Όλα μέσα μου μπερδεμένα…
Έννοιες, ευθύνες, κοινωνικά στερεότυπα, αδιαφορία, όλα.
Όταν ένα παιδί υποφέρει πάντα κάποιος γείτονας σωπαίνει..
Πίσω από κλειστές πόρτες, το «Ιερό Άβατο» της οικογένειας βασιλεύει. Γονείς τέρατα –μικρά ή μεγάλα δεν έχει σημασία, η πρόθεση πάντα μετράει- βασανίζουν τα μικρά παιδιά τους απλά και μόνο επειδή υπάρχουν. Η αιτία; Πάνω κάτω πάντα η ίδια. Ουσίες, αντίστοιχα βιώματα κακοποίησης ή ψυχικές διαταραχές που δεν έφτασαν ποτέ στο ντιβάνι του ψυχοθεραπευτή γιατί η ρετσινιά της τρέλας είναι βαριά – πολύ πιο βαριά από το να σακατεύεις το παιδί σου. Γιατί είπαμε «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο» κι ο γονιός τα κάνει όλα για το «καλό» του παιδιού! Όλα κι όλα!
Κι όταν δεν είναι ξύλο, είναι λέξεις, είναι αδιαφορία, είναι παραμέληση, είναι ψυχικός πόλεμος. Και πάντα ένα χαιρέκακο πλήθος ανθρώπων της στενής οικογένειας τριγύρω που, χειροκροτεί κι επικροτεί, γιατί επιτέλους βρέθηκε ένα καινούριο θύμα να σταυρωθεί για τις αμαρτίες τους.
ΥΓ. Το ξέρω πως το θέμα είναι πολύ βαρύ αλλά το να σοκαριζόμαστε δεν βοηθάει. Εδώ θέλει σύμπραξη. Το βασικότερο είναι να διεκδικήσουμε καλύτερη κρατική πρόνοια και να έχουμε πάντα τα μάτια μας ανοιχτά! Προβληματικά άτομα θα υπάρχουν πάντα, εμείς είναι το θέμα τι κάνουμε.
Χριστίνα στο μέγα αυτό θέμα να πω ότι πλέον μην αναζητάς γείτονες, δεν υπάρχουν.......!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υφίσταται πλέον γειτονιά κορίτσι μου, δεν υφίσταται κοινωνικός ιστός και η λέξη "αλληλεγγύη" έχει αντικατασταθεί, με απόλυτη συναίνεσή μας, από τη λέξη "ανταγωνισμός".
Συνεπώς.........
Σύντροφε συμφωνούμε.. μα θα τους τα χώνουμε όπως μπορούμε.
Διαγραφήη σιωπή ειναι οτι χειρότερο σε αυτή την στείρα κοινωνία που ζούμε
Οι περισσότεροι πιστεύω έχουμε αυτό το μπέρδεμα μέσα μας... Πώς να ξετυλίξουμε το κουβάρι της παράνοιας και να φτάσουμε στην ανθρωπιά;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν θα μας συγκλονίζουν τα δάκρυα ενός παιδιού, τότε θα ξέρουμε πως μπορούμε να κάνουμε ξανά τον κόσμο ανθρώπινο...
Καλό σου βράδυ!