Biscotto

Οι φίλοι είναι ο θησαυρός της ζωής κι αυτές τις μέρες αισθάνομαι πλουσιότερη από ποτέ, γιατί συναντώ συνέχεια φίλους (παλιούς και καινούριους). Είναι η πρώτη πρωτοχρονιά που έκανα με αγαπημένα φιλαράκια κι όχι με συγγενείς κι αυτό ήταν το ωραιότερο δώρο που θα μπορούσε να μου κάνει ο Άγιος Βασίλης. Μια πρωτοχρονιά αγάπης και οικειότητας και όχι μια πρωτοχρονιά τυπικότητας και υποχρέωσης. Κι εύχομαι έτσι να επιλέγουμε να ζούμε τις μέρες μας, με ουσία και όχι με τυπικότητες και συμβάσεις!

Δεν μπορώ να σας πω πολλά γιατί έχω μουσαφιραίους και πρέπει να τους ετοιμάσω καφεδάκια. Οι μέρες συνεχίζουν να κυλούν εορταστικά με συναντήσεις και ευχές, αγάπη, παρηγοριά και ζεστασιά.. Όλα τα άσχημα που σας ανέφερα και σας μαύρισα την καρδιά μπήκαν στο περιθώριο. Τα ξεκαθαρίσματα μέσα μου τα έκανα, οι αποφάσεις πάρθηκαν και χαίρομαι πολύ που μέσα από την υπομονή και την επιμονή έκανε κι η μητέρα μου το μεγάλο βήμα να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τους συγγενικούς δεσμούς που την πήγαιναν (και μας πήγαιναν) πίσω.

Σας χαρίζω μία ακόμα κλασική βόλτα για καφεδάκι, από αυτές που αγαπάτε πολύ! Βρισκόμαστε στο Biscotto, ένα καινούριο υπέροχο μαγαζί που άνοιξε μέσα στο μεγάλο εμπορικό της Θεσσαλονίκης. Με κέρδισε για το περβάλλον του και το σέρβις του και για τις νόστημες λιχουδιές του.

Αυτά που παίρνω εγώ από εσάς είναι εκατό φορές περισσότερα από αυτά που προσπαθώ να σας δώσω. Συναντιόμαστε εδώ μέσα άνθρωποι που υπό άλλες συνθήκες δε θα γνωρίζαμε καν ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Είτε τα λέμε στα email (ε κορίτσια;;;;;) είτε τα λέμε κι από κοντά, οι ντόπιες καρντασίνες η ουσία είναι ότι έχουμε κάνει όλες μας ένα βήμα προς τα μπροστά. Έχουμε ανοίξει ένα παράθυρο στο κόσμο για να μπει καθαρός αέρας στις ζωές μας. Συναντήσαμε ανθρώπους ευγενείς, με καλή διάθεση και αίσθημα προσφοράς. Ανθρώπους ενθαρρυντικούς που αγκαλιάζουν τις αληθινές μας κλίσεις και τα ταλέντα. Βάζουμε στην άκρη τη ρουτίνα των πραγμάτων που ακολουθήσαμε από σύμβαση, ανάγκη και συνήθεια και δουλεύουμε πάνω σε αυτά που πραγματικά αγαπά η καρδιά μας. Γράψιμο, εργόχειρα, εθελοντισμός, επικοινωνία, ρεπορτάζ κι ότι η καθεμιά μας τέλος πάντων γουστάρει.

Αν το έχετε πάρει χαμπάρι κατά μία έννοια αυτόδιαχειριζόμαστε. Καλλιεργούμε δεξιότητες που δε θα της μαθαίναμε σε καμία σχολή και κανένα εργαστήρι κι αυτό γιατί δεν έχουμε κανέναν απέναντί μας να μας αξιολογεί και να μας τεστάρει.

Αυτά για σήμερα. Σας φιλώ στα κλεφτά και φεύγω βολίδα να πάω να δω την "αδελφούλα" μου και το μικρό μου ανιψάκι της καρδιάς ( την κολλητή μου και το μωράκι της δηλαδή)