Κάνε φίλους όχι δίαιτα

«Δεν πάω πλέον θάλασσα γιατί ο κόσμος με κοιτάει κάπως».

Ναι, το ακούω πολύ συχνά τώρα τελευταία. Κι ο λόγος φυσικά γιατί πολλοί δυστυχισμένοι άνθρωποι αντλούν χαρά από το να σχολιάζουν τις ατέλειες των άλλων και κυρίως τα παραπανίσια κιλά.

Ο φάκελος βάρος είναι τεράστιος και δεν ξεμπερδεύεις έτσι εύκολα. Στην ιατρική, μονάχα η παθολογική παχυσαρκία θεωρείται επικίνδυνη και ειδικά όταν σχετίζεται με το λίπος που συσσωρεύεται γύρω από τη μέση. Αντιθέτως οι λιποαποθήκες στα υπόλοιπα σημεία του σώματος (βλέπε περιφέρεια, πόδια, μπράτσα) δεν επηρεάζουν καθόλου μα καθόλου την υγεία του ατόμου.

Στα μάτια όμως του κόσμου ακόμα και λίγα παραπάνω πιασίματα στο κάτω μέρος του κορμού, λίγη χαλάρωση ή λίγη κυτταρίτιδα είναι ικανά να ρίξουν μία γυναίκα κατά κύριο λόγο (γιατί άραγε;) στο πυρ το εξώτερον.

Να ήταν όμως μόνο τα κακόβουλα μάτια των περαστικών πάει στο διάολο, είναι και τα πικρόχολα σχόλια του περίγυρου. Αυτός ο αχόρταγος περίγυρος που ηδονίζεται τόσο μα τόσο πολύ με το να μειώνει τους οικείους του.

Και κάπως έτσι γεννιούνται οι ανασφάλειες, οι εξαντλητικές δίαιτες, το μίσος του ίδιου μας του εαυτού και το κυνήγι της άπιαστης τελειότητας. Κι όλα αυτά γιατί η τοξικότητα των άλλων περνάει το μήνυμα στη συνείδησή μας πως αν δεν είμαστε του κουτιού δε θα μας αγαπάει κανείς…

Και μέχρι να γίνουμε του κουτιού τι γίνεται; Ποιος άραγε θα μας αγαπήσει μέχρι να γίνουμε αξιολάτρευτοι; Θα κρυβόμαστε από τον κόσμο μέχρι να μεταμορφωθούμε από κάμπιες σε πεταλούδες;

Κι όλη αυτή η έλλειψη αγάπης πού οδηγεί; Σε νευρώσεις και εξαρτήσεις φυσικά. Σε αδιάκοπες αυξομειώσεις βάρους. Σε διατροφικές διαταραχές, και σε ποικίλους άλλους ψυχαναγκασμούς.

Αυτό το βλέπουμε ακόμα και σε άτομα που διαθέτουν αυτήν την ποθητή αψεγάδιαστη εμφάνιση. Πόσες φορές δεν έχουμε πετύχει υπεργυμνασμένους ανθρώπους που νομίζουν πως θα γίνουν χοντροί αν χάσουν μία προπόνηση ή αν φάνε ένα γλυκάκι;

Τα καλά νέα όμως είναι πως καμία δίαιτα και κανένα εξαντλητικό πρόγραμμα γυμναστικής δεν είναι πιο αποδοτικό από την ίδια την αγάπη. Κι ο λόγος είναι απλούστατος. Οι υγιείς σχέσεις αμοιβαίας εκτίμησης και αποδοχής γαληνεύουν τον άνθρωπο και εκμηδενίζουν όλες τις ανασφάλειες. Οι όμορφες στιγμές με όμορφους ανθρώπους μας χαρίζουν απόλαυση μακράς διαρκείας. Ως εκ θαύματος σταματούν οι υστερίες, το άγχος, η βαρεμάρα, οι λιγούρες.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως οι ισορροπημένες σχέσεις μας χορταίνουν, μας δημιουργούν το αίσθημα της πληρότητας. Κι αυτό ισχύει για όλες τις εξαρτήσεις.
Σε ένα σχετικό πείραμα αποδείχθηκε το εξής: Έκλεισαν ένα ποντίκι μόνο του σε ένα κλουβί και τοποθέτησαν δύο κάνουλες τροφοδοσίας, μία με καθαρό νερό και μία με νερό που περιείχε ναρκωτικές ουσίες. Σύντομα το ποντίκι άρχισε να προτιμά το νερό με τις ουσίες στο βαθμό που έπαθε πλήρη εξάρτηση. Κατόπιν πήραν το ασθενές ποντίκι και το έβαλαν μέσα σε μία κοινότητα ποντικών μέσα σε έναν άνετο χώρο γεμάτο δραστηριότητες. Σε αυτόν το χώρο φύλαξης υπήρχε πάλι ένα δοχείο με καθαρό νερό κι ένα με το ναρκωτικό. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα οι επιστήμονες με μεγάλη έκπληξη είδαν πως ο εξαρτημένος ποντικός άρχισε σταδιακά να αποφεύγει το «μολυσμένο» νερό μέχρι που έφτασε στο σημείο να πίνει μόνο από το καθαρό. Είχε πλέον απεξαρτηθεί πλήρως.

Συμπέρασμα: Οι καλές σχέσεις μας κρατάνε υγιείς. Υγιείς ψυχικά πάνω από όλα, γιατί αυτό είναι το σπουδαιότερο. Δεν ψάχνουμε για μαγικές φόρμουλες που θα μας κάνουν έτοιμους για τα καλλιστεία. Δεν ψάχνουμε τρόπους και τεχνικές για να γίνουμε αντικείμενο πόθου των άλλων.

Δεν υποστηρίζω κανένα εγχειρίδιο τύπου: «Κάνε καινούριους φίλους και γίνε μοντέλο σε 30 μέρες.» Όχι. Το αντίθετο. Κάνε καινούριους φίλους που έχουν να σου δώσουν αγάπη και δε θα χρειάζεται πια να μπεις στο κρεβάτι του Προκρούστη για χατίρι των άλλων. Κάνε καλούς φίλους για να είσαι καλά. Για να μη βασανίζεσαι και ναι αν πραγματικά θες να κάνεις και κάποιες αλλαγές πάνω σου, μέσα και έξω, εγγυημένα θα το πετύχεις.

Πρώτη δημοσίευση εδώ: http://enfo.gr/ar7468