Είναι η ζωή ένα ψέμα; Μια προσομοίωση, ένα matrix; Τι μας κρύβουν τέλος πάντων; Ποιο από όλα τα σκοτεινά κέντρα αποφάσεων γνωρίζει την πάσα αλήθεια να αποταθώ βρε αδερφέ; Αν και την έχω σακουλευτεί τη δουλειά ό,τι όλοι πουλάνε τον παπά τους για την κονόμα. Τα πράγματα είναι πιο απλά, εξωφρενικά απλά. Ο πλανήτης κατοικείται από μεγάλα νήπια που παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους. Το σύμπαν μας έχει πετάξει σε ένα νηπιαγωγείο πεντάχρονων σε sugar rush που πλακώνονται μεταξύ τους. Ο λόγος; Μάλλον η προπόνηση ψυχής και πνεύματος. Τι έτσι εύκολα γίνεται κανείς Jedi; Αμ δε! Ο πλανήτης Γη είναι το γυμναστήριο του γαλαξία. Σε αυτό ακριβώς το σημείο εμφανίζεται ένα συννεφάκι από πάνω μου κι ένα χέρι μου κατεβάζει μια εφημερίδα στο κεφάλι. «Μωρή τρελή, κόσμος σκοτώνεται, βρέφη και παιδιά ζούνε τον εφιάλτη του πολέμου κι εσύ πουλάς πνεύμα και χιούμορ;». Δε μπορώ να το αρνηθώ, όσο σκληρός κι αν είναι ο πόνος του άλλου στο τέλος πάντα ο άνθρωπος θα ανησυχεί για τη δική του ζωή, για τη δική του ζ...
Τι όμορφο, Χριστίνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι, πρώτα από όλα να είμαστε όλοι καλά... κι όλα τα άλλα θα τα παλέψουμε! Αυτό λέω πάντα.
Φιλιά και καλό μήνα!
Καλόβολη και ανθρώπινη η ευχή σου Χριστίνα. Να ταξιδεύεις σε όμορφα και γόνιμα μονοπάτια σου εύχομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί να περνάς καλά, τίποτα άλλο.. Σου στέλνω την αγάπη μου και πολλά γλυκά φιλιά! ✿
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ευχηθούμε σε αυτό λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το τοπίο νκαι το κείμενο,
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι ξεχωριστα!
Μπραβο κορίτσι μου!
Καλό μηνα!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Φιλια :)