ΓΑΤΟΣΦΑΙΡΑ

Μέσα μου ανθίζει ένα περιβόλι. Ένας μπαχτσές γιομάτος βότανα. Μέντα, μολόχα, βαλσαμόχορτο, τσουκνίδα, λουίζα, χαμομήλι, ταραξάκο, τσάι πράσινο, τσάι του βουνού, πιπερόριζα, ευκάλυπτος.  Κι ανάμεσα στους θάμνους και τις περικοκλάδες ακούγονται και κάτι γατιά να χουρχουρίζουν. Τι σας λέω τώρα, όμως ε; Αφού οι μισοί είστε άρρωστοι. Θερίζει η γρίπη και το Φλεβάρη θα εκτροχιαστεί κι άλλο λένε. Αλλά δεν είναι η γρίπη αυτή καθαυτή αλλά τα δωράκια που σου αφήνει, μα ιγμορίτιδα θα 'ναι; Βρογχίτιδα θα 'ναι; Όλο και κάτι θα σου αφήσει που θα σου κατσικωθεί για κάμποσους μήνες αργότερα, έτσι για να 'χεις να τραβιέσαι. Αν έχεις τη Ρόξη όμως δίπλα σου, όλα τα δύσκολα περνάνε κι αν δεν περνάνε τουλάχιστον τα διακωμωδούμε. Ότι έχω να πω βρίσκεται στις κάρτες, άλλες δυνάμεις φίλοι μου δεν έχω. ΥΓ. Κι επειδή όμως η κατάσταση με αυτή τη γρίπη είναι πραγματικά σοβαρή, όσο μπορείτε να προσέχετε. Εύχομαι να είστε καλά και να τα πούμε σύντομα. 

Συνέβη κι αυτό στη Θεσσαλονίκη: Σε ένα μικρό συνοικιακό μαγαζάκι κάπου στην ανατολική Θεσσαλονίκη, μια κοπέλα πίσω από τον πάγκο της, περνούσε μία, μία τις χάντρες στο χειροποίητο μπρασελέ της. Πού και πού έμπαινε και καμιά πελάτισσα να αγοράσει το κάτι τις της. Μα ένα ζευγάρι σκουλαρίκια, μα ένα δαχτυλιδάκι, μα ένα γούρι. Μια μέρα το κατώφλι του καταστήματος, πέρασε κι ένα πιτσιρίκι που πουλούσε χαρτομάντιλα. Σκυθρωπό και συνοφρυωμένο από το μόχθο και τις κακουχίες, μπήκε με τον αέρα του κατακτητή να πουλήσει με το καλό ή το άσχημο την πραμάτεια του. Το πρόσωπό του αγριεμένο και η έκφρασή του επιθετική. -Θα πάρεις χαρτομάντιλα;  Είπε επιτακτικά. -Όχι αγάπη μου δε θα πάρω.  Αρνήθηκε ευγενικά η κοπέλα συγκρατώντας σκόπιμα την παρόρμησή της να αγοράσει ολόκληρη τη σακούλα του παιδιού. -Γιατί δεν παίρνεις χαρτομάντιλα; Πάρε σου λέω!  Συνέχισε ακόμα πιο αποφασιστικά ο μικρός πραματευτής. Ακολούθησε μια μικρή παύση, που έδωσε το χρόνο στο παιδί να περιεργαστεί το χώρο...

Καλώς σας βρίσκω και στη νέα χρονιά. Οι μέρες των εορτών ήταν άκρως περιπετειώδεις με πυρετούς και αντιγρυπικά κι από τι έμαθα πολλής κόσμος έπεσε στο κρεβάτι του πόνου από την ίδια ίωση. Σαν τις ταινίες που θυμάσαι μονάχα τη στιγμή του ατυχήματος και μετά σκοτάδι, έτσι κι εγώ θυμάμαι μονάχα τη στιγμή που ένας θείος ράντισε με το βήχα του ένα ολόκληρο αστικό και μετά τέζα. Ούτε ένα σιναχάκι να με περιτριγυρίσει, ούτε ένα βηχαλάκι, με τη μία μπαμ και κάτω. Και μέσα σε όλα αυτό το χαρτομαντιλλο-μάνι  και τις εντριβές ήρθαν πακετάκια από δυο καλές νεράιδες για να κάνουν ξουτ ξουτ στο κακό. Με σειρά εμφάνισης στο ταχυδρομείο Καλή νεράιδα  Αλεξάνδρα Καλή νεράιδα  Μαριλένα Γλυκά μου κορίτσια πόσο σας ευχαριστώ για τον κόπο που κάνατε και για την αγάπη που βάλατε μέσα στο πακετάκια σας. Δεν υπάρχει καλύτερο και δυνατότερο φυλαχτό από την ευχή και την αγάπη καλόκαρδων και γενναιόδωρων ανθρώπων. Πάντα να σας επιστρέφονται στο δεκαπλάσιο τα καλά που προσφέρετε...