Βάλε καφέ #5 (Τσιπραλέξ και σουβλάκια)

Το λοιπόν, φιλελεύθερη δε με λες, Σερραία όμως με λες και το σωστό πρέπει καμιά φορά να λέγεται...
Πού το πάω;;; Είπα Σερραία!
-Μα φιλενάδα εσύ τόσο καιρό μας λες πως είσαι Σαλονικιά, 
(πρόσεξε το Σσσσσ. Σαλονικιά όχι Θεσσαλονικιά. Στο Σσσσ είναι ο υπαινιγμός. ) Σαλονικιά-Σερραία 50-50 ρε παιδιά. Ε πώς γεια;;

Λοιπόν εκεί που το πάω είναι ότι δεν περίμενα ποτέ, πως  θα ερχόταν μια φάση στη ζωή μου, που θα συμπαθούσα τόσο πολύ τον Κωστάκη. Τι ποιον Κωστάκη; Τον πατριώτη τον Σερραίο, τον Καραμανλή, που αν δεν είχε θείο τον Κωνσταντίνο σιγά μην ήταν πολιτικός και σιγά μην ήταν φιλελεύθερος. Σουβλατζής θα ήταν ο άνθρωπος ή μπουγατσατζής. Κι όχι δε το λέω υποτιμητικά. Ίσα-ίσα, το λέω με καμάρι, γιατί το άτομο είναι cool.

Τον θυμάμαι κάτι εποχές ανέμελες, πριν καν προταθεί για πρώτη φορά πρόεδρος της ΝΔ, που σεργιανούσε ανέμελος στο Λευκό Πύργο με το γυναικάκι του αλά μπρατσέτα και έτρωγε σπόρια και παγωτό. Ναι ήταν θαμώνας του Λευκού Πύργου. Χαλαρός με το κορίτσι του και το φλισάκι του στον ώμο.

-Αγάπη μου τι θα τσιμπήσουμε το βράδυ;
-Καλά βρε μωρό μου το μεσημέρι δεν έφαγες δύο πιάτα μουσακά; Πάλι το φαΐ σκέφτεσαι; Είπαμε να περπατήσουμε λίγο να χωνέψεις.
-Τι να κάνω βρε αγάπη μου, αφού το ξέρεις πως η θάλασσα μου ανοίγει πάντα την όρεξη! 

Τον Κωστάκη επαναστάτη δεν τον λες, καλό παιδί όμως τον λες. Κι επειδή γνωρίζω πως είναι οι Σερραϊκές οικογένειες, που πρέπει να τα βάλεις με θεούς και δαίμονες προκειμένου να ξεφύγεις από τη γραμμή της οικογένειας, καταλαβαίνω το λόγο που οδήγησε τον Κώστα στη γνωστή περπατημένη.

Θείος διάσημος πολιτικός-παιδιά γιοκ-καλός ανιψιός συνεχίζει την παράδοση.

 Και να, είναι καλό για τις Σέρρες μας να ακουγόμαστε προς τα έξω και να, είναι κρίμα τέτοιο όνομα γεμάτο ιστορία να μην συνεχιστεί κλπ, κλπ, κλπ.

Και να που τώρα γύρισε ο τροχός και οι συγκυρίες έδειξαν πως δεν υπήρξε από το 90 και μετά, συμπαθέστερος πρόεδρος της φιλελεύθερης παράταξης. Όλοι τον ζητούν πίσω να σώσει το κόμμα από τον ακροδεξιό βόρβορο στον οποίο έχει πέσει, αλλά εκείνος δηλώνει πως προτιμά το σπιτικό φαγητάκι της γυναίκας του.

-Βρε άντε από δω χάμου, σας, έκανα, δε σας έκανα τη χάρη να γίνω πολιτικός; Τι θέλετε τώρα και την ψυχή μου από πάνω;
-Βρε συ ο άλλος (ο Τόνης) σέρνεται στα πατώματα για να μη χάσει την καρέκλα και ο άλλος βρυκολάκιασε για να δει την κορούλα του προεδρίνα κι εσύ, που σε παρακαλάμε όλοι μας βρε, να μη θες; Έλα Χριστέ και Παναγιά!
-Βρε έχετε φάει σερραϊκό σουβλάκι και μπουγάτσα; Τι μου λέτε τώρα; Σας το έχω πει ότι θέλω να ανοίξω κοσμική ταβέρνα απέναντι από το Σύνταγμα με σερραϊκά προϊόντα αλλά εσείς δε με αφήνετε. Ε άει παρατάτε με τώρα! http://anemosantistasis.blogspot.gr/2015/02/blog-post_598.html

Σε μια γωνιά των Βορείων Προαστίων όμως, μια άλλη ψυχή μονολογεί μπροστά στον καθρέφτη...

-Αχχχ καθρέφτη καθρεφτάκι μου! Πες μου σε παρακαλώ ποιος είναι ο καλύτερος πρωθυπουργός στη χώρα; Ποιος είναι ο καλύτερος πρόεδρος σε αυτή τη χώρα; Γιατί κανείς δε το βλέπει; Αχ κάποτε μου μιλούσε κι ο Θεός και τώρα ούτε κι αυτός δε θέλει να με φτύσει. Μπαίνω στη Βουλή κι όλοι γυρνάνε το κεφάλι τους από την άλλη. Θέλουν να με διώξουν το καταλαβαίνεις; Κι αυτό το κωλόπαιδο ο Αλέξης, ούτε να με βρίσει δεν καταδέχεται! Ακούς εκεί το νιάνιαρο, εγώ να του λέω συνέχεια μαλ@@ίες για να τον εξαγριώσω κι εκείνος τίποτα.. Δεν έχει χρόνο για ξεκατινιάσματα, είναι απασχολημένος με τη διάσωση της χώρας! Θα με βάλει φυλακή όμως λέει; Εμένα; Φυλακή εμένα; Την πρωθυπουργάρααααααααααα;;;

...Και πάρ' τον κάτω τον Αντωνάκι ...

-Κύριος Αντώνης τι πάθατε; Έτρεξε η υπηρεσία. Κύριος Αντώνης πάλι ξεχάσατε τα χάπια σας;

Κι επειδή δεν αντέχω να βλέπω τον Σταύρο χωρίς σακίδιο μέσα στη Βουλή, του έπλεξα κάτι διακριτικό και ταιριαστό στο εκτόπισμα του. 

ΥΓ.  Την Κυριακή βγαίνουμε πάλι στους δρόμους!