 |
| link |
Η μητέρα μου ήταν
ξεκάθαρη. «Αν δεν περάσεις στο πανεπιστήμιο θα καταλήξεις πωλήτρια ή πόρνη.»
Πολύ σκληρό δεν σας ακούγεται; Κι όμως ήταν η παιδαγωγική μέθοδος της αντίστροφης
ψυχολογίας. Προβάλλεις στο παιδί ένα αρνητικό πρότυπο για να μη θελήσει να το
ακολουθήσει και να διαλέξει το σωστό δρόμο. Είμαι σίγουρη πως πολλά παιδιά
έχουν ακούσει κάτι παρόμοιο. «Αν δεν γίνεις επιστήμονας θα καταλήξεις εργάτης ή
αλήτης.» Τώρα πώς γίνεται οι γονείς να εξισώνουν τις τίμιες και ταπεινές
δουλειές με την πορνεία και την αλητεία, ένας Θεός το ξέρει. Τελικά ήρθε η
κρίση και όλοι νέοι κατέληξαν κάπως έτσι. Οι τίμιοι έγιναν πωλητές ή εργάτες
και οι μεγαλομανείς έμπλεξαν όντως με αλητείες.
Κάθε χρόνο τέτοια
εποχή η καρδιά μου σφίγγεται μαζί με τις καρδιές όλων εκείνων των παιδιών που δίνουν
εξετάσεις. Οι πανελλαδικές αρρωσταίνουν και δεν είναι όλα τα παιδιά τυχερά να
έχουν γονείς συμπαραστάτες. Αν ένα παιδί έπεσε πέρυσι τέτοια εποχή από το κενό, το θεωρώ μεγάλο
θαύμα που ήταν μόνο ένα παιδί. Πρόπερσι αυτοκτόνησε ένα γειτονόπουλό μου 26 ετών, γιατί δεν άντεχε άλλο τη σταδιοδρομία που διάλεξαν οι γονείς του γι 'κείνον.
Τον έκαναν αστυνομικό για να έχει έναν εξασφαλισμένο μισθό και να το αποτέλεσμα. Κάποια παιδιά δεν
έχουν εγωισμό και πέφτουν στο κενό. Πριν τρία χρόνια αυτοκτόνησε κι ένας παλιός
μου συμμαθητής και συμπολυτεχνίτης. Ούτε αυτός άντεξε.
Υπάρχουν όμως κι άλλα παιδιά που δεν έβαλαν τέρμα στη ζωή τους αλλά αρρώστησαν βαριά. Ο Πέτρος έπαιρνε ειδίκευση στην καρδιολογία και στα είκοσι οχτώ του έπαθε ανακοπή από την υπερκόπωση. Ο Γιαννάκης τρελάθηκε, οι γείτονες τον ακούνε να ουρλιάζει στο σπίτι, ο Κωστάκης περιφέρεται με λεκιασμένες φόρμες στους δρόμους, η Μαρία έμπλεξε με το ποτό και τις ουσίες και η Κατερίνα άργησε να πάρει το πτυχίο της.
Ο Πάρης όμως ήταν πιο έξυπνος και το παράτησε το πανεπιστήμιο, πήγε κι έγινε σουβλατζής και τώρα είναι πολύ χαρούμενος. Οι γονείς του είναι πολύ ντροπιασμένοι βέβαια και δεν του μιλάνε, αλλά αυτός τα καταφέρνει με την αρραβωνιαστικιά του μια χαρά.
Υπάρχουν όμως κι άλλα παιδιά που δεν έβαλαν τέρμα στη ζωή τους αλλά αρρώστησαν βαριά. Ο Πέτρος έπαιρνε ειδίκευση στην καρδιολογία και στα είκοσι οχτώ του έπαθε ανακοπή από την υπερκόπωση. Ο Γιαννάκης τρελάθηκε, οι γείτονες τον ακούνε να ουρλιάζει στο σπίτι, ο Κωστάκης περιφέρεται με λεκιασμένες φόρμες στους δρόμους, η Μαρία έμπλεξε με το ποτό και τις ουσίες και η Κατερίνα άργησε να πάρει το πτυχίο της.
Ο Πάρης όμως ήταν πιο έξυπνος και το παράτησε το πανεπιστήμιο, πήγε κι έγινε σουβλατζής και τώρα είναι πολύ χαρούμενος. Οι γονείς του είναι πολύ ντροπιασμένοι βέβαια και δεν του μιλάνε, αλλά αυτός τα καταφέρνει με την αρραβωνιαστικιά του μια χαρά.
Στο παλιό μου
διαμέρισμα είχα ένα γειτονάκι, που του έβαζαν οι γονείς του τις φωνές γιατί δεν
τα πήγαινε καλά στο σχολείο. Όταν το πετύχαινα στο δρόμο εκείνο παραμιλούσε.
Πάει συλλογίστηκα τρελάθηκε κι αυτό. Μια μέρα άκουσα όμως καλά νέα. Ο
πιτσιρικάς σήκωσε ανάστημα και είπε στον πατέρα του: «Πατέρα μη με βασανίζεις
άλλο, δε θέλω να δώσω εξετάσεις. Θα πάω τεχνικό λύκειο και θα γίνω υδραυλικός.»
Δόξα τω Θεώ το παιδί τώρα είναι μια χαρά και προοδεύει.
Υπάρχουν και τα
άλλα τα παιδιά, τα τυχερά τα προκομμένα, που τα καταφέρνουν όλα με μεγάλη άνεση
και είναι το καμάρι των γονιών και της κοινωνίας. Τα παιδιά που χωρίς να το κάνουν εσκεμμένα, βάζουν τον πήχη ψηλά. Τα παιδιά που τα καταφέρνουν κυρίως γιατί έχουν γερή
κράση και γερό στομάχι αλλά και αμέριστη συμπαράσταση από τους γονείς τους. Υπάρχουν και τα παιδιά που τα καταφέρνουν με το σπαθί τους, υπάρχουν όμως και τα άλλα που τρυπώνουν σε παρατάξεις και παίρνουν το πτυχίο τους μιλημένα. Κάποια
άλλα που παιδεύονται πολύ και ξοδεύουν περιουσίες ολόκληρες σε φροντιστήρια για
να σταυρώσουν έστω και μία εξεταστική.
Αν όλα αυτά τα
λέτε πρόοδο εγώ τα λέω παράνοια και σκλαβιά. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα
παράγει δυστυχισμένους ανθρώπους γιατί ακόμα και γι αυτούς που τα κατάφεραν, τα
σημάδια του πόνου, της κούρασης, της στέρησης και της εξάντλησης μένουν ανεξίτηλα.
Καλό κουράγιο στα
παιδιά και καλή φώτιση στους γονείς…
 |
| link |
Το βασικο προβλημα ειναι το εξης. Οι ιδιοι οι γονεις μισουν τα βιβλια, το διαβασμα και την παιδεια γενικοτερα. (Και δυστυχως καποιοι απο αυτους τους γονεις, εκτος απο γονεις ειναι και δασκαλοι/καθηγητες). Ετσι χωρις να δινουν στο παιδι τους ερεθισματα για να αγαπησουν το διαβασμα, το μονο που κανουν ειναι στο δημοτικο να τους ξαναδιδασκουν οι ιδιοι το απογευμα αυτα που εκαναν το πρωι στο σχολειο (γιατι κανενας δασκαλος δεν ειναι οσο καλος οσο αυτοι), στο γυμνασιο να αρχιζουν τα χαλαρα ιδιαιτερα και στο λυκειο να τα βαζουν στο φροντιστηριο απο την 1η χρονια. Ετσι μισεις το σχολειο και τη ζωη σου πολυ ευκολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗμουν απο τους τυχερους. Οι γονεις μου με εμαθαν να αγαπαω το διαβασμα απο μικρη χωρις να με πιεζουν. Οταν αγχωνομουν για εξετασεις, μου ελεγαν "δε θα πεθανουμε κιολας για ενα τεστ, γραψε και κατω απο τη βαση δεν εγινε τιποτα" (αυτο για καποιο περιεργο λογο με ωθουσε να μη τα παρατησω) και στο λυκειο αρνηθηκαν κατηγορηματικα να με γραψουν φροντιστηριο (κατι που με εκανε δακτυλοδεικτουμενη φυσικα). Μου ειπαν "θα στρωθεις και θα διαβασεις μονη σου" κ μου πηραν ενα καθηγητη μονο για μαθηματικα και φυσικη επειδη ημουν ανεκαθεν ανεπιδεκτη. Ετσι λοιπον, ξυπνουσα στις 4 και ξεκινουσα το διαβασμα και μπηκα στην πρωτη μου επιλογη με υποτροφια. Δε τα γραφω αυτα για να καυχηθω, απλα για να πω οτι ολος αυτος ο κομπος των πανελληνιων λυνεται και με αλλους τροπους περα απο τα καθιερωμενα. Εγω σπουδασα Αγγλικα (που ηταν ηλιθια κινηση συμφωνα με το φιλικο/συγγενικο περιβαλλον γιατι δε θα διοριζομουν αμεσα) και η αδερφη μου τελειωσε το τμημα κινηματογραφου του απθ (εκει να δεις πεσμενα σαγονια). Αν σπουδαζεις αυτο που θελεις, κανεις αυτο που θελεις και εισαι καλα! Γι'αυτο οπως λες καλη φωιση στους γονεις μπας και αποκτησει ποτε παιδεια η Ελλαδα.
Να ναι καλά οι γονείς σου και να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση. Δυστυχώς δεν είναι όλοι έτσι κι αυτό αποδεικνύεται κάθε μέρα. Ντροπή να χάνονται τόσα παιδιά για το ψώνιο των γονιών τους. Και φυσικά φταίει και το γεγονός ότι οι τεχνικές μας σχολές είναι υποβαθμισμένες. Πες την αδερφή σου οτι θέλω εντυπώσεις από το τμήμα κινηματογράφου. Ας μου στείλει ένα mail με ενδιαφέρει πολύ.
ΔιαγραφήΚατάλοιπα, ίσως, μιας κοινωνίας που ήρθε απ' την ανέχεια, μεγαλοπιάστηκε και απαξίωσε επαγγέλματα και δουλειές, επιλέγοντας τα "καθωσπρέπει" για τα τέκνα της! Να διαλλέξουμε εμείς για τα παιδιά μας... Εγωμανής αντίληψη και έλλειψη πίστης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν αναφερθώ σε προσωπικά βιώματα ή άλλα, δικών μου ανθρώπων, θα καταλήξω στο ότι ευτυχώς τα έφερε έτσι ο Θεός (μέσα στην ολιγοπιστία μας), γιατί αν διαλλέγαμε μόνοι το πώς θα βγάζαμε το ψωμί μας, νηστικοί θα ήμασταν!
Όπως τραγούδησε και ο Γενίτσαρης: "Οι συγγενείς, μου λέγανε, να το απαρατήσω, αυτό το παλιομπούζουκο, για θα τους ξεφτυλίσω" και αυτός... έπαιζε!
https://www.youtube.com/watch?v=BSDUK3zq5gk
Αυτό λίγο πολύ ήταν αναμενόμενο, αν κοιτάξουμε πίσω στην ιστορία πάντα οι αριστοκράτες με τους τίτλους και τα πτυχία τους αντιμετώπιζαν τους απλούς ανθρώπους σαν παρακατιανούς. Όταν επιτέλους η εκπαίδευση έγινε δημόσιο αγαθό, αυτά τα ανρθωπάκια που ήταν οι καρπαζοεισπράκτορες της ιστορίας θέλησαν να βγάλουν τα αποθημένα τους και να πάρουν την εκδήκησή τους σπουδάζοντας τα παιδιά τους. Η μόρφωση είναι ωραίο πράγμα αλλά εμείς εστιάζουμε στους τίτλους και τις λεζάντες. Χάσαμε τα ομορφότερά μας χρόνια στα ινστιτούτα και στα φροντηστήρια, το παιχνίδι στο πάρκο είναι για τα αλητάκια έλεγε η γιαγιά μου κι από κει να καταλάβουμε νοοτροπία.
ΔιαγραφήΣυγκλονιστηκα... Μα εχεις τοσο δικιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε λειπει που ακομα και σημερα βιωνουν αυτες τις καταστασεις καποιοι..
Ποτε θα καταλαβουν πως η οποιαδηποτε δουλεια δεν ειναι ντροπη ?
Ποτε θα καταλαβουν πως δεν ειναι ολοι φτιαγμενοι για ιατροι, δικηγοροι και επιστημονες ?
Ποτε θα κατσουν και να ανουσουν εστω μια φορα τα θελω και τα πιστευω τους παιδιου τους..
Κριμα..πολυ κριμα..
Άστα Μαράκι, οι ιστορίες αυτές δεν τελειώνουν και δεν είναι πάντα οι γονείς αυτοί που φταίνε. Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι τέτοιο που τα στιγματίζει τα παιδιά που διαφέρουν.
ΔιαγραφήΠολύ καλό το κείμενο και ταρακουνάει όποιον έχει μάθει να σκέφτεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου πρότεινα να δεις ένα βίντεο με τον Ken Robinson, το οποίο το έχω προτείνει σε πολλά φιλικά μπλογκς.
Τίτλος του: “Το σχολείο σκοτώνει τη δημιουργικότητα.”
Μπορείς επίσης να δεις και άλλα βίντεο του Ken Robinson που εμφανίζονται στα δεξιά.
Αυτήν την τσαχπινιά που βγαίνει σύνδεσμος στα σχόλια δεν την ήξερα. Τα έβαλα τα βιντεάκια και τα παρακολουθώ. Τα περιστατικά που ανέφερα είναι όλα αληθινά ένα προς ένα, μπορεί τα ονόματα να τα ψηλοάλλαξα από σεβασμό αλλά τα γεγονότα είναι πραγματικά και μόνο μερικά από αυτά που έχω συναντήσει. Στο σχολείο αλλά και στο πανεπιστήμειο ταυτίζουν τις χαμηλές επιδόσεις με τεμπελιά και χαμηλή νοημοσύνη. Έχω κάνει ιδιαίτερα σε πολλά παιδιά που ζορίζονταν στο σχολείο. Παιδιά ζωηρά, αδιάφορα, ανασφαλή με απόσπαση προσοχής, τα οποία παραδόξως είχαν τόση μα τόση όρεξη για γνώση. Παιδιά που μόλις εισέπραταν λίγη αγάπη κι ενθάρυνση, απαλλαγμένα απο το άγχος της εξέτασης και της παπαγαλίας, δεν ήθελαν πραγματικά να τελειώσει το μάθημα και μου ζητούσαν να κάτσουμε να κουβεντιάσουμε κι άλλο.
ΔιαγραφήChristina , I'm not sure I understand everything , but I also want to write about Poland.
ΑπάντησηΔιαγραφήIn Poland it is the same. To this day, many parents believe that the most important is higher education. Some say that the baccalaureate must be , otherwise the child will be able to just clean up , or perform the worst work on the site ( something like you 're writing about dealer or prostitute ) .
I as a teacher often said parents who come to me, it's better to be happy manual worker than an unfortunate scientist. Better to be a happy seller in the shop, than an unhappy computer programmer. Better to be lucky plumber than an unhappy director. But many parents do not understand. There are many cases where children do not give advice mentally raise expectations of parents.
Αν όλα αυτά τα λέτε πρόοδο εγώ τα λέω παράνοια και σκλαβιά. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα παράγει δυστυχισμένους ανθρώπους γιατί ακόμα και γι αυτούς που τα κατάφεραν, τα σημάδια του πόνου, της κούρασης, της στέρησης και της εξάντλησης μένουν ανεξίτηλα.
Yes Mariusz you understood everything. I am sorry i didn't translate it, i hadn't much time. Well there are so many many things that a person can do these days. There is not only science and labor, there are so many beautiful and creative crafts, that can bring happiness and fortune to people. Cooks, bakers, carpenters, tailors, musicians, textilers. Three days ago a young boy committed suicide before his exams.Many students commit suicide inside college. It's very very sad.
ΔιαγραφήEvi - from what I understand - also writes smart things about loving and reading. And it's like I'm reading about Poland.
ΑπάντησηΔιαγραφήI do not know Ken Robinson's film, but I agree the title: "School kills creativity."
(It seems to me that the others also write madre things in the comments, but I'm not able to accurately understand)
Christina, clever text and refers not only to Greece. The current system of education, which is created by the European structures, not about education, not about wisdom, not about creativity. The walking is that the public were stupid, because then it is easier to manipulate.
I suggest you to watch Ken Robinson's lecture. He explanes exactly your point. That educational system in olmost every country is ordered by industrial economy. Only Finland has managed to make something totaly revolutionaty, and i guess that happens because Finland is not so much usefull to global economy...so they leave this country in peace...
Διαγραφή