Και η ζωή συνεχίζεται...
Μια ιδέα από τον Επιτάφιο μας...
Μια ιδέα από τα πλεκτά αυγά μας...
Και πολλές ευχές από μένα και τον Τζίμη το πανκιό που είναι χαρούμενος στο καινούριο του σπίτι μαζί με τα άλλα παιχνίδια της μικρής ανιψιάς!
Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε οι ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματιστούν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μ...
Καλησπέρα σου και Χρόνια σου Πολλά Χριστίνα μου....! να είσαι καλά και εύχομαι να πέρασες όμορφα, με τις δημιουργίες σου γεμάτες τρυφερότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να περάσατε κι εσείς καλά Γιάννη μου και το χρόνου με υγεία! Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές!!! Να είστε όλοι καλά στην οικογένεια!!!
ΔιαγραφήΧριστός Ανέστη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντυπωσιάστηκα με τα αυγουλάκια σου....τέλεια!!!
Καλό σου βράδυ :)
Αληθώς Ανέστη Ωραιοζήλη μου!!
Διαγραφή