Είναι η ζωή ένα ψέμα; Μια προσομοίωση, ένα matrix; Τι μας κρύβουν τέλος πάντων; Ποιο από όλα τα σκοτεινά κέντρα αποφάσεων γνωρίζει την πάσα αλήθεια να αποταθώ βρε αδερφέ; Αν και την έχω σακουλευτεί τη δουλειά ό,τι όλοι πουλάνε τον παπά τους για την κονόμα. Τα πράγματα είναι πιο απλά, εξωφρενικά απλά. Ο πλανήτης κατοικείται από μεγάλα νήπια που παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους. Το σύμπαν μας έχει πετάξει σε ένα νηπιαγωγείο πεντάχρονων σε sugar rush που πλακώνονται μεταξύ τους. Ο λόγος; Μάλλον η προπόνηση ψυχής και πνεύματος. Τι έτσι εύκολα γίνεται κανείς Jedi; Αμ δε! Ο πλανήτης Γη είναι το γυμναστήριο του γαλαξία. Σε αυτό ακριβώς το σημείο εμφανίζεται ένα συννεφάκι από πάνω μου κι ένα χέρι μου κατεβάζει μια εφημερίδα στο κεφάλι. «Μωρή τρελή, κόσμος σκοτώνεται, βρέφη και παιδιά ζούνε τον εφιάλτη του πολέμου κι εσύ πουλάς πνεύμα και χιούμορ;». Δε μπορώ να το αρνηθώ, όσο σκληρός κι αν είναι ο πόνος του άλλου στο τέλος πάντα ο άνθρωπος θα ανησυχεί για τη δική του ζωή, για τη δική του ζ...
Υπέροχη ανάρτηση αγαπάκι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχες υπέροχη ιδέα!
Φιλάκια πολλά ♥
φιλιά πολλά φιλενάδα:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο το μήνυμα σου σήμερα....και ταίριαξαν και οι εικόνες :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα Χριστίνα μου!
Φαντάζομαι όλα τα μονοπάτια που οδηγούν στο φως είναι ωραία, αλλά το μονοπάτι στις φωτογραφίες είναι καταπληκτικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα Χριστίνα Ανδρομέδα!
μονοπάτι καλή φάση όταν τα βρίσκεις..... καλημέρα όλη μέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρελαίνομαι ν' ακολουθώ μονοπάτια που δεν ξέρω που θα με οδηγήσουν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίες οι εικόνες που αποτύπωσες. Κι η Jazz που μου άνοιξε την πόρτα μόλις ήρθα στο blog σου, μου έφτιαξε την υπόλοιπη μέρα! :) Φιλιά σου στέλνω! Να σε προσέχεις!
Πραγματικα μου φτιαξες τη μερα,βεβαια το μονοπατι μου το βρηκα αργα μεν αλλα στο σωστο χρονο.Καλη σου μερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη λάτρεψα αυτή την ανάρτηση! Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι τόσο απλές κι όμως μπαίνοντας στη σειρά φτιάχνουν κάτι τόσο όμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Σου είπα πόσο μου αρέσουν τα τραγούδια που έχεις επιλέξει;)
Καλό σου απόγευμα, Χριστινάκι!
Αιχμαλωτίσες τις στιγμές τη μέρας, με ευαισθησία και τρυφερότητα μεσά απο τις όμορφες φωτο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή περνάω δύσκολη φάση έχω ανάγκη την ευχή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σ/Κ.
Μονοπάτια με φως...η σκοτεινά που σε οδηγούν στο φως...φωτεινή η ανάρτηση και με μεγάλη τρυφερότητα!!όλοι έχουμε ανάγκη απο τις ευχούλες σου Χριστινάκι μου!καλό Σαββατοκυριακο να περάσεις γλυκό μου φιλαράκι!πάρα πολλά φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία μονοπάτια που σε κανουν να ταξιδεψεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο
Καλό ξημέρωμα!
Φιλια :)
Beautiful paths.
ΑπάντησηΔιαγραφήPaths always takes somewhere between getting lost, but always gets there.
Hugs
Θα σε περιμένουμε ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι.. όταν ψάχνεις..βρίσκεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολη φάση;; Τα τελευταία 3 χρόνια κάπως έτσι είναι κι ακόμα παραπάνω..
Δεν πτοούμαστε.. Καλή δύναμη Χριστινιώ μου, εύχομαι όλα να πάνε καλά..
Έχεις την σκέψη μου σε φιλώ!
This blog also I missed :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα φίλη μου, υπέροχη ανάρτηση!Είναι γεγονός..ότι ψάχνεις βρίσκεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή