Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το καλό ανάμεσά μας

Link
  Πόσο συχνά μένουμε εγκλωβισμένοι στις ζωές μας και στα πρότυπα που μας επιβάλλονται από έξω; Πόσο συχνά βυθιζόμαστε στη μισαλλοδοξία μας και πιστεύουμε πως το φιλότιμο και η φιλαδελφία είναι μονοπώλιο ολίγων ανθρώπων; Πόσο συχνά δεν έχουμε πέσει στο σφάλμα να θεωρούμε τους ανθρώπους από μακρινές χώρες απολίτιστους και βάρβαρους; Πόσο συχνά ενισχύουμε μέσα μας έναν συγκεκαλυμμένο φασισμό που πιστεύει πως έξω από εμάς δεν υπάρχει ελπίδα και φως; Μου έχει τύχει να γνωρίσω από κοντά Ασιάτες και να συγκλονιστώ από την αφοπλιστική ευγένεια ψυχής που έχουν και την μεγάλη τους προθυμία να προσφέρουν την βοήθειά τους. Το μικρό αυτό διαφημιστικό με έκανε να συγκινηθώ πάρα πολύ και να αναρωτηθώ γιατί δεν βλέπουμε τέτοια φιλμάκια σε ευρωπαϊκές παραγωγές; Γιατί έχουμε χάσει την ικανότητά μας να αφηγούμαστε την ανθρωπιά;


Ετικέτες

Σχόλια

  1. Unknown11 Απριλίου 2014 στις 4:37 μ.μ.

    Και ξέρεις κάτι; Απλά και καθημερινά είναι όλα αυτά και αν δεν γίνονται όλα μαζί υπάρχει και το "ένα την φορά", το "βήμα-βήμα", αρκεί να εστιάζει εκεί η καρδιά!

    Συγκλονιστικές πράξεις, ανυπολόγιστη αμοιβή!
    Υπέροχο, απλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα Πεταλωτή11 Απριλίου 2014 στις 6:40 μ.μ.

      Στο φιλμάκι ο σκηνοθέτης εστίασε σε ένα κεντρικό πρόσωπο και του έδωσε όλες τις ευαισθησίες και το έκανε πιο δραματικό για να περάσει το μύνημα. Αν ψάξεις στα παρόμοια βιντεάκα θα βρεις πάρα πολλές ιστοριούλες. Έτσι να τα βλέπουμε αυτά να νιώθουμε πιο κοντά στους άλλους λαούς και να παραδειγματιζόμαστε.

      Διαγραφή
  2. Ariadni St.11 Απριλίου 2014 στις 4:55 μ.μ.

    Συνέχεια! Καλά το βιντεάκι το είδα πρωτη φορά και το λάτρεψα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χριστίνα Πεταλωτή11 Απριλίου 2014 στις 6:34 μ.μ.

    Και να φανταστείτε παιδιά ότι αυτό είναι διαφημιστική καμπάνια. Για κάντε τη σύγκριση τις δικές μας σεξιστικές και υπερκαταναλωτικές διαφημίσεις και αυτήν εδώ. Συνέχεια βγάζουν οι Ασιάτες τέτοιες καμπάνιες και προφανώς για να το κάνουν αντλούν παραδείγματα και από την καθημερινότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ariadni St.12 Απριλίου 2014 στις 3:23 π.μ.

      Καλά εδώ οι δικοί μας στερούνται έμπνευσης! Αστα φίλη μου

      Διαγραφή
  4. joanna_ARTbyJWP12 Απριλίου 2014 στις 8:52 π.μ.

    Πολύ όμορφο βιντεάκι Christina !!! Και συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις .... Σ' ευχαριστούμε πολύ που το μοιράστηκες !!! Καλή σου μέρα και καλό σαββατοκύριακο !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα Πεταλωτή12 Απριλίου 2014 στις 9:48 π.μ.

      Γεια σου Ιωάννα μου! Εγώ σ'ευχαριστώ που δείνεις πάντα το παρόν

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Αν είσαι φίλος καλοδεχούμενος, αν ήρθες να σπαμάρεις σκέψου το ξανά!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το μικρό και το μεγάλο κακό

  Η προαιώνια μάχη καλού και κακού δεν έχει σιγάσει ποτέ πάνω στον κόσμο. Η πρόοδος του αιώνα όμως γεννά την προσδοκία για μια καλύτερη ανθρωπότητα που επιλέγει συνειδητά το καλό. Κι αυτή η προσδοκία κάθε μέρα ματαιώνεται. Όλοι μας θεατές μιας συνθήκης όπου συνάνθρωποι μας χειροκροτούν την φρίκη ντύνοντάς την με σενάρια και αφηγήματα που τους εξυπηρετούν. Κι ενώ δεν υπάρχει κάτι πιο κραυγαλέα άδικο και εγκληματικό από τη βασανιστική θανάτωση παιδιών κάποιοι χαίρονται με αυτό και στηρίζουν κάθε πράξη βίας. Κι αυτό είναι μια πικρή αλήθεια. Μια τεράστια μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού έχει επιλέξει το κακό και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Όλες οι φωνές δικαιοσύνης μέχρι στιγμής δείχνουν ανίσχυρες. Κι αφού αυτό το κακό δεν μπορεί να νικηθεί τι άλλο μας μέλλει να κάνουμε; Ίσως να αναζητήσουμε το μικρό καθημερινό κακό που τρώει τις ζωές μας. Το κακό στον κοντινό μας περίγυρό, το κακό μέσα μας. Κάτι μας διαφεύγει, κάτι δεν βλέπουμε. Κι αν αυτός ο κό...
2 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα

Αυτοπροστασία

  Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε οι ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματιστούν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Αναβράζον #1

  Είναι η ζωή ένα ψέμα; Μια προσομοίωση, ένα matrix; Τι μας κρύβουν τέλος πάντων; Ποιο από όλα τα σκοτεινά κέντρα αποφάσεων γνωρίζει την πάσα αλήθεια να αποταθώ βρε αδερφέ; Αν και την έχω σακουλευτεί τη δουλειά ό,τι όλοι πουλάνε τον παπά τους για την κονόμα. Τα πράγματα είναι πιο απλά, εξωφρενικά απλά. Ο πλανήτης κατοικείται από μεγάλα νήπια που παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους. Το σύμπαν μας έχει πετάξει σε ένα νηπιαγωγείο πεντάχρονων σε sugar rush που πλακώνονται μεταξύ τους. Ο λόγος; Μάλλον η προπόνηση ψυχής και πνεύματος. Τι έτσι εύκολα γίνεται κανείς Jedi; Αμ δε! Ο πλανήτης Γη είναι το γυμναστήριο του γαλαξία. Σε αυτό ακριβώς το σημείο εμφανίζεται ένα συννεφάκι από πάνω μου κι ένα χέρι μου κατεβάζει μια εφημερίδα στο κεφάλι. «Μωρή τρελή, κόσμος σκοτώνεται, βρέφη και παιδιά ζούνε τον εφιάλτη του πολέμου κι εσύ πουλάς πνεύμα και χιούμορ;». Δε μπορώ να το αρνηθώ, όσο σκληρός κι αν είναι ο πόνος του άλλου στο τέλος πάντα ο άνθρωπος θα ανησυχεί για τη δική του ζωή, για τη δική του ζ...
2 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα