Άνω Λαδάδικα

Βαλαωρίτου-Συγγρού

  Είναι παγκόσμια τάση, σε όλες τις μεγαλουπόλεις ανά την υφήλιο, οι πάλαι ποτέ βιομηχανικές και βιοτεχνικές περιοχές να μετατρέπονται σε εναλλακτικές πιάτσες ψυχαγωγίας, διασκέδασης και πολιτισμού. 
   
Βασικό κριτήριο για την τάση αυτή είναι πρωτίστως το χαμηλό κόστος ενοικίασης κτιρίων και χώρων σε τέτοιες περιοχές και κατά δεύτερον το έντονο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον των οικοδομημάτων. Το πλούσιο ιστορικό υπόβαθρο, συνδέεται τις περισσότερες φορές με έντονα συναισθηματικά φορτισμένες μνήμες. Εμπορικές συντεχνίες, εργατικά συνδικάτα, μαζικές ερημώσεις, αγώνες, μετακινήσεις πληθυσμών, και ούτω καθεξής. 

  
Τις περισσότερες φορές η μετάβαση από την μία χρήση στην άλλη γίνεται σταδιακά, εμπεριέχοντας πολλά μελανά σημεία στο ενδιάμεσο. Όλες αυτές οι περιοχές προτού μπουν σε μία φάση επανάχρησης, τις περισσότερες φορές, βιώνουν μιά μακροχρόνια κατάσταση παρακμής, αποτελώντας εστίες εγκληματικότητας και παρεκκλίνουσων δραστηριοτήτων. 

  Στην Θεσσαλονίκη οι περιοχές αυτές συγκεντρώνονται ως επί τω πλείστων, στο δυτικό κομμάτι της πόλης, πλησίον του λιμανιού, εντός και εκτός του αστικού ιστού, φθάνοντας και μέχρι τα σφαγεία. 

 Ο εγκαινιασμός της αναβάθμισης αυτών των περιοχών έγινε την δεκαετία του '90 όταν τα Λαδάδικα μπήκαν στο πρόγραμμα συντήρησης και αποκατάστασης. Την περίοδο 1995-2005 τα ανανεωμένα πλέον, Λαδάδικα, γνώρισαν την μεγαλύτερη ακμή τους. Την τελευταία όμως επταετία η τάση επανάχρησης χώρων επεκτάθηκε προς τα άνω Λαδάδικα, στις συνοικίες των οδών Φράγκων, Συγκρού και Βαλαωρίτου. 

  
Το ότι η συμβολή των οδών αυτών έχει εξελιχθεί στην πιο εναλλακτική πιάτσα  της Θεσσαλονικιότικης διασκέδασης, είναι περιττό να σχολιαστεί. Ωστόσο η μνεία, αυτού του άρθρου θα γίνει για την αξία των νεοκλασικών και εκλεκτικιστικών κτιρίων που δεσπόζουν στα στενοσόκακα της περιοχής, τα οποία δυστυχώς ακολουθούν την μοίρα των περισσοτέρων ιστορικών κτιρίων αυτής της πόλης. 

  Τολμήστε να αναζητήσετε αυτά τα κτίρια στο φως της μέρας, τότε που η κοσμοπλημμύρα και τα φώτα των μπαρ δεν θα θαμπώνουν την όρασή σας. Πρόκειται για αληθινά διαμάντια που παρακμάζουν καθημερινά κάτω από τον ζυγό της φθοράς του χρόνου. Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη με τεράστια ιστορική και τουριστική αξία, με μικρή όμως επισκεψιμότητα κι αυτό γιατί είναι κυρίως γνωστή στο επιχειρηματικό προσωπικό που έρχεται για εμπορικές και οικονομικές συναλλαγές.

 Το πρόβλημα της διαχείρισης των ιστορικών κτιρίων, είναι διαχρονικό και όλες οι διαδικασίες μπλοκάρονται στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και της κρατικής αναλγησίας καθώς και στις περιπλεγμένες υποθέσεις ιδιοκτισίας.