Τα πράγματα όμως έγιναν
λίγο διαφορετικά…
Ήταν ένα ζεστό
ανέμελο καλοκαίρι κάπου σε ένα καφέ στη Ναυαρίνου, με παγωμένη φραπεδιά και μια
παρτίδα τάβλι σε εξέλιξη. Οι ζαριές έδιναν κι έπαιρναν. Το κλου της υπόθεσης
ήταν ένα καινούριο τζιν που φορούσα, το οποίο ήταν τόσο σφιχτό που με το ζόρι
μπορούσα να κουνήσω τα πόδια μου. Κλασσική νοοτροπία των πωλητών που σου πουλούν
το μικρό νούμερο με τη λογική πως το παντελόνι θα ανοίξει με τον καιρό. Έτσι λοιπόν
όπως ήμουν απορροφημένη από το παιχνίδι , έγειρα τον κορμό μου μπροστά και
πέρασα τις κνήμες μου γύρω από τα πόδια της ξύλινης καρέκλας. Εκείνο όμως που
δεν υπολόγισα ήταν τα ζάρια, που πάντα πετάγονται έξω από το τάβλι. Σε μια άτυχη
ζαριά λοιπόν, εκσφενδονίζεται το ζάρι στο πάτωμα αριστερά μου. Κάνω να το πιάσω,
κρατώντας ακόμα τα πόδια μου πλεγμένα γύρω από την καρέκλα. Τεντώθηκα, τεντώθηκα,
μέχρι που έχασα την ισορροπία μου κι έμεινα μετέωρη, με τα χέρια στο πάτωμα και
τα πόδια καρφωμένα στην καρέκλα.
Εκείνη τη στιγμή,
εν τω μέσω νευρικού γέλιου και σαστιμάρας, περνάει ένα μικρό κοριτσάκι από το
μαγαζί για να πουλήσει χαρτομάντιλα κι από μακριά με βλέπει που είμαι έτοιμη να
πέσω κι αρχίζει και φωνάζει: «Μη φοβάσαι αγάπη μου θα σε σηκώσω εγώ! Έρχομαι
αγάπη μου να σε σώσω!» Έρχεται που λέτε
το κοριτσάκι το οποίο ήταν τόσο λεπτό και μικροκαμωμένο που δεν υπήρχε
περίπτωση να με σηκώσει. Βέβαια το πρόβλημα δεν ήταν ότι θα έπεφτα, γιατί το
όλο σκηνικό το διασκεδάζαμε πάρα πολύ με τη φίλη μου, μιας και η παράδοσή μου
στα μικροατυχήματα είναι πάρα πολύ μεγάλη. Το ευγενικό όμως κοριτσάκι δεν ήταν
σε θέση να καταλάβει ότι δεν υπήρχε πρόβλημα και έβαλε όλα του τα δυνατά για μα
με πάρει αγκαλιά.
Το αποτέλεσμα
ήταν να σωριαστώ κυριολεκτικά στο πάτωμα, έχοντας πεθάνει στα γέλια με το
κοριτσάκι δίπλα μου να προσπαθεί απελπισμένα να με πάρει στα χέρια του,
λέγοντάς μου ξανά και ξανά πως δεν πρέπει να φοβάμαι γιατί θα με βοηθήσει
εκείνο.
Το κωμικό της υπόθεσης
ήταν πως ήμουν αρκετά σωματώδης για τα μέτρα της μικρής μας φίλης, γεγονός όμως
που δεν την πτόησε καθόλου. Η ευγένεια, η αγάπη και η αυτοθυσία της, ήταν τόσο
αφοπλιστική που μας έκανε να χάσουμε τα λογικά μας.
Όταν η αστεία
περιπέτεια έλαβε τέλος και κατάφερα επιτέλους να σταθώ και πάλι στα πόδια μου,
δεν μπορούσα παρά να ανταποδώσω την μεγάλη αγκαλιά της μικρούλας και να την
ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιά μου για το ενδιαφέρον της. Το μάθημα όμως που πήρα από εκείνη, το κουβαλάω
πάντα μέσα μου.
1.Η αγάπη είναι
παντού και η βοήθεια έρχεται πάντα στη ζωή μας από το πουθενά. Έτσι όπως ήρθε
και το κοριτσάκι από το πουθενά.
2.Η αγάπη δεν
βλέπει εμπόδια. Η διαφορά ύψους και βάρους δεν εμπόδισε την μικρή να έρθει να
με βοηθήσει.
3.Η αγάπη κάνει τους
αδύναμους ατρόμητους. Η μικρούλα μπροστά στη λαχτάρα της να με βοηθήσει ένιωσε
πως μπορούσε να με σηκώσει σαν πούπουλο.
4. Η αγάπη δεν χάνει
ποτέ την ελπίδα της. Όταν σωριάστηκα στο πάτωμα, η μικρούλα πίστευε ακόμα πως
μπορούσε να με πάρει στα χέρια της.
5.Η αγάπη και η
ευγένεια ψυχής δεν κάνουν διακρίσεις. Η μικρούλα ήταν ένα τσιγκανάκι, από αυτά
που ίσως να μην μπορέσουν ποτέ στη ζωή τους να μορφωθούν ή να βρουν μια δουλειά
της προκοπής. Από αυτά που η σημερινή μας κατάντια θα τα έβαζε ακόμα περισσότερο
στο περιθώριο. Κι όμως αυτό το παιδάκι που έβγαζε το μεροκάματό του στο δρόμο,
είχε τόση σοφία και πλούτο μέσα του, που πολύ λίγοι πανεπιστήμονες θα μπορέσουν
ποτέ να κατακτήσουν στη ζωή τους.
6. Η ζωή είναι
γεμάτη διδάγματα. Ακόμα και οι πιο ρηχές, ανέμελες κι ανόητες στιγμές μας, μπορούν
να μετατραπούν στις πιο σημαντικές και φωτισμένες. Δεν χρειάζεται να κάνουμε
τρελές ακροβασίες στη ζωή μας, για να αγγίξουμε την πνευματικότητα. Αν κρατάμε
την καρδιά μας και τα μάτια μας ανοιχτά, κάθε μικρή και ταπεινή στιγμή έχει τον
τρόπο της να μας φωτίζει.
7.Αυτό που είναι
η αγαπημένη σου συνήθεια, αυτό θα χρησιμοποιήσει ο Θεός για να σου πει τα πράγματα
που θέλει. Είναι εντυπωσιακό ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός κάνει το πλησίασμα στις
ζωές μας. Αν σου αρέσει ο καφές θα έρθει και θα πιει έναν καφέ μαζί σου, έτσι
απλά…
Πανέμορφο, βαθιά φιλοσοφημένο απ' την καθημερινότητα, διδακτικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θες να Τον δεις, είναι παντού!
Γεια σου Θωμά! Σ' ευχαριστώ που στάθηκες και διάβασες την ανάρτηση! Ναι είναι παντού, εμείς είμαστε ξεχασιάριδες και ολίγον κλεισμένοι στον εαυτό μας.
ΔιαγραφήΜου θύμισες ένα άλλο κοριτσάκι επίσης τσιγγανάκι που με πλησίασε πριν μερικά χρόνια. Δεν είχα χρήματα επάνω μου και χαριτολογώντας της είπα << στοίχημα έχεις πιο πολλά χρήματα επάνω σου από μένα>>. Βάζει το χέρι στην τσέπη της και μου είπε << αν τα έχεις ανάγκη σου τα δίνω. Αυτά έχω όλα κι όλα>>. Απλές κινήσεις που γίνονται μεγάλα μαθήματα ζωής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια; Τι ψυχούλα καλή! Βλέπεις βρε παιδί μου από μικρή ηλικία ο άνθρωπος αποφασίζει τι δρόμο θα πάρει. Να ναι καλά όλα αυτά τα παιδάκια. Οι ιστορίες με αυτά είναι ατελείωτες και συνήθως τα κοριτσάκια βγαίνουν πολύ χαρισματικά!
Διαγραφή