Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προβλήτα Α λιμένα Θεσσαλονίκης


Την Α προβλήτα λιμένα Θεσσαλονίκης την γνωρίζουν όλοι λίγο πολύ από το φεστιβάλ κινηματογράφου και τα υπόλοιπα πολιτιστικά δρώμενα που φιλοξενούνται εκεί κατά καιρούς. Αυτό που την κάνει τόσο μαγευτικό προορισμό είναι το γεγονός του ότι ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να χαθεί στο γαλανό της θάλασσας μέσα σε ένα ιστορικό μεταμοντέρνο βιομηχανικό τοπίο, να αφουγκραστεί τον ήχο των κυμάτων και τα σφυρίγματα των γλάρων και ταυτόχρονα να απομονωθεί από την κίνηση της πολύβουης πόλης. 

Πριν μερικά χρόνια, την λογική επανάχρησης και αξιοποίησης των κτισμάτων του λιμανιού ασπάστηκαν μερικοί ιδιωτικοί παράγοντες οι οποίοι πήραν επιτυχώς το ρίσκο να στήσουν τα μαγαζιά τους εντός του λιμένα. Με αυτήν την κίνηση η επισκεψιμότητα της προβλήτας ανέβηκε, δίνοντας ζωή στον χώρο του λιμανιού, 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, 365 μέρες το χρόνο. 

Προσφάτως ο Δήμος Θεσσαλονίκης με μία πολύ μικρή παρέμβαση στην διαμόρφωση του περιβόλου των αποθηκών της προβλήτας, προσέφερε στον κόσμο ένα ακόμα αστικό σαλονάκι για να μπορεί να χαίρεται την ομορφιά της παραλίας από μία διαφορετική οπτική γωνία. Πλέον ο καθήμενος παρά του λιμανιού της πόλης, μπορεί να χωρέσει στο ίδιο κάδρο το ιστορικό παραλιακό μέτωπο της λεωφόρου Νίκης, τον λευκό Πύργο και τον Θερμαϊκό κόλπο. 

Το εγχείρημα αυτό στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία καθώς οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες αυτής της πόλης, κάθε ηλικίας, τίμησαν τον χώρο αυτό με την καθημερινή τους παρουσία. Σε μια πόλη που δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να χαρεί την δημόσια ζωή στα πάρκα. Σε μία πόλη που συχνά της καταλόγιζαν πως δεν έδειχνε τον απαιτούμενο σεβασμό στους δημόσιους  χώρους της. Σε μια πόλη που πέρα από την πλατεία Ναυαρίνου και την παραλιακή της Μεγάλου Αλεξάνδρου, δεν υπήρχε κανένα άλλο υπαίθριο στέκι. Τελικώς οι κάτοικοι, μετά από τις προσπάθειες ανάπλασης του αστικού τοπίου που άρχισαν  να παίρνουν σάρκα και οστά από το 2005 και μετά, έδειξαν πως ήταν έτοιμοι από καιρό να αγκαλιάσουν μια σύγχρονη και εξωστρεφή Θεσσαλονίκη.









Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αυτοπροστασία

  Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε οι ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματιστούν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μ...

Το μικρό και το μεγάλο κακό

  Η προαιώνια μάχη καλού και κακού δεν έχει σιγάσει ποτέ πάνω στον κόσμο. Η πρόοδος του αιώνα όμως γεννά την προσδοκία για μια καλύτερη ανθρωπότητα που επιλέγει συνειδητά το καλό. Κι αυτή η προσδοκία κάθε μέρα ματαιώνεται. Όλοι μας θεατές μιας συνθήκης όπου συνάνθρωποι μας χειροκροτούν την φρίκη ντύνοντάς την με σενάρια και αφηγήματα που τους εξυπηρετούν. Κι ενώ δεν υπάρχει κάτι πιο κραυγαλέα άδικο και εγκληματικό από τη βασανιστική θανάτωση παιδιών κάποιοι χαίρονται με αυτό και στηρίζουν κάθε πράξη βίας. Κι αυτό είναι μια πικρή αλήθεια. Μια τεράστια μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού έχει επιλέξει το κακό και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Όλες οι φωνές δικαιοσύνης μέχρι στιγμής δείχνουν ανίσχυρες. Κι αφού αυτό το κακό δεν μπορεί να νικηθεί τι άλλο μας μέλλει να κάνουμε; Ίσως να αναζητήσουμε το μικρό καθημερινό κακό που τρώει τις ζωές μας. Το κακό στον κοντινό μας περίγυρό, το κακό μέσα μας. Κάτι μας διαφεύγει, κάτι δεν βλέπουμε. Κι αν αυτός ο κό...

Ένα αγόρι

 Ένα αγόρι θέλει να γίνει ποιητής, να μιλά για την αγάπη Ένα αγόρι θέλει να πατήσει στα σύννεφα, να νιώσει το σώμα του να ελαφραίνει Να ξαπλώσει πάνω στη δροσερή χλόη  Να αποκοιμηθεί με το κελάηδημα των πουλιών Να χτενίσει τα μαλλιά της αγαπημένης του. Ένα αγόρι θέλει κόψει ένα τριαντάφυλλο και να το βάλει στο βάζο Να κεντήσει μια καρδιά και να την κάνει δώρο Να μαζέψει κοχύλια σε ένα ακρογυάλι  Να γράψει στην άμμο ένα σ΄αγαπώ Κι αυτή είναι η συμμετοχή μου για τη  Μίνι Σκυτάλη#1  της Μαίρης με φωτογραφία κλήρωσης τη Νο4 Ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχα μια ''Ελεύθερη πτώση'' για το δρώμενο των  Γνωμικών   Φοβάμαι τον κόσμο, θυμάμαι είχα πει στον ψυχολόγο. Φοβάμαι να αναμετρηθώ με τον κόσμο,να μπω σε μια παρέα και να συμμετέχω στις συζητήσεις, να βγω ένα ραντεβού, να πάω σε μια συνέντευξη. Φοβάμαι πως θα τους είμαι βάρος, πως θα σπαταλήσω το χρόνο τους. Είναι τόσο πολλοί ωραίοι και ενδιαφέροντες άνθρωποι εκεί έξω. Άνθρωποι που ξέρουν να συμπεριφερθούν, να ...