Απόγευμα
καθημερινής και καθώς βγήκα να κάνω μία απλή βόλτα στην παραλία της πόλης,
ξαφνικά βρέθηκα σε μια μεγάλη γιορτή. Ένα ποτάμι περιπατητών, θεσσαλονικέων
αλλά και τουριστών σουλατσάριζε στην προκυμαία της λεωφόρου Νίκης και όλοι
μαζί, σαν μια μεγάλη παρέα στρατοπέδευσαν στα τσιμέντα και τα πεζούλια του
Λευκού Πύργου. Νομίζω πως αυτήν την Θεσσαλονίκη ονειρευτήκαμε και αυτή τη Θεσσαλονίκη θέλουμε.
Ίσως για πρώτη φορά συνάντησα σε αυτήν τη πόλη ένα γκρουπ τουριστών, που δεν είχε λευκές κάλτσες και σανδάλια και μέσο όρο
ηλικίας 65. Συνάντησα κάτι τρελαμένα παιδιά από την Αμερική που ήταν στο
παρα πέντε να βουτήξουν μέσα στα νερά του Θερμαϊκού από την χαρά τους.
Συνάντησα φοιτητές να κάθονται μαζί με ηλικιωμένους, συνάντησα κουστουμάτους
μαζί με νεολαίους γεμάτους piercing. Συνάντησα οικογένειες με τα πιτσιρίκια τους και πλανόδιους μικροπωλητές
με μουσική στα ραδιοφωνάκια τους. Συνάντησα τη χαρά της ζωής και πείρα μια
όμορφη γεύση από το λαμπρό μέλλον αυτής της πόλης…
Κι όμως, πολλοί από μας, τις ξεχάσαμε αυτές τις βόλτες, γιατί έχουμε "φουρτούνα στο μυαλό", από άγχη και βάρη και όταν είναι η ώρα της, την αντικαθιστούμε με καναπέ και τιβί, ούτε καν... έρωτα και αυτόν τον βρίσκεις στην "μπουνάτσα του μυαλού", στην ανοιξιάτικη, απογευματινή ή πρωινή βόλτα, δίπλα ή γύρω απ' τον Πύργο το Λευκό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως μας εμπνεύσει το υπέροχο κείμενο Ανδρομέδα!
Οι παππούδες μας τη δεκαετία του 50 και του 60 που είχαν κι αυτοί τα ίδια ζόρια την έβγαζαν με σοκολατίτσα στο Λευκό Πύργο και την Αριστοτέλους. Μέτα το 80 και το 90 ξαφνικά όλοι πλούτησαν και στα πάρκα σύχναζαν μόνο τα κακόμοιρα τα τοξικομανάκια και οι ματάκιδες. Σπίτι μας είναι όλη η πόλη και όλοι μαζί είμαστε συγκάτοικοι. Τώρα είναι ευκαιρία να βγούμε και πάλι από το καβούκι μας και να πιάσουμε κουβεντούλα με την διπλανή παρέα στο πεζούλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι, τι ομορφα! Ειδικα οταν αρχιζε να ανοιγει ο καιρος, να μεγαλωνει η μερα, καναμε και καμια κοπανα απο το Αριστοτελειο, και παντα στο τελος καταληγαμε στην παραλια! Το μονο μας αγχος ηταν η εξεταστικη, οι σημειωσεις κι ολα αυτα. Ααααχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές κοπάνες, πάρα πολλές κοπάνες! Στο τέλός μόνο οι αναμνήσεις μας αξίζουν!
ΔιαγραφήΠολύ όμορφες εικόνες και σκέψεις Christina από ένα αγαπημένο μέρος της πόλης που δύσκολα το βαριέται κανείς !!! Καλή σου μέρα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή