμετέχω στις συζητήσεις, να βγω ένα ραντεβού, να πάω σε μια συνέντευξη. Φοβάμαι πως θα τους είμαι βάρος, πως θα σπαταλήσω το χρόνο τους. Είναι τόσο πολλοί ωραίοι και ενδιαφέροντες άνθρωποι εκεί έξω. Άνθρωποι που ξέρουν να συμπεριφερθούν, να στηθούν, να περπατ