Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε οι ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματιστούν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μ...
Καλημερα Μετράω τις ημέρες μαζί σου και απολαμβάνω τα βίντεό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ μετράω τις μέρες μαζί σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάω κι αντίστροφα στο ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης για να τα δω όλα.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
Φτάσαμε στη 10η μέρα! Κοίτα πως περνάει ο καιρός. Πεθύμησα Χριστίνα λίγο το φωτεινό κλίμα των δρόμων αυτές τις μέρες. Είναι τόσο ωραίο που μας κρατάς παρέα σε αυτήν την απαρίθμηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά.
Πόσο μα πόσο σας ευχαριστώ! Μου ζεσταίνετε την καρδιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ περιμένω την στιγμή που θα φας το σοκολατάκι��
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ιδιο καφεδακι πινουμε.. εσυ στη πατριδια και εγω στη Κρητη Χριστινακι μου ..καλε; ποτε περασαν οι μερες; τις υπολοιπες αυριο.. φιλιαααα!!!🎄✨
ΑπάντησηΔιαγραφή