Dublin ( Δουβλίνο) I

 

Καθώς λοιπόν τα ταξίδια των φίλων είναι και δικά μας ταξίδια όπως έχουμε πει κι άλλη φορά, ιδού το πρώτο μέρος από ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στο Δουβλίνο. Δεν ξέρω αν φταίει πως το νησί της Ίριδας, η αρχαία Ίρις (Irland= land of Iris) σχετίζεται με μυθικές αποικίες των προγόνων μας. Δεν ξέρω αν φταίνε η τρέλα και τα βάσανα αυτού του λαού. Δεν ξέρω αν φταίει απλά και μόνο η μουσική. Νομίζω πως για πολλούς από εμάς η Ιρλανδία φαντάζει ώρες, ώρες σαν μια μακρινή αγαπημένη πατρίδα. 
 

Το Δουβλίνο, όπως και οι υπόλοιπες πόλεις του πολύπαθου αυτού νησιού, δεν ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του. Εντούτοις όμως είναι ένας τόπος που ομορφαίνει από την ψυχή των κατοίκων του. 

Την επόμενη φορά λοιπόν, που θα πιείτε μία μπύρα, φροντίστε να είναι μαύρη και να είναι και Μurphys, προς τιμήν τον Iρλανδών αδερφών μας. Κι αν μπορέσετε να κάνετε και καμιά περατζάδα από καμιά ιρλανδική μπυραρία ίσως να πετύχετε μερικούς Ιρλανδούς και να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι το πόσο καλοσυνάτοι και ανοιχτόκαρδοι άνθρωποι είναι. Χαμογελάστε κι αυτοί θα σας το ανταποδώσουν στο πολλαπλάσιο!

Ευχαριστώ τους καλούς μου φίλους - ταξιδιωτικούς ανταποκριτές, Τζένη και Αστέρη για τις όμορφες φωτογραφίες που μου παραχώρησαν.

 συνεχίζεται...