Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε οι ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματιστούν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μ...
Εισαι καλλιτέχνης Χριστίνα; Πολύ μου αρέσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια;;; : )) αρχιτεκτόνισσα είμαι και τρελαίνομαι να σκιτσάρω, οτι σου αρέσει το παίρνεις save image as.. και ειναι δικό σου, είναι και σε καλή ανάλυση.
ΔιαγραφήΠόσο ωραία ζωγραφίζεις;; Εγω κάνω μονο κατι κυκλους και γραμμες,σαν τα παιδια του νηπιαγωγειου, χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη μας εβδομαδα :)
Καλώς την!!! Θα σε μάθω βρε θα σε μάθω!
ΔιαγραφήΜπράβο βρε Χριστίνα!Θαυμάζω τους ανθρώπους,που έχουν τέτοιο ταλέντο!Εγώ κάνω κάτι λουλουδάκια,καρδούλες...τέτοια δύσκολα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο συνδύασες και με τέλειο τραγούδι!!
Καλή εβδομάδα!!
Ειλικρινά Χριστίνα είναι εξαιρετικό!!! Πάρα πολύ ωραίο... ρεαλιστικό και συνάμα υπερρεαλιστικό !!! Να μας δείχνεις συχνότερα έργα σου !!! Καλή σου μέρα και καλή βδομάδα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ.. Ζηλευω αυτους που ξερουν να ζωγραφιζουν... Καποτε το επιχειρησα. Μα δεν ..
ΑπάντησηΔιαγραφή