"κοινωνική αλυσίδα" : Οι εχθροί των παιδιών

Ανταποκρίθηκα στην   "κοινωνική αλυσίδα" της Πέτρας μας

«Να προσέχεις τα αυτοκίνητα, να μη σε αρπάξει κανένα!»

«Να μη μιλάς σε αγνώστους και να μην δέχεσαι  χειρονομίες και δώρα!»

«Να αποφεύγεις τα πάρκα!»

«Να μην κάνεις παρέα με μεγαλύτερα αγόρια!»

«Να μην κυκλοφορείς μόνη!»

«Να κοιτάς πάντα πίσω σου!»

«Αν δεις κάτι ύποπτο να βάλλεις τις φωνές!»

Έτσι μου έλεγαν στο σπίτι κι από μικρή έμαθα πως αυτός ο κόσμος εκεί έξω δεν είναι και τόσο αγγελικά πλασμένος. Από τα τέσσερα μου χρόνια ήξερα ήδη πως ανάμεσά μας κυκλοφορούν και κάποιοι σκοτεινοί άνθρωποι οι επονομαζόμενοι «ανώμαλοι» που θέλουν να  κάνουν κακό σε μικρά παιδιά και νεαρές γυναίκες.

Τα λόγια αυτά της οικογένειας μου τα τύπωσα πολύ καλά και κάθε φορά που έβλεπα πως κάποιος πήγαινε έστω να μου ακουμπήσει τα μαλλιά χωρίς να συνοδεύομαι από τους γονείς μου, ορμούσα πρώτη πάνω του να του βγάλω τα μάτια, έμπηγα δυνατές φωνές και έτρεχα βολίδα. Οκ μπορεί να ήμουν και λίγο υπερβολική, θα με λέγατε και αντικοινωνικό παιδάκι ή και μικρό τερατάκι, αλλά η ουσία είναι ότι ήξερα να προστατεύω τον εαυτό μου.  Και πιστέψτε με βρέθηκαν πολλοί «περίεργοι»  τύποι στο δρόμο μου...

Κι αφού λοιπόν μεγάλωσα κατά αυτόν τον τρόπο, μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που είχε πάντα τα μάτια του ορθάνοιχτα, πάντα αναρωτιόμουν  πώς στο καλό γίνεται κάποια κακόμοιρα παιδιά να πέφτουν θύματα τέτοιων κακοποιών στοιχείων;

Την πρώτη απάντηση την πήρα μέσα από το συγκλονιστικό διήγημα της  Λιλής Ζωγράφου «Η αγάπη άργησε μια μέρα».  Η όμορφη έφηβη ακόμα, Αμαλία δόθηκε με το ζόρι για νύφη σε έναν πλούσιο παλιόγερο. Σοκαριστικό για μένα να διαβάζω κάτι τέτοιο. Η δεύτερη απάντηση ήρθε από ένα ακόμα νατουραλιστικό μυθιστόρημα το «Αχ Αδριανή» αν θυμάμαι καλά, όπου μία ιερόδουλη μάνα τάιζε το μικρό της κορίτσι για να αναπτυχθεί γρήγορα και να το βγάλει άρον άρον στο κλαρί.  Έτσι πήρα μια ιδέα πως το κακό πάντα ξεκινά από το σπίτι. Άτυχα παιδιά, πολύ άτυχα παιδιά που μεγάλωσαν σε λάθος χέρια.

Αργότερα έγινε χαμός με την είδηση πως διάσημος Έλληνας τραγουδιστής, αγαπημένος της νεολαίας, αποπλάνησε μία νεαρή θαυμάστριά του. Το ανήλικο κορίτσι ήταν ήδη μοντέλο, (σημειώστε το αυτό γιατί παίζει ρόλο) και άκουσον , άκουσον οι γονείς του δέχτηκαν να το παντρολογήσουν με τον λεγάμενο  και να γίνει το περιστατικό γαργάρα. Ο εν λόγω καλλιτέχνης διατείνει πως αδίκως έπεσε θύμα της κατακραυγής του κόσμου διότι δεν υπήρξε ποτέ ποινικό αδίκημα! (Και το ηθικό αδίκημα τι κάνει; Πάει περίπατο;) Και ποιος κωλονόμος επιτρέπει την εργασία ανηλίκων στο χώρο της μόδας ; Τι να την κάνω εγώ την συγκατάθεση των γονέων αν οι γονείς είναι καθάρματα; Ποιος νόμος επιτρέπει στους γονείς να βάζουν την υπογραφή τους για το παντρολόγημα των ανήλικων τέκνων τους;

Συνεχίζω. Πέφτουμε από τα σύννεφα όταν διαβάζουμε για περιστατικά ανώμαλων εκπαιδευτικών. Δεν περιγράφω τις εγκληματικές πράξεις, όλοι καταλαβαίνετε τι εννοώ όταν λέω ΑΝΩΜΑΛΟΣ!!!!!!  Γιατί πέφτουμε από τα σύννεφα αγαπητοί μου; Υπάρχει κάποια επιτροπή να περνάει τους υποψήφιους εκπαιδευτικούς από ψυχιατρικές εξετάσεις και δεν το ξέρουμε;;; Γιατί να πέσουμε από τα σύννεφα; Δεν ξέρουμε ότι υπάρχουν και τέτοια αποβράσματα γύρω μας;

Ήθελαν λέει οι γονείς να γίνει ο Κωστάκης μεγάλος μπασκετμπολίστας, να μεγαλοπιαστεί και να φέρει  αργότερα πολλά φράγκα στο σπίτι. Και ως εκ τούτου τον κύριο προπονητή τον είχαν κάνει Θεό. Όταν βγήκε στη φόρα ότι ο κύριος προπονητής ήτο μεγίστη ανωμαλάρα όλοι λέει απορούσαν!!! Η δε γυναίκα του λέει έπαθε σοκ!; Καλά να μη σε βρίσω κι εσένα στα γαλλικά! Ζεις με έναν άνθρωπο, κοιμάσαι και ξυπνάς μαζί του, κάνεις παιδιά και δεν μπορείς  να καταλάβεις αν είναι ανώμαλος;;; Θα μας τρελάνεις;;; Και πώς αποφασίζεις να παντρευτείς κάποιον αν δεν τον έχεις περάσει κόσκινο; Τέτοιος έρωτας πια;;;

Μούγκα στη στρούγκα φίλοι μου! Μούγκα στη στρούγκα! Μια παλιοκοινωνία που στέλνει η ίδια τα παιδιά της στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Να πω κι άλλα; Να πω για τα ρεπορτάζ που έχω δει που μιλάνε για ανώμαλους γονείς, με ψυχικές διαταραχές και προβλήματα με ουσίες που για μερικά ψοροδολάρια πουλάνε ύποπτο υλικό με πρωταγωνιστές τα παιδιά τους; (και μετά αναρωτιόμαστε πώς στα κομμάτια βρίσκουν τα τομάρια υλικό να διακινήσουν στο ίντερνετ) Και πάντα μα πάντα οι γείτονες ξέρουν και σωπαίνουν; Να πω για τις φτωχές ασιατικές χώρες που το δουλεμπόριο ανηλίκων δίνει και παίρνει και πάνε οι πλούσιες ανωμαλάρες και κάνουν τη δουλειά τους; Να πω για τις κλειστές κοινωνίες που ακόμα εν έτη 2014 θεωρούν μεγάλο βάρος τα θηλυκά παιδιά τους και τα παντρολογούν από τα 14 τους;  Να πω για το ξενοδοχείο που έβλεπε έναν κωλόγερο να σέρνει ένα  κοριτσάκι και δεν κάλεσε την αστυνομία; Να πω για τις σκύλες μάνες που κάνουν τα στραβά μάτια στις παρενοχλήσεις που δέχονται οι κόρες τους  από τους πατριούς;  «Είσαι ψεύτρα και θες να μα χωρίσεις!» Αυτό δε λένε όταν έρχονται οι κόρες τους με δάκρυα στα μάτια; Να πω για τους γονείς που επιτρέπουν στα ανήλικα παιδιά τους να κυκλοφορούν σε κέντρα νυχτερινής διασκέδασης;  Να πω για τις ψυχολαλά μάνες που τάζουν τα σπλάχνα τους σε ανώμαλους που έχουν καψουρευτεί;;;

Τι άλλο θέλουμε να ακούσουμε και να δούμε για να πειστούμε πως κάποια παιδιά κινδυνεύουν πάνω από  όλα από την οικογένειά τους; Ποιοι είναι αυτοί που ξέρουν και δε μιλούν οέο;

Τα πράγματα πλέον είναι πολύ απλά!

Πρέπει να γίνει βίωμά μας πως όλα τα παιδιά είναι παιδιά μας και όταν οι γονείς είναι ανάρμοστοι οφείλουμε να καλούμε τις αρχές. Υπάρχουν πάρα πολλοί φορείς στους οποίους μπορούμε να απευθυνθούμε για να καταγγείλουμε ύποπτα περιστατικά παραμέλησης και κακοποίησης.

Πολύτιμες σημειώσεις:

1.       Το όριο ενηλικίωσης πρέπει να ανέβει στα 21 χρόνια και όχι στα 18.

    

2.       Στις εκδικάσεις υποθέσεων κακοποίησης είναι φρόνιμο τα θύματα να ΜΗ βρίσκονται στον ίδιο χώρο με τους θύτες  και να μην χρειάζεται να αναλύουν λεπτομέρειες που θα τους κάνουν να βιώσουν ξανά τον εφιάλτη. Όσο πιο ανθρώπινες γίνουν οι συνθήκες διεξαγωγής της δίκης τόσο περισσότερα παιδιά θα βρουν το θάρρος να καταφύγουν στη δικαιοσύνη.

      

3.       Θα πρέπει να μπει επιτέλους μια λογοκρισία στα κοσμικά ρεπορτάζ που προβάλλονται στην τηλεόραση. Και μιλάω για τα γνωστά καλοκαιρινά ρεπορτάζ της Μυκόνου και τις ατελείωτες σεξιστικές φωτογραφίσεις και εμφανίσεις των διασήμων.

   

4.       Ναι κάποια πράγματα δεν είναι πουριτανισμός αλλά υπευθυνότητα. Ακόμα κι αν είμαι  πχ. ώριμη γυναίκα και διαθέτω πόδια τρία μέτρα, πριν βγω μισόγυμνη στους δρόμους, πρέπει να θυμάμαι πως ανά πάσα στιγμή γίνομαι πρότυπο για τα έφηβα κορίτσια που θα προτρέξουν να μεγαλώσουν κι αυτά πριν την ώρα τους προκειμένου να εισπράξουν λίγα κομπλιμέντα παρά πάνω.

   

5.       Συνάντησα άτομα περίεργα που από θέμα τύχης και συγκυριών δεν διέπραξαν κάτι αξιόποινο και έχω να σας πω πως ήταν είτε άτομα ευνουχισμένα από το οικογενειακό τους περιβάλλον, είτε άτομα με ψυχικές διαταραχές. Δυστυχώς στη χώρα μας τα διαταραγμένα άτομα πρέπει πρώτα να διαπράξουν κάτι και μετά να μπουν σε κλινική. Όπως υποστηρίζουν και πολλοί ειδικοί οι αλλοιώσεις στην προσωπικότητα του ατόμου προκαλούνται από το οικογενειακό περιβάλλον. Τόσο η παραμέληση όσο και η υπερπροστασία οδηγούν στα ίδια αποτελέσματα.  Δώστε προσοχή αν τα σπιτικά μας είναι εκκολαπτήρια αυριανών εγκληματιών. Δεσποτικοί γονείς ακόμα κι αν δεν βιαιοπραγούν, διαπαιδαγωγούν μονάχα θύτες και θύματα!

  

6.   Γονείς προσέξετε τα παιδιά σας! Οι προβληματικές συμπεριφορές εμφανίζονται από νωρίς. Αν το παιδί σας είναι υπερβολικά επιθετικό ή εσωστρεφές πρέπει να το πάτε στον ειδικό πάση θυσία. Οι εγκληματίες κάποτε ήταν κι αυτοί νεαρά παιδιά που δεν βρέθηκε κάποιος να τα θεραπεύσει!

  

7.   Να μην πέφτουμε από τα σύννεφα όταν συμβαίνει κάτι γιατί το να φοράμε παρωπίδες κάνει τα πράγματα τρισχειρότερα. Έχουμε τη δύναμη στη χέρια μας να κάνουμε τις κοινωνίες μας πιο υγιείς. Μιλάμε, παρεμβαίνουμε, δρούμε, ενημερωνόμαστε, συσπειρωνόμαστε.

   

8.   Γονείς, να οργανώνεστε στους συλλόγους γονέων και να διοργανώνεται ενημερωτικές συνεδρίες  για γονείς και παιδιά για όλα τα κοινωνικά θέματα! Μη περιμένετε να γίνει πρώτα το κακό.

9.   Η διακριτικότητα πολλές φορές σημαίνει ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ . Για σοβαρά θέματα δε θα είμαστε διακριτικοί, θα σηκώνουμε το ακουστικό μας και θα καλούμε τις αρχές! ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ!

 Online καταγγελίες για ότι ανάρμοστο πέσει στην αντίληψή μας εδώ: 

http://www.safeline.gr/ 

 και τηλεφωνικές καταγγελίες και συμβουλές στη γραμμή sos του Χαμόγελου του παιδιού

10-56