Μια φορά κι έναν καιρό τότε που δεν υπήρχαν ακόμα οι μπαρίστες και που εκείνος που μας έφτιαχνε τον καφέ λεγόταν ακόμα καφετζής ή μπάρμαν, οι καφέδες που κυκλοφορούσαν στις καφετερίες ήταν οι τρεις βασικοί, ελληνικός, γαλλικός και στιγμιαίος. Κι αν μας χώριζε μόνο μια πόρτα με την Ιταλία τα εσπρεσσάκια και τα καπουτσινάκια τα γνώριζαν κυρίως όσοι ταξίδευαν προς τα κει ή ήταν τέλος πάντων μιας πιο εκλεπτισμένης κοινωνικής τάξης.
Όταν άρχισε να γίνεται της μοδός λοιπόν αυτός ο καφές και στα λαϊκότερα στρώματα, αρχίσαμε να τον πίνουμε κι εμείς οι φοιτητές γιατί φραπέ μπορούσαμε να πιούμε και στο σπίτι μας. Από όλους μου τους φίλους εγώ ήμουν η πιο άσχετη. Τόσο άσχετη που έλεγα στη σερβιτόρα θέλω ένα καπουτσίνο γλυκό με γάλα. Κι ευτυχώς που η σερβιτόρα ήταν φίλη μας και δεν κυκλοφόρησε το ρεζιλίκι παρά έξω.
Συπτωματικά όταν ξεκίνησα να πίνω αυτόν τον καφέ κάθε φορά που μου ερχόταν το φλιτζάνι, επάνω στο αφρόγαλα υπήρχαν πάντα ωραία σχεδιάκια, λουλούδια, αρκουδάκια, καρδούλες κλπ. Από μία φάση και μετά πίστευα πως αυτό δε θα μπορούσε να είναι τυχαίο και πως σίγουρα ο μπάρμαν θα ήταν τσιμπιμένος μαζί μου. Αρκετό καιρό αργότερα μορφώθηκα και έμαθα πως ο σωστός καπουτσίνο οφείλει να έχει ωραία σχέδια επάνω.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
χαχαχαχα κι εγώ πέρασα από τη ''σχολή μάθησης'' του καπουτσίνο. Γιατί μ'αρέσει πολύ και αυτόν πίνω όταν βγαίνω έξω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ'αρέσουν τα σχεδιάκια και ρωτώ κιόλας το σερβιτόρο πώς τα φτιάξατε και είναι με το χέρι του παρακαλώ.
Αλλά οχι, δεν σκέφτηκα ότι ο μπάρμαν ήταν τσιμπημένος μαζί μου...Εσύ με ξεπέρασες!
Καλή σου μέρα
Καλή εβδομάδα
Τα έχω δει Χριστίνα αλλά δεν τα έχω, μήτε δοκιμάσει έξω, μήτε ξέρω κάτι αλήθεια για όλα αυτά. Μου αρέσει ο καπουτσίνο αλλά οι φορές που θα κάτσω έξω για καφέ είναι 2-3 το χρόνο, συνεπώς....μην το ψάχνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή βδομάδα καλή μου φίλη.
Πολύ όμορφη η ιστορία σου μου έφτιαξες τη μέρα
ΑπάντησηΔιαγραφή