Είναι η ζωή ένα ψέμα; Μια προσομοίωση, ένα matrix; Τι μας κρύβουν τέλος πάντων; Ποιο από όλα τα σκοτεινά κέντρα αποφάσεων γνωρίζει την πάσα αλήθεια να αποταθώ βρε αδερφέ; Αν και την έχω σακουλευτεί τη δουλειά ό,τι όλοι πουλάνε τον παπά τους για την κονόμα. Τα πράγματα είναι πιο απλά, εξωφρενικά απλά. Ο πλανήτης κατοικείται από μεγάλα νήπια που παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους. Το σύμπαν μας έχει πετάξει σε ένα νηπιαγωγείο πεντάχρονων σε sugar rush που πλακώνονται μεταξύ τους. Ο λόγος; Μάλλον η προπόνηση ψυχής και πνεύματος. Τι έτσι εύκολα γίνεται κανείς Jedi; Αμ δε! Ο πλανήτης Γη είναι το γυμναστήριο του γαλαξία. Σε αυτό ακριβώς το σημείο εμφανίζεται ένα συννεφάκι από πάνω μου κι ένα χέρι μου κατεβάζει μια εφημερίδα στο κεφάλι. «Μωρή τρελή, κόσμος σκοτώνεται, βρέφη και παιδιά ζούνε τον εφιάλτη του πολέμου κι εσύ πουλάς πνεύμα και χιούμορ;». Δε μπορώ να το αρνηθώ, όσο σκληρός κι αν είναι ο πόνος του άλλου στο τέλος πάντα ο άνθρωπος θα ανησυχεί για τη δική του ζωή, για τη δική του ζ...
Καλό μήνα Χριστινα μου με υγεία και χαμόγελα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι καθαρά πατουσακια είναι αυτά!!! Τι μούρες ομορφες!
Ωραία πλεκτή μπότα.
Μπράβο. Σε φιλω
Καλό μήνα πολυ-δημιουργική μας φίλη! Μου αρέσει αυτή η προσμονή η γιορτινή. Μου αρέσει που την συνδέεις με δημιουργίες σου. Εξαίρετες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου.
Καλό μήνα γιορτινό και χαρούμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία ιδέα και η μπότα πολύ γλυκιά
Καλή συνέχεια
Παρόμοια μποτάκια έχω πλεξει κι εγώ στο παρελθόν και τα απολαμβάνω κάθε χρόνο κρεμασμένα στο δέντρο ή την κουρτίνα μου. Πραγματικά αξιαγάπητα! Πολύ ωραία η ιδέα σου για την αντίστροφη μέτρηση Ανδρομέδα μου! Καλό μήνα να έχουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή