Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το σκυλί κάτω από το χαλί


  Αυτό που βλέπετε είναι το σκυλί μου η Roxy, οι συστάσεις για την αφεντομουτσουνάρα της είχαν γίνει παλαιότερα εδώ. Η κυρία καλοπερασάκιας, πέρα του ότι θέλει να κοιμάται μόνο στα μαλακά, εξού και το περτικαλί  στρωματάκι, θέλει να κοιμάται και στα ζεστά, γι αυτό και η γωνιά της είναι δίπλα στο καλοριφέρ, αλλά θέλει να κοιμάται και στα σκοτεινά παρακαλώ. Κι επειδή δεν παίζει να σβήνω τα φώτα για την πάρτη της, κάνει αυτήν την αυτοσχέδια πατέντα και χώνει τη μούρη της κάτω από το χαλί. Κατά τα άλλα τις υπόλοιπες ώρες που δεν κοιμάται μπορεί να ισοπεδώσει όλο το σύμπαν. Ξέρω στη φωτογραφία φαίνεται αξιολάτρευτη, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια επίμονη εκμεταλλεύτρια... 


Ετικέτες

Σχόλια

  1. Άμυ (Ψυχής σιωπές)31 Μαρτίου 2014 στις 5:02 π.μ.

    την αγαπώ σε λέω!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα Πεταλωτή31 Μαρτίου 2014 στις 5:57 π.μ.

      χαχαχαχα Σ'αρέσει που είναι ψυχοτραλαλά ε; Όλα αυτά τα κυνηγετικά τέτοια είναι. Εσύ δεν έχεις σκυλάκι;

      Διαγραφή
    2. Άμυ (Ψυχής σιωπές)31 Μαρτίου 2014 στις 11:43 π.μ.

      Ακριβώς γι'αυτό μ'αρέσει!!!!χαχαχαχαχαχα!
      Είχα...14,5 χρόνια έναν αναρχοχαδιάρη κούκλο,αλλά πριν ένα χρόνο μου "έφυγε"...τώρα απέμεινε από όλα τα ζωντανά η κοκόνα του αδερφού!πιτμπουλίνα μαυρούλα και γεμάτη τρέλα!!!!
      Καλημέρα είπα;δεν είπα!!
      Καλημέρα και καλή εβδομάδα!:)

      Διαγραφή
    3. Χριστίνα Πεταλωτή31 Μαρτίου 2014 στις 7:31 μ.μ.

      Ε κι εσύ στο κουρμπέτι είσαι! Πολύ παρεξηγημένα τα πιτμπουλάκια τα καημένα. Όλο παρατημένα ημίαιμα βρίσκω, άσε..πφφφ Καλυσπέρα πλέον γιατί τα ωράριά μου είναι ψυχανώμαλα...

      Διαγραφή
  2. Amarok2 Απριλίου 2014 στις 3:52 μ.μ.

    ύπνος και παιχνίδι ,αυτή είναι ζωή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Amarok2 Απριλίου 2014 στις 4:03 μ.μ.

    ΤΟ ΣΟΦΟ ΣΚΥΛΙ
    Σοφό σκυλί, από γατιών παρέα εμπρός, διαβαίνει
    και εντυπωσιάστηκε, να δει που πρόσεχαν σε κάτι!
    Στέκει και βλέπει, οι γάτοι μας, ν' ακούν προσηλωμένοι,
    μεγάλο κι επιβλητικό, στη μέση, χοντρογάτη...

    Κι έλεγε: «Προσευχή, αδελφοί, και πάλιν, κι επιπλέον,
    μηδόλως αμφιβάλλοντες ότι εν τη πάση λέξει,
    εκ πλήρους πίστεως ψυχής (δι' ευλαβών χειλέων),
    θέλει εισακούσει, ο ουρανός και ποντικούς θα βρέξει».

    Όταν ο σκύλος τ' άκουσε, ξεράθηκε στα γέλια.
    Μόνο, τους είπε φεύγοντας, για να 'χουν κάποια ωφέλεια:

    «Τυφλά κι ανόητα γατιά. Λες και δεν είν' γραμμένο,
    λες και δεν το μαθαίνουμε -στη βίβλο των προγόνων-
    πως με ικεσίας προσευχές και πως με πίστης αίνο (δοξασία),
    δεν βρέχει ποντικούς ο Θεός, μα κόκαλα και μόνον».
    Χαλίλ Γκιμπράν |

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Αν είσαι φίλος καλοδεχούμενος, αν ήρθες να σπαμάρεις σκέψου το ξανά!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αυτοπροστασία

  Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε οι ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματιστούν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Το μικρό και το μεγάλο κακό

  Η προαιώνια μάχη καλού και κακού δεν έχει σιγάσει ποτέ πάνω στον κόσμο. Η πρόοδος του αιώνα όμως γεννά την προσδοκία για μια καλύτερη ανθρωπότητα που επιλέγει συνειδητά το καλό. Κι αυτή η προσδοκία κάθε μέρα ματαιώνεται. Όλοι μας θεατές μιας συνθήκης όπου συνάνθρωποι μας χειροκροτούν την φρίκη ντύνοντάς την με σενάρια και αφηγήματα που τους εξυπηρετούν. Κι ενώ δεν υπάρχει κάτι πιο κραυγαλέα άδικο και εγκληματικό από τη βασανιστική θανάτωση παιδιών κάποιοι χαίρονται με αυτό και στηρίζουν κάθε πράξη βίας. Κι αυτό είναι μια πικρή αλήθεια. Μια τεράστια μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού έχει επιλέξει το κακό και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Όλες οι φωνές δικαιοσύνης μέχρι στιγμής δείχνουν ανίσχυρες. Κι αφού αυτό το κακό δεν μπορεί να νικηθεί τι άλλο μας μέλλει να κάνουμε; Ίσως να αναζητήσουμε το μικρό καθημερινό κακό που τρώει τις ζωές μας. Το κακό στον κοντινό μας περίγυρό, το κακό μέσα μας. Κάτι μας διαφεύγει, κάτι δεν βλέπουμε. Κι αν αυτός ο κό...
2 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα

Ένα αγόρι

 Ένα αγόρι θέλει να γίνει ποιητής, να μιλά για την αγάπη Ένα αγόρι θέλει να πατήσει στα σύννεφα, να νιώσει το σώμα του να ελαφραίνει Να ξαπλώσει πάνω στη δροσερή χλόη  Να αποκοιμηθεί με το κελάηδημα των πουλιών Να χτενίσει τα μαλλιά της αγαπημένης του. Ένα αγόρι θέλει κόψει ένα τριαντάφυλλο και να το βάλει στο βάζο Να κεντήσει μια καρδιά και να την κάνει δώρο Να μαζέψει κοχύλια σε ένα ακρογυάλι  Να γράψει στην άμμο ένα σ΄αγαπώ Κι αυτή είναι η συμμετοχή μου για τη  Μίνι Σκυτάλη#1  της Μαίρης με φωτογραφία κλήρωσης τη Νο4 Ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχα μια ''Ελεύθερη πτώση'' για το δρώμενο των  Γνωμικών   Φοβάμαι τον κόσμο, θυμάμαι είχα πει στον ψυχολόγο. Φοβάμαι να αναμετρηθώ με τον κόσμο,να μπω σε μια παρέα και να συμμετέχω στις συζητήσεις, να βγω ένα ραντεβού, να πάω σε μια συνέντευξη. Φοβάμαι πως θα τους είμαι βάρος, πως θα σπαταλήσω το χρόνο τους. Είναι τόσο πολλοί ωραίοι και ενδιαφέροντες άνθρωποι εκεί έξω. Άνθρωποι που ξέρουν να συμπεριφερθούν, να ...
33 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα