Η Μπούγκη δεν είναι ένα απλό σκυλί που σου κρατάει συντροφιά, η Μπούγκη είναι όλα τα σκυλιά του κόσμου μαζί, σε συσκευασία δώρου.
Όταν ακούει κουδούνι τρέχει στην πόρτα, όταν βλέπει ξένους να πλησιάζουν το σπίτι, βγάζει δόντια, όταν δεν χωνεύει τους μουσαφίρηδες τους σπρώχνει να φύγουν από το σπίτι, όταν ακούει λογομαχίες κάνει τον διαιτητή, όταν πάλι βλέπει αγκαλιές και φιλιά κουνάει την ουρά της χαρούμενα και χοροπηδά, όταν βλέπει μύγες τσαντίζεται και τις κυνηγάει μέχρι να τις πιάσει στον αέρα, όταν βλέπει κουτάβια ή άλλα μικρόσωμα ζωάκια τα βάζει σε τάξη και σε μαλώνει αν τα σηκώσεις στον αέρα, δεν έχει τάσεις φυγής ούτε καν κατά την περίοδο του οίστρου της και σου δείχνει την πόρτα όταν θέλει να πάει προς ''νερού'' της.
Ηιστορία της έχει κάτι από Ξανθόπουλο. Ένα πεντάρφανο κουτάβι που σταμάτησε στις ρόδες ενός αυτοκινήτου στη μέση ενός ξεχασμένου χωραφόδρομου. Για πολλά χρόνια την υπολογίζαμε για κοπροσκυλάκι αγνώστου πατρός, μέχρι που πέσαμε σε ένα ολόιδιο σκυλάκι στο δρόμο, του οποίου το αφεντικό μας διευκρίνισε ότι τα σκυλάκια αυτά λέγονται κοκόνια. Άλλο και τούτο, σκεφτήκαμε. Τι είναι αυτό το ''κοκόνι'' πρώτη φορά το ακούγαμε. Ψάξε, ψάξε, βρήκαμε πως πρόκειται για μία ξεχασμένη ελληνική ράτσα που έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα και πως η ετοιμολογία της λέξης σημαίνει μικρόσωμος σκύλος. Ποσώς μας ένοιαξε το γεγονός πως το μικρό μας αλητάκι μας βγήκε αρχοντοπούλα, αλλά η ράτσα αυτή δεν απαριθμεί και πολλά μέλη και τα χαρακτηριστικά της την καθιστούν το καλύτερο τετράποδο που θα μπορούσε να έχει μια οικογένεια στο σπίτι της. Μια παρορμητική σκέψη βέβαια που μας πέρασε από το μυαλό ήταν να της βρούμε γαμπρό για να κρατήσουμε έναν απόγονό της, αλλά η ηλικία της (8 ετών) είναι μάλλον απαγορευτική για τέτοιου είδους εγχειρήματα και εξάλλου υπάρχουν πάρα πολλές ψυχούλες εκεί έξω που αποζητούν μια οικογένεια.
Αυτό όμως που έχω διαπιστώσει βιωματικά από την συμβίωσή μου με τα κατοικίδια είναι πως πρέπει αν αφήνεις τον σκύλο να σε διαλέξει εκείνος και τότε θα σου χαρίσει όλη του την αγάπη και την αφοσίωση απλόχερα!
Ειναι κουκλιτσα!!εχω και εγω μια κοκονα 2 χρονων, μοιαζει πολυ με την δικια σου, τη λενε Νάλα και ειναι το πιο γλυκο σκυλι.. κ εγω τυχαια απο μια κυρια εμαθα για τη ρατσα της και αρχισα να ψαχνω, ειναι υπεροχα σκυλια, πολυ αγαπησιαρικα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου!!! Συγγνώμη που άργησα να σου απαντήσω. Ναι είναι αγαπησιάρικα και πολύ φαγανά ρε παιδί μου! Η δικιά μου είναι αχόρταγη και όταν την κάνω δάιτα τρώει χαρτιά, μανταλάκια, κάμπιες. Το καλό είναι ότι κυνηάει μύγες και σκαθάρια και τα εξαφανίζει!
ΑπάντησηΔιαγραφή