Η προαιώνια μάχη καλού και κακού δεν έχει σιγάσει ποτέ πάνω στον κόσμο. Η πρόοδος του αιώνα όμως γεννά την προσδοκία για μια καλύτερη ανθρωπότητα που επιλέγει συνειδητά το καλό. Κι αυτή η προσδοκία κάθε μέρα ματαιώνεται. Όλοι μας θεατές μιας συνθήκης όπου συνάνθρωποι μας χειροκροτούν την φρίκη ντύνοντάς την με σενάρια και αφηγήματα που τους εξυπηρετούν. Κι ενώ δεν υπάρχει κάτι πιο κραυγαλέα άδικο και εγκληματικό από τη βασανιστική θανάτωση παιδιών κάποιοι χαίρονται με αυτό και στηρίζουν κάθε πράξη βίας. Κι αυτό είναι μια πικρή αλήθεια. Μια τεράστια μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού έχει επιλέξει το κακό και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Όλες οι φωνές δικαιοσύνης μέχρι στιγμής δείχνουν ανίσχυρες. Κι αφού αυτό το κακό δεν μπορεί να νικηθεί τι άλλο μας μέλλει να κάνουμε; Ίσως να αναζητήσουμε το μικρό καθημερινό κακό που τρώει τις ζωές μας. Το κακό στον κοντινό μας περίγυρό, το κακό μέσα μας. Κάτι μας διαφεύγει, κάτι δεν βλέπουμε. Κι αν αυτός ο κό...
Πολλά μπράβο και για αυτή σου την ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα και καλό μήνα Ανδρομέδα μου:)
Το είπα όσο πιο ευγενικά μπορούσα μπας και πιάσω μερικούς στο φιλότιμο.
ΔιαγραφήΘα σου πρότεινα να διαβάσεις τι κάνουν στην Τουρκία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θεωρώ εκπληκτικό και δεν στοιχίζει τίποτα να το εφαρμόσουμε και εμείς.
Λίγο μυαλό θέλει.
Καλό μήνα να έχεις.
Το έχω τσεκάρει και μάλιστα ήδη απο το βιβλίο της Ιορδανίδου Λοξάνδρα, έλεγε μέσα πόσο οι Τούρκοι είχαν αδυναμία στα σκυλιά και υπήρχε επίσημη εντολή από τον διοικητή να μην πειράζει κανείς τις αγέλες των αδεσπότων. Να λέμε όμως και τα δικά μας. Στο Αγρίνιο νομίζω ο δήμος έβαλε παντού ταϊστρες.
Διαγραφήoff topic: praise you my private library - I wonder if you like it?
ΑπάντησηΔιαγραφή