Ορμονολογικά προβλήματα - Η γνώση σώζει ζωές

Η ανάρτηση αυτή είναι ιατρική και απευθύνεται σε όλες τις αγαπημένες κυρίες που υποφέρουν από ορμονολογικά προβλήματα αλλά και σε κυρίους που αντιμετωπίζουν κάποιο παραπλήσιο πρόβλημα ή που απλώς ενδιαφέρονται πραγματικά για τα γυναικεία βάσανα.

Τα ορμονολογικά προβλήματα για μια γυναίκα είναι ή καθημερινή της ρουτίνα. Εφηβεία, κλιμακτήριος, εγκυμοσύνη, γαλουχία και έμμηνος ρύση είναι οι στάνταρ περίοδοι που ο γυναικείος οργανισμός καταβάλλεται από τις ορμονολογικές αλλαγές στο σώμα της.

Σήμερα όμως θα σας μιλήσω για μερικά  χρόνια ορμονολογικά προβλήματα μέσα από την προσωπική μου εμπειρία και ίσως έτσι βοηθηθούν και κάποιες γυναίκες λαμβάνοντας παρηγοριά ή χρήσιμες συμβουλές.

Εξάντληση
Υποτονικότητα
Υπνηλία
Μυική ατονία
Μυικό άλγος
Κατακράτηση υγρών
Διάσπαση προσοχής
Χαμηλή αποδοτικότητα σε πνευματικές εργασίες
Μαθησιακές δυσκολίες
Κρίσεις οξίας κατάθλιψης
Προβλήματα βάρους
Αργός μεταβολισμός
Μόνιμο αίσθημα πείνας
Υπεραισθησία (όταν όλα γύρω σου ακούγονται πολύ πιο δυνατά και εκκνευριστικά)
Νεύρα
Διαταραχές έμμηνου ρύσης

Μια μακρά σειρά συμπτωμάτων που αντιμετώπιζα από πολύ νεαρή ηλικία τα οποία όμως οι οικείοι μου τα απέδιδαν στον προβληματικό μου χαρακτήρα.

Η χρόνια κόπωση και τα μαθησιακά προβλήματα θεωρούνταν απόρροια της οκνηρίας μου,
τα νεύρα και οι μελαγχολίες απόρροια του κακού μου και αγνώμονα χαρακτήρα.
Τα προβλήματα βάρους φυσικά απόρροια της αγάπης μου για το φαγητό
και οι διαταραχές της έμμηνου ρύσεως σαν ένα απλό ψυχοσωματικό σύμπτωμα απόρροια κι αυτό του δύσκολου νευρωτικού χαρακτήρα μου.

Ότι κι αν μας λένε όμως οι άλλοι εμείς πάντα είμαστε οι καλύτεροι γιατροί του εαυτού μας. Γι αυτό κι εγώ ξεκίνησα να ψάχνομαι μόνη μου.

Σαν έκλεισα τα 18, ξεκίνησα από παθολόγο για να βρω μια άκρη με την κόπωση που ένιωθα. Παραδόξως οι εξετάσεις δεν έδειξαν κάτι. Εν συνεχεία καταπιάστηκα με γυναικολόγους και πάλι όμως οι εξετάσεις ήταν καλές, μου έδωσαν κάποιες συμβουλές του ποδαριού κι αυτό ήταν όλο. Πορεύτηκα μόνη μου με το ένστικτό μου. Διατροφή και εντατική γυμναστική έδειχναν λίγο να βοηθούν την κατάσταση κυρίως ως προς την έμμηνο ρυση και τη ρύθμιση του βάρους. Όλα τα υπόλοιπα συμπτώματα όμως έμεναν. Κατά καιρούς οι γιατροί μου χορηγούσαν αντισυλληπτικά για να ρυθμίζω τον κύκλο μου αλλά δυστυχώς το κακό που μου κάνανε ήταν πολύ μεγαλύτερο από την παροδική ανακούφιση που μου προσφέρανε. Χρόνο με το χρόνο οι αντοχές μου όλο και έπεφταν. Το σώμα μου πονούσε υπερβολικά για να καταπιαστώ ακόμα και με την παραμικρή άσκηση, το βάρος μου αυξανόταν ακάθεκτα κι οι μελαγχολίες μου άρχισαν να μετατρέπονται σε ένα μόνιμο αίσθημα αβάσταχτης απελπισίας. Νεύρα, ανεξάντλητος θυμός, περίεργα ξεσπάσματα. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα ήταν πως είχε χαθεί η εμπιστοσύνη μου στους γιατρούς.

 Μάζεψα το κουράγιο μου και είπα θα το παλέψω και πάλι μόνη μου, έτσι αποφάσισα να πάω σε διατροφολόγο για να συντονίσει καλύτερα τις προσπάθειες μου. Ω του θαύματος στο πρόσωπο του διατροφολόγου βρήκα για πρώτη φορά έναν σύμμαχο σε αυτό που μου συνέβαινε. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που δεν με έβλεπε σαν πορτοφόλι και ανησύχησε πραγματικά για το ζήτημά μου. Μέσα σε ένα πεντάμηνο εντατικής παρακολούθησης μου ζήτησε να σταματήσω κάθε προσπάθεια δίαιτας. "Δεν είναι διατροφικό το πρόβλημά σου καλή μου, είναι ιατρικό, πρέπει να το ψάξεις ακόμα καλύτερα''.

Κι έτσι ξεκίνησα πάλι από την αρχή. Πήγα σε καινούριο γυναικολόγο για το πρόβλημα του κύκλου. Πάλι δε μου βρήκε κάποια τρανταχτή κλινική ένδειξη πέρα από τη δήλωση πως γλύτωσα τον καρκίνο του ενδομητρίου στο τσαφ και μάλιστα η δική της ιατρική συμβουλή ήταν να βάλω αμέσως μπρος για παιδί. Το ένστικτο όμως είναι ένστικτο κι εγώ έψαξα για παθολόγο κι αυτή τη φορά ήμουν τυχερή. Η παθολόγος με παρέπεμψε σε πυρηνικό ιατρό και σε ενδοκρινολόγο.

Οι εξετάσεις αυτή τη φορά έδειξαν μια σειρά σοβαρότατων προβλημάτων. (Ερώτημα γιατί οι προηγούμενες εξετάσεις ήταν καλές; Δύο είναι οι απαντήσεις, πρώτον τα μικροβιολογικά εργαστήρια δεν έχουν την ακρίβεια των πυρηνικών εργαστηρίων και δεύτερον οι παλιές μου εξετάσεις δεν ήταν τελικά και τόσο καλές απλά οι ελλειμματικές ενδοκρινολογικές γνώσεις των γυναικολόγων έκριναν πως όλα έβαιναν καλώς)

Πράγματι οι παθήσεις του θυρεοειδούς χρειάζονται πολύ λεπτούς χειρισμούς γιατί ακόμα κι αν οι κλινικές εξετάσεις δείχνουν ικανοποιητικές, ο αδένας εργάζεται αθόρυβα και μακροχρόνια και μιλά μόνο μέσα από κάποια συγκεκριμένα συμπτώματα σαν αυτά που σας παρέθεσα πιο πάνω. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο υπέρηχος είναι ο πιο ενδεδειγμένος έλεγχος. Και ο υπέρηχος έδειξε καλοήθη αδενώματα (τα λεγόμενα οζίδια) Bingo! Εκτός όμως αυτού η καλή μου ενδοκρινολόγος έκανε και μια άλλη διάγνωση με την οποία έδειξε την κλάση της σαν γιατρός. Ακούγοντας προσεκτικά το κατεβατό των συμπτωμάτων μου στην πρώτη μας εξέταση, μου έκανε μαι πολύ απλή ερώτηση.

-Πονάει το στήθος σου καλή μου;
-Αν πονάει λέει; Ουρλιάζω
-Και η γυναικολόγος σου τι είπε όταν σε ψηλάφισε;
-Ότι ήταν η ιδέα μου
-Ωστε έτσι ε;;;;;;
Και με έπιασε η ενδοκρινολόγος από τον ώμο μου ζήτησε να πάρω μια βαθιά ανάσα και μετά με άκουσε όλο το ιατρείο. Τέτοιος πόνος άλλο πράγμα!
-Γάλα, έχεις γάλα.  (εγκυμοσύνες και τέτοια δεν είχα ποτέ γιατί δεν είχα και περίοδο, οπότε το γάλα ήταν ξεκάρφωτο)
-Πότε ξεκίνησες να πονάς;
-Από την εφηβεία μου, από την πρώτη μου αδιαθεσία.
-Καλή μου από τα 12 σου χρόνια πάσχεις από λοχία και δεν το ξέρεις.
-Λοχία; Αυτό που έχουν οι έγκυες;
-Ναι αυτό, ιατρικώς λέγεται Υπερπολακτιναιμία. Ο αδένας της υπόφυσης μέσα στον εγκέφαλο εκκρίνει την ορμόνη προλακτίνη κι εσύ παράγεις κανονικά γάλα. Αυτό σε καθιστά υπογόνημη και δυσλειτουργική σαν άνθρωπο και μαζί με τον θυρεοειδή σε χτυπούν στις ωοθήκες και τα επινεφρίδια.

Σε αυτό το σημείο η γιατρός μου τα έλεγε όλα αυτά τρεμάμενη γιατί η βασικότερη αιτία Υπερπρολακτιναιμίας είναι όγκος στη υπόφυση και η επέμβαση αφαίρεσής του πολύ δύσκολη λόγω της δυσπρόσιτης θέσης του αδένα.

Όλοι στην οικογένεια τρόμαξαν εκτός από μένα που μετά από τόσα χρόνια ταλαιπωρίας και αμφισβήτησης πραγματικά δικαιωνόμουν. Οι ψυχολογικές μου μεταπτώσεις, η πεσμένη μου απόδοση στις σπουδές, οι ανεπιτυχείς δίαιτες, όλα αυτά είχαν μία αιτία. Κι επιτέλους οι ατελείωτες ενοχές μου πήγαν περίπατο και μαζί με αυτές πήγαν περίπατο και οι επί σειρά ετών επικρίσεις των γονιών μου και των συγγενών μου.

Η γιατρός μου όμως που  δεν έμεινε ούτε στιγμή μόνο στα πρακτικά ζητήματα, ασχολήθηκε μαζί μου ενδελεχώς. Κράτησε όχι μόνο το ιατρικό ιστορικό μου αλλά και το βιογραφικό μου. Κατέγραψε κάθε στεναχώρια μου, κάθε λύπη και απογοήτευση. Κάθε δυνατό περιστατικό που έβαζε χρόνο με το χρόνο σε κίνδυνο την υγεία μου. ''Δεν σε προσέξανε αγάπη μου όσο έπρεπε, αλλά τώρα θα σε προσέξω εγώ''

Έξω από τον αξονικό τομογράφο όλοι οι ασθενείς ήταν καρκινοπαθείς. Ο άντρας μου που κι αυτός έχει τις δικές του χρόνιες παθήσεις έτρεμε από το φόβο του. Χτυπούσε νευρικά τα πόδια του και σκούπιζε κάθε τόσο τα δάκρυά του μουρμουρίζοντας διάφορες βλαστήμιες για την αδιαφορία των δικών μου. Η εξέταση όμως για μένα ήταν πάρα πολύ διασκεδαστική. Το μηχάνημα της αξονικής ήταν σαν διαστημόπλοιο και οι παράξενοι ήχοι που έβγαζε ήταν σαν χαλασμένος εκτυπωτής.

-Τι είναι αυτά που ακούγονται γιατρέ; Ηχητικές συχνότητες;
-Ναι πού το ξέρεις εσύ;
-Ε από την φυσική, κάθε μαγνητική συχνότητα έχει το δικό της ηχητικό κύμα.
Καταχαρούμενος ο ακτινολόγος ήρθε και μου φιλούσε ο καημένος τα χέρια.
-Δεν ξέρεις πόσο με ξεκούρασες σήμερα. Κάθε ασθενής που μπαίνει εδώ μέσα παθαίνει κλειστοφοβία και ουρλιάζει. Είναι η πρώτη φορά που κάνω με ηρεμία τη δουλειά μου. Σ ευχαριστώ πολύ!

Τα αποτελέσματα ήταν καθαρά. Κανένας όγκος στο πεδίο και τα οζίδια στον θυρεοειδή ακόμα σε ελεγχόμενο μέγεθος. Η ενδοκρινολόγος ήταν χαρούμενη.

-Πάμε καλά μικρή μου, όλα θα τα φτιάξουμε μαζί, με φαρμακευτική αγωγή. Εσύ απλώς θα παίρνεις τα χαπάκια σου και θα κοιτάς να είσαι ήρεμη. Στην ανάγκη θα σου συστήσω και έναν έμπιστο ψυχολόγο. Έχεις να κάνεις δουλίτσα και να διώξεις όλους τους κακούς ανθρώπους από τη ζωή σου και φυσικά να ξεκουράζεσαι. Ανάπαυση και ηρεμία. Όλα τα άλλα είναι δική μου δουλειά.

Τέλος καλό όλα καλά. Το ξεκαθάρισμα που λέγαμε το ανέλαβε ο σύζυγος που ήθελε να ψελλίσει και δύο  περιποιημένα φωνήεντα στα πεθερικά του.

Η γιατρός συνέχισε το ξεψάχνισμα του κάθε αδένα και συνεχίζει ακόμα, γιατί στα ορμονολογικά πάει λίγο ντόμινο η δουλειά, ο ένας αδένας απορυθμίζει τον άλλον. Τα συμπτώματα της λίστας δεν υποχώρησαν σε ικανοποιητικό βαθμό και μερικά από αυτά δεν θα υποχωρήσουν ποτέ. Κάθε μήνας μου έχει καλές μέρες και κακές μέρες. Στις καλές μέρες είμαι ακμαία, δραστήρια και αποδοτική, στις κακές είμαι ένα ψυχολογικό ράκος με πολλά νεύρα και εξάντληση. Τουλάχιστον όμως ξέρω ότι δεν είμαι τρελή και το κυριότερο όλοι οι άνθρωποι γύρω μου άρχισαν να μου δείχνουν τον πρέποντα σεβασμό.

Η καλή ψυχολογία φυσικά είναι το α και το ω. Όσοι συμβιώνουν με καλοήθης όγκους και υπερπλασίες ξέρουν καλά πως αυτοί οι όγκοι θρέφονται από τα τοξικά μας συναισθήματα. Πράγματα και καταστάσεις που μας προκαλούν δυσφορία πρέπει να εξαλείφονται από τη ζωή μας. Μια μεγάλη στεναχώρια, μια ταραχή και όλα μπορούν να χαθούν από τον έλεγχό μας. Από τη στιγμή που γνωρίζουμε τη φύση της πάθησης μας οφείλουμε να είμαστε συνετοί και πειθαρχημένοι. Αν μη τι άλλο το οφείλουμε σε αυτούς που μας αγαπούν και σε όλους τους ανθρώπους που παλεύουν καθημερινά με τον χειρότερο εχθρό, τις κακοήθεις νεοπλασίες. Ίσως η προσωπική μου εμπειρία αλλά και οι καρκινοπαθείς συγγενείς μου που έχασα από τη ζωή, να μου δίνουν το δικαίωμα να ξεστομίσω πως όλα ξεκινούν από την ψυχολογία μας. Η χαρά δεν είναι τυχαίο γεγονός αλλά στάση ζωής και η χαρά έρχεται μόνο μέσα από το άνοιγμα. Μαθαίνουμε να μιλάμε, να μοιραζόμαστε τις στεναχώριες μας και να ζητάμε βοήθεια. Η Υπερηφάνεια είναι πάντα κακός σύμβουλος της υγείας μας.

Και κυρίως απομακρυνόμαστε από όλους εκείνους που δεν μπορούν να μας αγαπήσουν πραγματικά!

Λοιπόν κορίτσια τι λέτε θα κοιταχτείτε λίγο καλύτερα; Δεν υπάρχει καλύτερος γιατρός από εσάς τις ίδιες. Να επιμένετε και να ψάχνετε για τον καλύτερο γιατρό. Δεν είναι όλοι φωστήρες.