Τι χαμπάρια;

Με τη βροχή τα σαλιγκάρια, με τη βροχούλα κι εγώ.  Αθλητικά παπούτσια, φουξ τσάντα, φιστικί χειροποίητο do it yourself πλεκτό πανωφόρι και ροζ σκουφί. Ενδεχομένως με ένα καλύτερο σκούφο να περνιόμουν και για χίπστερ. Σιγά με τέτοιο κατακλυσμό μη κάθεται ο κόσμος να κοιτάει εμένα. Όρεξη με είχε! Εμε εσύ είσαι που το λες; Ειδικά με τέτοιο παλιόκαιρο και τέτοιο γενικότερο ψυχοπλάκωμα, όλοι προσέχουν μια παρδαλή τρελή που έχει ντυθεί πελώριο φιστίκι και βγάζει φωτογραφίες στη μέση του δρόμου κάτω από τη βροχή! 

Πρώτη στάση στην Αγία Σοφίας με Ερμού κι ένας γύφτος παλιατζής και πλακατζής, κορνάρει και σταματάει το ντάτσουν και την κυκλοφορία για να με καλαμπουρίσει. 

-Φιλινάδα, φιλινάδα! Ντε μι τραβάς κι εμένα μια φουτογραφία που είμι ωραίος; 

-Όσες θες! 

Άλλα πάνω στη στροφή και την κίνηση πού να γίνει δουλειά;  Πάντως το γεγονός είναι πως είδε ο γύφτος τη γενιά του κι αγάλλιασε η καρδιά του!  Όχι τίποτις άλλο δηλαδής,  αλλά  η Ταμτάκους  συ λέω δε φτουρούσε τίποτις σήμερα μπροστά μου! Και φυσικά ο γύφτος και κάθε γύφτος που σέβεται πραγματικά τον εαυτό του, δε χαμπαριάζει μήτε από παλιόκαιρο, μήτε κι από κρίση.  Κι επειδή δεν χαμπαριάζω ούτε κι εγώ, ,με μυρίστηκε ο παλιατζής και μου φτιαξε τη μέρα!

Στο μεταξύ μια ώρα νωρίτερα πήγα στη σχολή για μάθημα και είχε κατάληψη και ψηλοέκλαιγα τον ωραίο υπνάκο που έχασα. Αλλά για καλή μου τύχη με βρήκε μια κοπέλα που με θυμότανε από την ουρά στην γραμματεία και ήρθε να με ρωτήσει πώς τα πήγα. Φυσικά και συγκινήθηκα για την ευγένεια της κοπέλας και για ακόμα μεγαλύτερή μου τύχη πήρε κι εκείνη το ίδιο μάθημα με μένα και μου έδωσε τις πρώτες βασικές οδηγίες που είχα χάσει. Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτα που λένε!

Εδώ να σημειώσω πώς και τη κοπέλα που με βοήθησε σήμερα αλλά και τη κοπέλα της γραμματείας που με βοήθησε χθες. τη λένε Χριστίνα! Αυτό θα πει να βρίσκεις τον εαυτό σου στους άλλους.

Επιστρέφοντας στην βόλτα μας τώρα, στην επόμενη στάση στην πλατεία Άθωνος με σταμάτησε ένας παππούς. Ομολογούμενος ο παππούς δεν είχε την τσαχπινιά και το μπρίο του φίλου μας του παλιατζή, αλλά ήταν εξίσου καλοπροαίρετος.

-Βγάζε, κοπέλα μου φωτογραφίες, βγάζε για να χεις να θυμάσαι σαν θα γεράσεις σαν κι εμένα! Αχ τα νιάτα!!!

Πόσο δίκιο είχε ο παππούλης! Πόσο δίκιο. Πάντα το έχω αυτό το νου μου. Να έχω φωτογραφίες για να θυμάμαι η ζωή μου.

Μετά χάθηκα μέσα στην ψαραγορά και την κρεαταγορά και στο πάρε καλέ κυρία πάρε. Λίγο παρακάτω μοσχοβόλησαν οι ελιές και τα χαρμάνια από τα καφενεία της αγοράς και πολύ το ζήλεψα να κάτσω για καφέ μαζί με τους μπαρμπάδες. 

Υποτίθεται πως σήμερα δεν ήμουν  για πολλά, πολλά και πάλι την βόλτα μου την έκανα ημερήσια εκδρομή. Το πρωινό το έφαγα στις τσάρκες, το μεσημέρι το πέρασα με την καρντασίνα μου την αρχιτεκτόνισσα και το απόγευμα με τη μαμά.  

-Την πείρες τη δόση σου από καφέδες; Με ρώτησε στο γυρισμό ο άντρας μου.

-Ε, κάτι λίγα, ας πούμε ότι χόρτασα!

-Ουουουου με κορόιδεψε. 

ΥΓ. Είναι κάποιοι άνθρωποι στη ζωή μας, που ηθελημένα ή άθελά τους, μας έκαναν μεγάλη ζημιά και μας έκλεισαν στην κόλασή τους χωρίς να είναι η επιλογή μας. Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις συνηθίζουμε να οικτίρουμε την κακή και την άδικη μας τύχη και λογαριάζουμε τα χρόνια της ταλαιπωρίας μας σαν μεγάλη συμφορά και χαμένο χρόνο. Ποτέ όμως δεν σκεφτόμαστε ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Ότι μπορεί αυτοί οι άνθρωποι μέσα στην κόλασή τους εν τέλει, να είχαν σαν μοναδική παρηγοριά τους εμάς. Γιατί στα λυσσασμένα νερά, κοντά σε κάθε ναυαγό, ο Θεός στέλνει κι έναν ναυαγοσώστη. Και πολλές φορές τα παιδιά είναι οι φύλακες άγγελοι των γονιών τους…

"άρον τον σταυρόν σου και περιπάτει" …

ΥΓ2. Τα μάτια σας δεκατέσσερα στους δρόμους και τα πεζοδρόμια. Καθαρίστε τα λούκια σας και τις υδρορροές σας. Και μακριά, μα μακριά από ρέματα! Προσέχουμε για να έχουμε!

Την αγάπη μου!