Η προαιώνια μάχη καλού και κακού δεν έχει σιγάσει ποτέ πάνω στον κόσμο. Η πρόοδος του αιώνα όμως γεννά την προσδοκία για μια καλύτερη ανθρωπότητα που επιλέγει συνειδητά το καλό. Κι αυτή η προσδοκία κάθε μέρα ματαιώνεται. Όλοι μας θεατές μιας συνθήκης όπου συνάνθρωποι μας χειροκροτούν την φρίκη ντύνοντάς την με σενάρια και αφηγήματα που τους εξυπηρετούν. Κι ενώ δεν υπάρχει κάτι πιο κραυγαλέα άδικο και εγκληματικό από τη βασανιστική θανάτωση παιδιών κάποιοι χαίρονται με αυτό και στηρίζουν κάθε πράξη βίας. Κι αυτό είναι μια πικρή αλήθεια. Μια τεράστια μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού έχει επιλέξει το κακό και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Όλες οι φωνές δικαιοσύνης μέχρι στιγμής δείχνουν ανίσχυρες. Κι αφού αυτό το κακό δεν μπορεί να νικηθεί τι άλλο μας μέλλει να κάνουμε; Ίσως να αναζητήσουμε το μικρό καθημερινό κακό που τρώει τις ζωές μας. Το κακό στον κοντινό μας περίγυρό, το κακό μέσα μας. Κάτι μας διαφεύγει, κάτι δεν βλέπουμε. Κι αν αυτός ο κό...
λιγο θυμωμενη η μανταμ η ειναι η ιδεα μου ? χιχιχι
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ καλη δουλεια Χριστινακι μου!
Αν σου πω πως ακόμα δεν καταστάλαξα αν είναι μαντάμ ή κύριος... ναι ειναι συνοφρυωμένο το πρόσωπο ίσως όχι από θυμό αλλά από αποφασιστικότητα σίγουρα.
Διαγραφήκαταρχήν μπράβο τσακάλι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεύτερον...και εγώ δεν ξέρω ακόμη αν μου κάνει σε μαντάμ ή μεσιέ...όπως και να 'χει και πάλι εύγε!
καλησπέρααα :)
mille merci madmazel! Καλό βραδάκι!
ΔιαγραφήΠολύ ιδιαίτερο το έργο σου! Οντως, μοιάζει και με άντρα, ιδίως εαν το δεις μισό από τη μύτη και πάνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγαλοπρεπή!
ΑπάντησηΔιαγραφή