Αν ποτέ δείτε μία τρελή στους δρόμους της Θεσσαλονίκης να περπατάει με το κεφάλι ψηλά και να δακρύζει κοιτώντας τα κτίρια, αυτή θα είμαι σίγουρα εγώ. Περιχαρής όπως ήμουνα μετά την θετική έκβαση των εκκρεμοτήτων μου με την γραμματεία του Πανεπιστημίου, είπα να κάνω επιτέλους εκείνο το δώρο γενεθλίων στον εαυτό μου και να απολαύσω ένα περιπατητικό διήμερο στο κέντρο της Πόλης. Καφεδάκια, συναντήσεις, λίγα ψώνια για τον χειμερινό ανεφοδιασμό και πολλές, πολλές φωτογραφίες. Σήμερα θα σας χαρίσω ένα στιγμιότυπο από την προσφάτως ανανεωμένη οδό Κομνηνών και θα σας προτείνω να διαβάσετε και αυτό: Προλαβαίνω να ζήσω;
Η ανάρτηση μου στο ιστολόγιο μου κατέληξε να είναι μια ετήσια πλέον παράδοση. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι οι οπτικοακουστικές πλατφόρμες με έχουν κερδίσει και η Γατόσφαιρα παραμένει για συναισθηματικούς λόγους. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη φίλη Ιωάννα από το ιστολόγιο Συννεφάκι και τα όμορφα δωράκια που μου έστειλε http://kloanna.blogspot.com/ Κι ένα ακόμη ευχαριστώ στην αγαπημένη μας οικοδέσποινα Μαριλένα που μας συντονίζει κάθε χρόνο και μπαίνει πάντα στον κόπο και τα έξοδα να μας στέλνει αναμνηστικά δωράκια. https://marilenaspotofart.wordpress.com/ Εύχομαι σε όλες και όλους καλή κι ευλογημένη χρονιά κι όλη η ευγένεια που διαθέτετε να σας έρχεται πίσω στο πολλαπλάσιο. Για τους πιο ορεξάτους φίλους στο κανάλι μου δείχνω τα δωράκια αναλυτικότερα
Πρώτα-πρώτα, χαίρομαι πολύ για την θετική έκβαση :)))) Τι ωραία, η Θεσσαλονικιώτικη βόλτα, Χριστίνα!!! Να σαι καλά κοριτσάρα μου!!! Σε φιλώ πολύ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή....Με άγχωσες, λες να μην προλαβαίνω να ζήσω;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήαχχαχαχαχχα θα σε έχω στο νου μου Χριστίνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο!
Φιλιά
ας ευχηθούμε να μην χαλάσουν ποτέ οι αρχιτεκτονικές ομορφιές των πόλεων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ για τη βόλτα Χριστίνα !!! Εχω κι έγώ ένα περιέργο πάθος για τα παλιά κτίρια, οι φωτογραφίες σου εξαιρετικές , τα συγχαρητήριά μου σ΄αυτούς που ανέδειξαν τα υπέροχα κτίρια της Θεσσαλονίκης, ομολογώ ότι έγινε καταπληκτική δουλειά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενό σου υπέροχο, όσο μεγαλώνουμε ο χρόνος κυλάει πιό γρήγορα, τρέχει, καλπάζει, προλαβαίνουμε να ζήσουμε άραγε;;;;;
Αχ πόσο μου έχουν λείψει αυτές οι βόλτες...........μου λείπει η Θεσσαλονικούλα!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ Χριστίνα μου :)
Τι ζωντανές φωτογραφίες είναι αυτές; Σαν να περπατούσα ξανά στους γνώριμους αυτούς δρόμους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τώρα που είδα τις φωτογραφίες συνειδητοποίησα ότι έχω να έρθω Θεσσαλονίκη σχεδόν 4 μήνες! Καιρός να κάνω τη βολτίτσα μου, μου φαίνεται....
Ελπίζω να πέρασες τόσο καλά και να απόλαυσες την απόδραση στην πόλη σου όσο εμείς τις φώτο :-)))
Καλό ξημέρωμα κοριτσάκι μου!
Ή η Κομνηνών έγινε αγνώριστη ή εσύ βγάζεις πολύ ωραίες φωτογραφίες!!! Μάλλον και τα δύο και μόλις συνειδητοποίησα ότι έχω πολύ καιρό να κατέβω στο κέντρο με τα πόδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνε το χρόνο φίλο σου και θα ζήσεις αυτό που σου αναλογεί...
Καλημέρα!
Υπέροχα κτίρια και φανταστικές οι φωτογραφίες σου, οι οποίες με ταξίδεψαν κάπου που δεν έχω πάει ποτέ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Κυριακή εύχομαι!
Αχ ! Θεσσαλονικιά μου καρντασίνα! Υπέροχη παρουσίαση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις τώρα συνειδητοποιώ ότι έχω να ανέβω Θεσσαλονίκη αισίως...5 χρόνια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε ερχόμουν κάθε καλοκαίρι, αλλά τώρα πια...πάει καιρός...
Πολύ χάρηκα με τη βόλτα μας σήμερα, μου έφτιαξες το κέφι!!! Μου αρέσει πολύ να βλέπω φωτογραφίες!!! Και χάρηκα ακόμα πιο πολύ με τα ευχάριστα νέα! :)))
Όσο για το κείμενό σου, τι να πω, είναι αληθινό πέρα για πέρα, όμως αρκεί να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή, να ζούμε τη χαρά, τη λύπη, την αγάπη, να τη μοιραζόμαστε... να, κάπως έτσι είμαστε γεμάτοι, νομίζω :)
Σε φιλώ πολύ γλυκά και σου εύχομαι μια πολύ όμορφη Κυριακή! :)))))
υγ1: Να μας πηγαίνεις συχνά βολτίτσες!!
υγ2: Parov Stelar και Lost in Amsterdam, σταθερή αξία για εμένα!
Όμορφη βόλτα μας έκανες... κι εχω τοσα χρόναι να ανεβω Θεσσαλονικη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://beautyfollower.blogspot.gr
Καλή επιτυχία με την σχολή σου Χριστίνα!!! Τι ωραία βόλτα μας πήγες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω δυο χρόνια να ανέβω στην λατρεμένη Θεσσαλονίκη!!! Με τα ονόματα στους δρόμους δεν τα πάω καλά, άσε δεν παίζομαι, αλλά από προσανατολισμό ούτε gps να χα καταπιεί!!!! :))) Τώρα προσπαθώ να συντοντιστώ να καταλάβω που είσαι!!! Αχαχαχα!!!
Σε φιλώ!!
Αν ήμουνα στη Θεσσαλονίκη σίγουρα θάμασταν δυο τρελλές που θα περπατούσαμε με τα κεφάλια ψηλά,δακρυσμένα.ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΟΛΗ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θύμισες ό,τι έζησα το Μάϊο που μας πέρασε κι ο,τι κι εγω κατέγραψα και ανάρτησα (ίδιες εικόνες ακριβώς)
Σου εύχομαι ΝΑ ΖΕΙΣ & Ν ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ την Πόλη που ζεις. Είναι Μοναδική!
Καλή σου μέρα Χριστίνα
οσο για τα εμπόδια της τελευταάις σου ανάρτησης ΘΑ ΤΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ!!
Εμ αφού είσαι Ζακυνθινιά ψυχή τσης ψυχή μου, δε θα δακρίσεις με τα αρχοντικά μιας άλλης πόλης; Ψάχνω να βρω την ανάρτησή σου!!!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Χαρά μου που πέρασες!!!
Συγγνώμη Κυρία, κάπου εδώ είχα αφήσει ένα σχολιάκι ,τόσο δα,εξηφανίσθη;;;;Εχω φάει όλες τις αναρτήσεις και δε με βρίσκω πουθενά,επειδή είναι περασμένη η ώρα και οι ομορφιές της Θεσσαλονίκης είναι ατέλειωτες και η ίδια πλανεύτρα,αφήνω τη δικη μου εμπειρία http://kantomagapi.blogspot.gr/2014/05/blog-post.html και σας Καληνυχτίζω...απόψε θα την ονειρευτώ μέσα απο τις όμορφες φωτό σου Χριστίνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα!
Αχ να σαι καλά Χαρά μου! Καμιά φορά χάνονται τα σχόλια, ανάλογα τον browser! Τέλειο το αφιέρωμα σου! Σ ευχαριστώ πολύ που μου απάντησες!!!
Διαγραφή