Είναι η ζωή ένα ψέμα; Μια προσομοίωση, ένα matrix; Τι μας κρύβουν τέλος πάντων; Ποιο από όλα τα σκοτεινά κέντρα αποφάσεων γνωρίζει την πάσα αλήθεια να αποταθώ βρε αδερφέ; Αν και την έχω σακουλευτεί τη δουλειά ό,τι όλοι πουλάνε τον παπά τους για την κονόμα. Τα πράγματα είναι πιο απλά, εξωφρενικά απλά. Ο πλανήτης κατοικείται από μεγάλα νήπια που παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους. Το σύμπαν μας έχει πετάξει σε ένα νηπιαγωγείο πεντάχρονων σε sugar rush που πλακώνονται μεταξύ τους. Ο λόγος; Μάλλον η προπόνηση ψυχής και πνεύματος. Τι έτσι εύκολα γίνεται κανείς Jedi; Αμ δε! Ο πλανήτης Γη είναι το γυμναστήριο του γαλαξία. Σε αυτό ακριβώς το σημείο εμφανίζεται ένα συννεφάκι από πάνω μου κι ένα χέρι μου κατεβάζει μια εφημερίδα στο κεφάλι. «Μωρή τρελή, κόσμος σκοτώνεται, βρέφη και παιδιά ζούνε τον εφιάλτη του πολέμου κι εσύ πουλάς πνεύμα και χιούμορ;». Δε μπορώ να το αρνηθώ, όσο σκληρός κι αν είναι ο πόνος του άλλου στο τέλος πάντα ο άνθρωπος θα ανησυχεί για τη δική του ζωή, για τη δική του ζ...
Μια δεκαετία στη Θεσ/νίκη και ούτε που το πρόσεξα ποτέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ, πολύ εντυπωσιακό, όμορφο. Σου κόβει την ανάσα!
Καλημέρες πολλές και δροσερές, Χριστίνα μου :)
Όντως δεν το έχω προσέξει και πέρναγα σχεδόν καθημερινά από την Βασιλίσης Όλγας...υπέροχο το αρχοντικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα Χριστίνα μου :)
Α αυτό το είδα χτες αλλά δεν πρόκαμα να το σκολιάσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχες οι φωτογραφίες σου , νομίζω ότι το αναδεικνύουν πολύ!
( Η μουσική δε καταπληκτική! Υπέροχα κομμάτια! Μπράβο κορίτσι μου, μου αρέσει το γούστο σου ♥)