Αίσθηση

 Serge Marshennikov, 1971

Λέξη: Αίσθηση                                   

«Έχω την αίσθηση την έκτη αίσθηση και κάθε βράδυ σε βλέπω στ’ όνειρό μου.

Το λέω αισθάνομαι, το διαισθάνομαι πως κάτι τρέχει με σένανε μωρό μου.»

Έπαιζε το ράδιο από τον πάνω όροφο στο τέρμα και όλο στο ρεφρέν τσιροκοπούσε η νεαρή γειτόνισσα.

Η Φρόσω μόλις είχε κάτσει στο μπαλκόνι να πιει το πρωινό καφεδάκι της. Κακός συγχρονισμός με τη μερακλού γειτόνισσα μα δεν είχε σκοπό να κλειστεί μέσα Μάη μήνα. Πήρε μια φαρδιά χτένα κι άρχισε να χτενίζει τα μαλλιά της πλέκοντάς τα κοτσίδες. Ήπιε μια ακόμα γουλιά καφέ και σηκώθηκε να ποτίσει τις γλάστρες. Ήταν σκυμμένη πάνω από τη Μαστιχιά όταν ένα βρεγμένο πατσαβούρι προσγειώθηκε στο κεφάλι της.

-Ωχ, σας πέτυχα; Συγνώμη. Αναφώνησε η νεαρή γειτόνισσα χάσκοντας η μισή σχεδόν έξω από τα κάγκελα με μια έκφραση έκπληξης και χαζομάρας στο πρόσωπο.

-Δεν πειράζει. Απάντησε η Φρόσω.

-Αχ είμαι τελείως ζαλισμένη σήμερα. Δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά το βράδυ. Δεν έχω και σχοινάκι να σας πετάξω. Θα σας πείραζε να κατέβω να το πάρω; Ξέρετε είναι το μόνο πανάκι που με βολεύει στο ξεσκόνισμα. 

Αν και η Φρόσω δεν είχε καθόλου καλό προαίσθημα για τη σύσφιξη σχέσεων με τον επάνω όροφο δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Μέχρι να πει το οκ η νεαρή γειτόνισσα της είχε ήδη χτυπήσει την πόρτα.

-Αχ πόσο χαίρομαι που σας βλέπω από κοντά. Ξέρετε είστε η αγαπημένη μου γειτόνισσα, μοιάζετε τόσο πολύ στη μαμά  μου. Μήπως δεν είναι ωραίο να σας μιλάω στον πληθυντικό, είστε κι εσείς πολύ νέα. Δε σας κάνω πάνω από σαράντα.
-Τριάντα πέντε. Απάντησε κοφτά η Φρόσω.
-Αχ, με συγχωρείτε, είναι που μικροδείχνει η μαμά μου. Αλήθεια εσείς παιδάκια έχετε;
-Όχι, είμαι ακόμα μικρή για παιδιά.
-Ε όχι και μικρή για παιδιά. Εγώ είμαι δέκα οχτώ και είμαι ήδη έγκυος στο πρώτο μου. Εσείς πότε περιμένετε να κάνετε ένα; Οι γονείς πρέπει να έχουν μικρή διαφορά ηλικίας με τα παιδιά τους για να βαστάν τα πόδια τους.
-Δε μου λέτε, το θέλετε το πατσαβούρι σας ναι ή όχι;
-Καλέ πώς δε το θέλω.
-Ε, ορίστε και άντε στο καλό.
Και πριν προλάβει να πει την τελευταία της κουβέντα η γειτόνισσα, η Φρόσω της έκλεισε κατάμουτρα την πόρτα.

"Άι στα τσακίδια ηλίθιο." Μονολόγισε και άνοιξε το στερεοφωνικό στο τέρμα.

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου (με φανταστικό σενάριο το τονίζω) για την σκυτάλη που παρέλαβα από τη Μαρία για το δρώμενο της Μαίρης μας. Με τη σειρά μου παραδείδω στην Σμαραγδένια μας την επόμενη φωτογραφία και τη λέξη: Ψάρεμα

Ahmet Aydin
https://www.deviantart.com/aydnahmet/art/Fishing-together-284994702

ΥΓ. Σας προσκαλώ και στο κανάλι μου που κάνω διάφορες καλλιτεχνείες. Κοπιάστε να μου κάνετε σεφτέ.