Το Σαββατοκύριακο είναι για ξενύχτι για τους γλετζέδες και για ταινιούλες για τους σπιτόγατους. Κι έτσι ασυναίσθητα μου βγήκε πάλι ημέρα Σάββατο να γράψω για ταινία.
Οι μνήμες λένε καταγράφονται στο dna μας και περνάνε μέσω της κληρονομικότητας στις επόμενες γενιές. Πάνω σε αυτό βασίζω κι εγώ την έντονη συγκινησιακή φόρτιση και την μεγάλη νοσταλγία που νιώθω για κάθε τι το παλιό. Ίσως πάλι να φταίει που μεγάλωσα με τις ιστορίες των παππούδων μου και τα ρομαντικά τανγκό και βαλσάκια που άκουγαν εκείνοι στα νιάτα τους.
Θα μου πείτε έχει γίνει τη μόδας πλέον η επιστροφή στα παλιά. Oldies μουσικές, θεματικές βραδιές και πάρτυ με swing και jazz, pin up φορέματα και γυαλιά πεταλούδα. Δεν ξέρω αν είναι ή δεν είναι της μοδός εγώ μια φορά συγκινούμαι. Συγκινούμαι πολύ και με παίρνουν τα ζουμιά.
Κι όλη αυτή η συγκίνηση με κατέκλεισε ακόμα περισσότερο σαν έπεσα τυχαία πάνω σε αυτήν την ταινία. Φτώχεια και αριστοκρατία (Στουρνάρα 288)
Ντίνος Ηλιόπουλους στο ρόλο του αφηγητή Πλάτωνα αιώνιου φοιτητή νομικής, Μαίρη Χρονοπούλου μελαχρινή κι αγνώριστη με τα εφηβικά παχάκια ακόμα στα μάγουλά της, Ορέστης Μακρής με την κλασική πατρική αύρα που τον χαρακτιρίζει, Σμαρούλα Γιούλη πανέμορφη σκερτσόζα και τετραπέρατη όπως πάντα, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος στον ρόλο του πλούσιου πλην φιλότιμου εισοδηματία και Σοφία Βέμπο σε διπλό ρόλο έκπληξη. Κι όλοι αυτοί οι άνθρωποι μαζί με άλλους τόσους γνωστούς ηθοποιούς στοιβαγμένοι σε μια πολυκατοικία όπου κάθε διαμέρισμα έκρυβε και μια ξεχωριστή ιστορία. Μια συγκλονιστική ταινία που βάζει κάτω και το παλιό κλασσικό Hollywood αλλά και το γαλλικό και ιταλικό cinema.
Στα highlights της ταινίας ο βουλευτής Καλοχαιρέτας που σκόρπιζε υποσχέσεις για διορισμούς (ιστορικό χόμπυ το ρουσφέτι) και τα κανταδόρικα τραγούδια της μουσικής επένδυσης όπου οι στίχοι μιλούσαν για περασμένα όμορφα χρόνια. (Αστείο, πολύ αστείο να βλέπεις μια ταινία τόσο παλιά και οι άνθρωποι να νοσταλγούν κι αυτοί με τη σειρά τους τα χρόνια τα παλιά... Τελικά κανένας δεν είναι ευχαριστημένος με την εποχή του..)
Οι μνήμες λένε καταγράφονται στο dna μας και περνάνε μέσω της κληρονομικότητας στις επόμενες γενιές. Πάνω σε αυτό βασίζω κι εγώ την έντονη συγκινησιακή φόρτιση και την μεγάλη νοσταλγία που νιώθω για κάθε τι το παλιό. Ίσως πάλι να φταίει που μεγάλωσα με τις ιστορίες των παππούδων μου και τα ρομαντικά τανγκό και βαλσάκια που άκουγαν εκείνοι στα νιάτα τους.
Θα μου πείτε έχει γίνει τη μόδας πλέον η επιστροφή στα παλιά. Oldies μουσικές, θεματικές βραδιές και πάρτυ με swing και jazz, pin up φορέματα και γυαλιά πεταλούδα. Δεν ξέρω αν είναι ή δεν είναι της μοδός εγώ μια φορά συγκινούμαι. Συγκινούμαι πολύ και με παίρνουν τα ζουμιά.
Κι όλη αυτή η συγκίνηση με κατέκλεισε ακόμα περισσότερο σαν έπεσα τυχαία πάνω σε αυτήν την ταινία. Φτώχεια και αριστοκρατία (Στουρνάρα 288)
Ντίνος Ηλιόπουλους στο ρόλο του αφηγητή Πλάτωνα αιώνιου φοιτητή νομικής, Μαίρη Χρονοπούλου μελαχρινή κι αγνώριστη με τα εφηβικά παχάκια ακόμα στα μάγουλά της, Ορέστης Μακρής με την κλασική πατρική αύρα που τον χαρακτιρίζει, Σμαρούλα Γιούλη πανέμορφη σκερτσόζα και τετραπέρατη όπως πάντα, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος στον ρόλο του πλούσιου πλην φιλότιμου εισοδηματία και Σοφία Βέμπο σε διπλό ρόλο έκπληξη. Κι όλοι αυτοί οι άνθρωποι μαζί με άλλους τόσους γνωστούς ηθοποιούς στοιβαγμένοι σε μια πολυκατοικία όπου κάθε διαμέρισμα έκρυβε και μια ξεχωριστή ιστορία. Μια συγκλονιστική ταινία που βάζει κάτω και το παλιό κλασσικό Hollywood αλλά και το γαλλικό και ιταλικό cinema.
Στα highlights της ταινίας ο βουλευτής Καλοχαιρέτας που σκόρπιζε υποσχέσεις για διορισμούς (ιστορικό χόμπυ το ρουσφέτι) και τα κανταδόρικα τραγούδια της μουσικής επένδυσης όπου οι στίχοι μιλούσαν για περασμένα όμορφα χρόνια. (Αστείο, πολύ αστείο να βλέπεις μια ταινία τόσο παλιά και οι άνθρωποι να νοσταλγούν κι αυτοί με τη σειρά τους τα χρόνια τα παλιά... Τελικά κανένας δεν είναι ευχαριστημένος με την εποχή του..)
Χα! Κι εγώ μόλις είδα το "ζητείται ψεύτης" με τον βουλευτή Φερέκη!!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι νοσταλγούμε αυτά που δεν έχουμε μάλλον... Φιλιά και καλό ξημέρωμα :)
Χαχαχαχα τι να κάνουμε σαν το παλιό ελληνικό cinema δεν έχει!
ΔιαγραφήΑν σου πω οτι σημερα κατεβαινα την Στουρνάρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και δεν ειμαι σπιτόγατος, σημερα το βράδυ ειμαι σε φάση dvd και αραλίκι στο σπιτακι ;)
Καλό βραδυ!
Χαχαχα είδες, δεν ξέρω από Αθήνα αλλά υποθέτω πως είναι από τις πιο κεντρικές οδούς.
ΔιαγραφήΓειά σου Χριστινάκι!!αθάνατες ελληνικές ταινίες έτσι?εντάξει συμφωνώ απόλυτα με την επιλογή σου αν και δεν θυμάμαι να την έχω δεί!εγώ καφεδάκι με φίλους σήμερα σε καφέ με γιγαντοοθόνη γιατί είδαμε και το Θρύλο μας..Πειραιάς βλέπεις!μαζεύτηκα και το blogging έβαλε μπροστά τις μηχανές!!φιλάκια κοριτσάκι!τα λέμε και αύριο απο το Google+..σου είχα κάνει μία αφιέρωση πριν μερικές μέρες εκεί..τώρα τελευταία τα ξεκίνησα πάλι..απείχα με τα γνωστά που ξέρεις..καλό ξημέρωμα...kisses..
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία είναι αυτά! Πολύ γιορτινά. Το google+ με μπερδεύει! Χάνω τον εαυτό μου εκεί μέσα! Κάντο πάλι μια ανανέωση μπας και το δω. ΄Άντε ύπνους τώρα. ¨Ειδα 4 ελληνικές ταινίες σερί και έτζασα! χαχαχα
ΔιαγραφήΤο πιστεύεις ότι δεν την έχω δει;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αγαπώ Ηλιόπουλο, Μακρή και Παπαγιαννόπουλο. Μορφές τεράστιες ήταν όλοι τους.
Νομίζω πως πλέον δεν υπάρχουν αυτές οι δύο κατηγορίες, ή ξενύχτης ή σπιτόγατος!
Μπορεί να σου αρέσει να σουλατσάρεις, να γυρνάς, να αλλάζεις παραστάσεις αλλά να μη τη βρίσκεις στο ξενύχτι τύπου κλαμπάκια ξενέρωτα κλπ κλπ. Και σπιτόγατος να μην είσαι αλλά να σε αναγκάζουν οι συνθήκες να το επιλέγεις πιο συχνά! Είναι όλα σχετικά!
Καλό ξημέρωμα φιλάκιαααα!!
Ούτε εγώ την είχα δει και την ερωτεύτηκα!
ΔιαγραφήΟι συνθήκες μας κάνουν ή το ένα ή το άλλο. Δυστυχώς μένω πολύ μακριά από το κέντρο της πόλης και τα κοντινότερα μαγαζιά για μένα είναι τα μπουζουξιδικα του αεροδρομίου.... καταλαβαίνεις.. ούτε από εξω δεν περνάω!
Λατρεύω παλιές ελληνικές ταινίες. Αν και τις έχω δει δεκάδες φορές τις απολαμβάνω το ίδιο και γελάω το ίδο όταν λάχει και τις δω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω πω τι ωραία Σαββατόβραδα είναι αυτά με ταινιούλα, κρασάκι και καλή παρέα στο σπίτι. Μην μου πεις Σάββατο βγες και στήσου στο χαμό, εκτός αν πρόκειται για τραπεζάκι κλεισμένο σε κανένα καλό ρεμπετάδικο.
Φιλάκια ομορφιά μου καλό υπόλοιπο Κυριακής!
Κλασική ταινία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μακρής έχει παίξει μόνο σε καλές ταινίες. Σπουδαίος.
Όπως πάντα ξεχωριστός κι ο Παπαγιαννόπουλος.
Τι να νοσταλγούμε τα παλιά;
Απ'την "οδό Στουρνάρα" καταλήξαμε στον Στουρνάρα.
Κι απ' τη Βέμπο και τον Βέγγο... στην Gaga και στον Τράγκα!
Αυτή είναι εξέλιξη...
καλησπέρα Χριστίνα μου, να'ξερες τι θύμισες μου χάρισε η ανάρτησή σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήκάθε Σαββατοκύριακο των παιδικών μου χρόνων ήταν συνδεδεμένο.. με αυτές..
Σάββατο βράδυ η μαμά να φτιάχνει κέικ..εμείς να τρώμε απ'την ωμή ζύμη που έμεινε στο μπολ..με το δάχτυλο.. και να περιμένουμε να ψηθεί.. ζαλισμένοι απ'τη μυρωδιά.. βλέποντας όλοι μαζί ελληνική ταινία..
και Κυριακή μεσημέρι... πάντα όλοι μαζί να τρώμε το ψητό.. κρέας της μαμάς.. ο μπαμπάς.. να "το ρίχνει έξω"..με ρετσίνα Μαλαματίνα.. και να χωνεύουμε χαζεύοντας την κυριακάτικη ελληνική ταινία..
αχ εποχές... απλές.. αλλά μαγικές!
καλή Κυριακή - τα φιλιά μου
Πολύ ωραία επιλογή, Χριστινάκι!!! Αγαπάω πολύ, τον Παπαγιαννόπουλο! Σαν τον καναπέ με ελληνική ταινία, δεν έχει :))) Σε φιλώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροβλήθηκε προχθές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνέκαθεν ήμουν λάτρης του παλιού κινηματογράφου. Στο σκληρό μου δίσκο έχω κατεβάσει κάπου 150 ταινίες (όλες κωμωδίες) της εποχής και όποτε το κουτί έχει αηδίες κάθομαι με τη γυναίκα μου και διαλέγουμε μία για να δούμε.
Πέρα από τα αστεία και το γέλιο, αν όχι σε όλες σίγουρα στις περισσότερες περνάνε χιλιάδες μηνύματα από μπροστά μας: πολιτικά, κοινωνικά, ηθικά, οικονομικά. Αν καθίσεις και τις παρακολουθήσεις με μια άλλη ματιά σίγουρα θα τα ανακαλύψεις.
Καλή εβδομάδα να έχεις.
Καλη μας εβδομάδα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια :)
Αθάνατος ελληνικός κινηματογράφος. Το απόγευμα είδα άλλη εγώ με τον Ηλιόπουλο πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈμεινα πάλι και τρελάθηκα με τη μουσική σου!
Να'σαι καλά κορίτσι μου!
Φιλάκια πολλά πολλά ♥
Αχ τι μου θύμησες κι εμείς μικρές κάθε Σάββατο βράδυ μαζευόμασταν όλοι οικογενειακώς για ελληνική ταινία.....τι ωραία που ήταν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο την συγκεκριμένη δεν την έχω δει....μάλλον θα μου ξέφυγε, μπαίνει στην λίστα
Καλή εβδομάδα Χριστίνα μου :)
καλημέρα και καλή εβδομάδα... είδαμε φουλ ελληνική ταινία το σκ
ΑπάντησηΔιαγραφή