Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στην Κομνηνών

Αν ποτέ δείτε μία τρελή στους δρόμους της Θεσσαλονίκης να περπατάει με το κεφάλι ψηλά και να δακρύζει κοιτώντας τα κτίρια, αυτή θα είμαι σίγουρα εγώ. Περιχαρής όπως ήμουνα μετά την θετική έκβαση των εκκρεμοτήτων μου με την γραμματεία του Πανεπιστημίου, είπα να κάνω επιτέλους εκείνο το δώρο γενεθλίων στον εαυτό μου και να απολαύσω ένα περιπατητικό διήμερο στο κέντρο της Πόλης. Καφεδάκια, συναντήσεις, λίγα ψώνια για τον χειμερινό ανεφοδιασμό και πολλές, πολλές φωτογραφίες. Σήμερα θα σας χαρίσω ένα στιγμιότυπο από την προσφάτως ανανεωμένη οδό Κομνηνών και θα σας προτείνω να διαβάσετε και αυτό: Προλαβαίνω να ζήσω;





 















Σχόλια

  1. Πρώτα-πρώτα, χαίρομαι πολύ για την θετική έκβαση :)))) Τι ωραία, η Θεσσαλονικιώτικη βόλτα, Χριστίνα!!! Να σαι καλά κοριτσάρα μου!!! Σε φιλώ πολύ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ....Με άγχωσες, λες να μην προλαβαίνω να ζήσω;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αχχαχαχαχχα θα σε έχω στο νου μου Χριστίνα μου!
    Καλό Σαββατοκύριακο!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ας ευχηθούμε να μην χαλάσουν ποτέ οι αρχιτεκτονικές ομορφιές των πόλεων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σ΄ευχαριστώ για τη βόλτα Χριστίνα !!! Εχω κι έγώ ένα περιέργο πάθος για τα παλιά κτίρια, οι φωτογραφίες σου εξαιρετικές , τα συγχαρητήριά μου σ΄αυτούς που ανέδειξαν τα υπέροχα κτίρια της Θεσσαλονίκης, ομολογώ ότι έγινε καταπληκτική δουλειά!!!
    Το κείμενό σου υπέροχο, όσο μεγαλώνουμε ο χρόνος κυλάει πιό γρήγορα, τρέχει, καλπάζει, προλαβαίνουμε να ζήσουμε άραγε;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αχ πόσο μου έχουν λείψει αυτές οι βόλτες...........μου λείπει η Θεσσαλονικούλα!!!!!!!
    Καλό σου βράδυ Χριστίνα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι ζωντανές φωτογραφίες είναι αυτές; Σαν να περπατούσα ξανά στους γνώριμους αυτούς δρόμους!
    Και τώρα που είδα τις φωτογραφίες συνειδητοποίησα ότι έχω να έρθω Θεσσαλονίκη σχεδόν 4 μήνες! Καιρός να κάνω τη βολτίτσα μου, μου φαίνεται....
    Ελπίζω να πέρασες τόσο καλά και να απόλαυσες την απόδραση στην πόλη σου όσο εμείς τις φώτο :-)))
    Καλό ξημέρωμα κοριτσάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ή η Κομνηνών έγινε αγνώριστη ή εσύ βγάζεις πολύ ωραίες φωτογραφίες!!! Μάλλον και τα δύο και μόλις συνειδητοποίησα ότι έχω πολύ καιρό να κατέβω στο κέντρο με τα πόδια.
    Κάνε το χρόνο φίλο σου και θα ζήσεις αυτό που σου αναλογεί...
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Υπέροχα κτίρια και φανταστικές οι φωτογραφίες σου, οι οποίες με ταξίδεψαν κάπου που δεν έχω πάει ποτέ...
    Καλή Κυριακή εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αχ ! Θεσσαλονικιά μου καρντασίνα! Υπέροχη παρουσίαση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μόλις τώρα συνειδητοποιώ ότι έχω να ανέβω Θεσσαλονίκη αισίως...5 χρόνια!!!
    Κάποτε ερχόμουν κάθε καλοκαίρι, αλλά τώρα πια...πάει καιρός...
    Πολύ χάρηκα με τη βόλτα μας σήμερα, μου έφτιαξες το κέφι!!! Μου αρέσει πολύ να βλέπω φωτογραφίες!!! Και χάρηκα ακόμα πιο πολύ με τα ευχάριστα νέα! :)))
    Όσο για το κείμενό σου, τι να πω, είναι αληθινό πέρα για πέρα, όμως αρκεί να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή, να ζούμε τη χαρά, τη λύπη, την αγάπη, να τη μοιραζόμαστε... να, κάπως έτσι είμαστε γεμάτοι, νομίζω :)
    Σε φιλώ πολύ γλυκά και σου εύχομαι μια πολύ όμορφη Κυριακή! :)))))


    υγ1: Να μας πηγαίνεις συχνά βολτίτσες!!
    υγ2: Parov Stelar και Lost in Amsterdam, σταθερή αξία για εμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όμορφη βόλτα μας έκανες... κι εχω τοσα χρόναι να ανεβω Θεσσαλονικη :)

    http://beautyfollower.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλή επιτυχία με την σχολή σου Χριστίνα!!! Τι ωραία βόλτα μας πήγες!!
    Εχω δυο χρόνια να ανέβω στην λατρεμένη Θεσσαλονίκη!!! Με τα ονόματα στους δρόμους δεν τα πάω καλά, άσε δεν παίζομαι, αλλά από προσανατολισμό ούτε gps να χα καταπιεί!!!! :))) Τώρα προσπαθώ να συντοντιστώ να καταλάβω που είσαι!!! Αχαχαχα!!!
    Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αν ήμουνα στη Θεσσαλονίκη σίγουρα θάμασταν δυο τρελλές που θα περπατούσαμε με τα κεφάλια ψηλά,δακρυσμένα.ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΟΛΗ!!!
    Μου θύμισες ό,τι έζησα το Μάϊο που μας πέρασε κι ο,τι κι εγω κατέγραψα και ανάρτησα (ίδιες εικόνες ακριβώς)
    Σου εύχομαι ΝΑ ΖΕΙΣ & Ν ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ την Πόλη που ζεις. Είναι Μοναδική!
    Καλή σου μέρα Χριστίνα
    οσο για τα εμπόδια της τελευταάις σου ανάρτησης ΘΑ ΤΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμ αφού είσαι Ζακυνθινιά ψυχή τσης ψυχή μου, δε θα δακρίσεις με τα αρχοντικά μιας άλλης πόλης; Ψάχνω να βρω την ανάρτησή σου!!!
      Σε ευχαριστώ Χαρά μου που πέρασες!!!

      Διαγραφή
  15. Συγγνώμη Κυρία, κάπου εδώ είχα αφήσει ένα σχολιάκι ,τόσο δα,εξηφανίσθη;;;;Εχω φάει όλες τις αναρτήσεις και δε με βρίσκω πουθενά,επειδή είναι περασμένη η ώρα και οι ομορφιές της Θεσσαλονίκης είναι ατέλειωτες και η ίδια πλανεύτρα,αφήνω τη δικη μου εμπειρία http://kantomagapi.blogspot.gr/2014/05/blog-post.html και σας Καληνυχτίζω...απόψε θα την ονειρευτώ μέσα απο τις όμορφες φωτό σου Χριστίνα.
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ να σαι καλά Χαρά μου! Καμιά φορά χάνονται τα σχόλια, ανάλογα τον browser! Τέλειο το αφιέρωμα σου! Σ ευχαριστώ πολύ που μου απάντησες!!!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Αν είσαι φίλος καλοδεχούμενος, αν ήρθες να σπαμάρεις σκέψου το ξανά!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Secret Santa 2023

 Η ανάρτηση μου στο ιστολόγιο μου κατέληξε να είναι μια ετήσια πλέον παράδοση. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι οι οπτικοακουστικές πλατφόρμες με έχουν κερδίσει και η Γατόσφαιρα παραμένει για συναισθηματικούς λόγους.  Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη φίλη Ιωάννα από το ιστολόγιο Συννεφάκι και τα όμορφα δωράκια που μου έστειλε http://kloanna.blogspot.com/ Κι ένα ακόμη ευχαριστώ στην αγαπημένη μας οικοδέσποινα Μαριλένα που μας συντονίζει κάθε χρόνο και μπαίνει πάντα στον κόπο και τα έξοδα να μας στέλνει αναμνηστικά δωράκια. https://marilenaspotofart.wordpress.com/ Εύχομαι σε όλες και όλους καλή κι ευλογημένη χρονιά κι όλη η ευγένεια που διαθέτετε να σας έρχεται πίσω στο πολλαπλάσιο. Για τους πιο ορεξάτους φίλους στο κανάλι μου δείχνω τα δωράκια αναλυτικότερα

Αυτοπροστασία

  Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε ο ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματίσουν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μας...

Fanζειν

Ένα ευτράπελο μπορεί να σταθεί αφορμή για να έρθεις αντιμέτωπος με πολύ σοβαρά κοινωνικά θέματα. Το δικό μου ευτράπελο που στάθηκε και αφορμή για να στείλω συμμετοχή στης Αριστέας, σχετίζεται με την συμπεριφορά και την αυτοέκφραση και συγκεκριμένα με τον τρόπο με τον οποίο κάποιος/α εκφράζει την ερωτική του διάθεση. Λογικό και ανθρώπινο οι χώροι διασκέδασης να συνδέονται κυρίως με την αναζήτηση ερωτικού συντρόφου. Το πώς όμως κάποιος ή κάποια θα επιλέξει να δείξει ότι είναι διαθέσιμος ή διαθέσιμη πάντα με προβλημάτιζε.   Πείτε με συντηρητική, κομπλεξική ή όπως αλλιώς θέλετε αλλά αφήστε με να θεωρώ πως το νούμερο ένα προσόν σε έναν άνθρωπο είναι το κυμπαριλίκι του. Η αρχοντιά του δηλαδή και η αξιοπρέπεια του, το μέτρο και οι ισορροπίες που κρατάει σε όλα τα πράματα. Τα άκρα πάντα με τρόμαζαν. Ανέκαθεν με τρόμαζαν οι σεμνότυφοι άνθρωποι, ανέκαθεν με τρόμαζαν και οι αχαλίνωτοι άνθρωποι. Μα θα μου πεις οι άνθρωποι είναι   πιεσμένοι, οι καιροί είναι αλλοπρόσαλλοι , οι σχέσε...