Να σε πω...

-Ρε συ μπήκαν τα Χριστούγεννα έτσι; 20 του μήνα σήμερα!

-Πωωω ναι άστα να πάνε…

-Δε με λες; Θα συμμαζέψουμε λίγο το σπίτι να γίνει πιο ανθρώπινο; Γιορτές έχουμε!

-Άσε ρε βαριέμαι, θέλω να αράξω.

-Τι να αράξεις, εσύ όλο πράματα κάνεις. Πλέκεις, ζωγραφίζεις, γράφεις, μαγειρεύεις.

-Ναι αλλά θέλω να αράξω σου λέω!

-Και τι έμαθα μετακομίζει η μάνα σου; Η κυρία Βάσω που είχε χτυπήσει το μάτι της; Α παρεμπιπτόντως το μάτι καλά;

-Ναι κάτι τέτοιο συζητιέται αυτές τις μέρες αλλά μέχρι τελευταία στιγμή δεν ξέρεις, μπορεί να αλλάξει γνώμη. Και το μάτι καλά!

-Και πού θα πάει αν επιτρέπεται;

-Κέρκυρα για μια νέα αρχή…

-Κέρκυρα;;;; Ουάου;; Τι δηλαδή θα γίνεις σαν εκείνα τα κορίτσια που παίρνουν το Φέρι και την τροχήλατη και πάνε στο νησί να δούνε τη μανούλα τους;

-Ναι αν πάνε όλα καλά (Άγιε μου Βασίλειε φώτισε την προστατευόμενη σου!) θα φωτογραφίζω κιούπια στην Ανάσταση!

-Ουάου! Έχεις πάει ξανά Κέρκυρα;

-Αμέ! Και ήταν τέλεια! Όλοι ήταν τρελοί σαν κι εμένα εκεί!

-Πολλές εξελίξεις ε;

-Πρώτα ο Θεός!

-Και δε μου λες έχεις και επέτειο γάμου αυτές τις μέρες έτσι;

-Ναι έχω κι απ αυτό. Επέτειο γνωριμίας-αρραβώνων-Δημαρχείου, τα στέφανα από το νέο έτος με το καλό…

-Χριστουγεννιάτικη δηλαδή! Συγκλονιστικό!

-Ναι, χριστουγεννιάτικη…

-Είπες θα έγραφες και την ιστορία της γνωριμίας σου, που έμοιαζε με εκείνη την ταινία.. να δεις πώς τη λένε; Με κείνους που γνωρίστηκαν στο ίντερνετ κάποια Χριστούγεννα  και είχαν και βιβλιοπωλείο και παντρεύτηκαν..

-Το You ve got mail λες;

-Ναι μπράβο! Αυτό! Αν είναι δυνατόν! Τρομερή ομοιότητα! Και μετά σου λένε μόνο στον κινηματογράφο γίνονται αυτά… Θα την πεις αυτήν την ιστορία στον κόσμο ναι ή ου;;

-Ε ρώτα τους! Άμα θέλουν θα την πω.

-Ντάξει  θα τους ρωτήσω πιο μετά..

-Και δε με λες, τι κλείνετε και το βιβλιοπωλείο σας έμαθα;

-Ναι την Κυριακή επίσημα λουκέτο!

-Γιατί ρε; Δεν δούλευε; Τόσο χάλια τα πράματα;

-Όχι ρε δούλευε!

-Τότε τι;

-Τίποτα, βγαίνει ο άντρας μου στη σύνταξη!

-Καλά μαρή με χούφταλο τα έφτιαξες;

-Όχι ρε τέτοια σύνταξη! Από την άλλη την αναπηρική!

-Αναπηρική;;; Γιατί τι έπαθε ο άνθρωπος;

-Δεν έπαθε, γεννήθηκε με χρόνια αυτοάνοσα..

-Αααα περαστικά του τότε! Να ναι γερός ο άνθρωπος.

-…στω (=ευχαριστώ)

-Εσύ πώς τα πας με τα δικά σου θέματα υγείας; Καλά;

-Δόξα τω Θεώ κάθε μέρα και καλύτερα. Κι από χθες που έκανα περικοπές στο διάβασμα, είμαι ακόμα καλύτερα..

-Ααα μάλιστα, δηλαδή πάλι την ορκωμοσία την αναβάλεις, τριάντα χρονών γαϊδούρα.

-Δε μου φαίνεται, σκάσε!

-Έστω, αλλά την αναβάλεις…

-Προέχει η υγεία! Αφού το ξέρεις, τα αδενικά μου δεν είναι καλά, να με νευριάσεις θέλεις;;;

-Καλά ντε! Καλά μη βαράς! Εγώ το καλό σου θέλω!

-Δε θες το καλό μου, απλά σκέφτεσαι τι θα πει ο κόσμος.. είσαι στριφνή!

-Ντάξει ότι πεις!

-Ωραία και τώρα μ αφήνεις λίγο να ξεκουραστώ; Θα τα πούμε το απόγευμα. Να μου έχεις έτοιμο καφέ!

-Καλά, καλά! Σε αφήνω παραξενίλα! 

 -Ψιτ..σε σας μιλάω, πάει κοιμήθηκε αυτή... Πάτε στο Salonique έχει ωραία πράματα να χαζέψετε.. καφέδες, βόλτες στο εμπορικό, Salonique mon amour