ΓΑΤΟΣΦΑΙΡΑ

΄ Για κάποιο λόγο νιώθω ότι τα έχω πει όλα. Αρκούμαι στο να γεμίζω την ημέρα μου με εικόνες. Χαζεύω τα δέντρα, πιάνω φιλίες με τις γάτες, ρεμβάζω.  Τόπος, ανατολική Θεσσαλονίκη. Συγκεκριμένα  γατοχώρι  και πέριξ Τίτλος: Ανθολόγιο Το λες και φωτογραφικό ημερολόγιο Η λεύκα της πλατείας Τριλόφου Ο Έκτορας, ο μουσαφίρης του φροντιστηρίου μας στην Καρδία που περνάει καθημερινά για να μας χαιρετήσει.  Οι τριανταφυλλιές μας ατελείωτοι κάμποι Ο μπαλκονόγατός μου ο Νίτζα  Και μαραθώνιες μπαλκονάδες Για τους φίλους που έχετε Pinterest  θα χαρώ να με ακολουθήσετε  https://gr.pinterest.com/christi_petaloti/christi-petaloti/

Ξέρω ότι σας αρέσουν τα DIYS και σας έχω ένα ταμάμ για το καλοκαιράκι. Κασπώ από ανακυκλώσιμα υλικά. Έχω πάντα φυλαγμένα στην άκρη μεταλλικά δοχεία του καφέ και με αυτά φτιάχνω ανά καιρούς γλαστράκια που είναι ιδανικά για κακτάκια. Τα μόνα έξτρα υλικά που χρειάστηκα είναι το ακρυλικό χρώμα που μπορεί να αντικατασταθεί και από απλό πλαστικό χρώμα τοίχου που είναι και πιο οικονομικό, το πινέλο μου και κάτι για να σρώσω κάτω. Εναλλακτικά εσείς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και σπρέι ή μαρκαδόρο για   γκράφιτι. Προτείνω να παρακολουθείσετε το βιντεάκι που έφτιξα με τόσο μεράκι και αγάπη για να δείτε όλη τη διαδικασία.  (υπενθυμίζω φίλοι μου ότι έχω αλλάξει url λόγω μπλοκαρίσματος που έφαγα. Το καινούριο μου είναι αυτό:  https://christipetaloti.blogspot.com )

Κοντεύει ένας χρόνος που έχω εγκατασταθεί το προγονικό χωριό της γιαγιάς μου. Ένα παραθαλάσσιο χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη με κρυστάλλινα νερά και αποδημητικά πουλιά. Εγώ το λέω γατοχώρι γιατί είναι γεμάτο από γάτες που ζουν ευτυχισμένες στις αυλές των σπιτιών. Γάτες εδώ, γάτες εκεί, γάτες και παραπέρα. Στην πλατεία κάθε μαγαζάκι έχει από ένα μπολάκι με νερό και φαγάκι, ακόμα και τα αδέσποτα σκυλιά, εντυπωσιακά λίγα στον αριθμό έχουν όλα τα ονόματά τους και φροντίζονται από όλους τους περιοίκους. Αυτό το χωριό είναι η Επανομή. Το δικό μου χωριό. Το χωριό της γιαγιάς μου. Ευλογημένος και γόνιμος τόπος με ωραία κρασιά που ταξιδεύουν μέχρι τα ακριβότερα εστιατόρια του Μανχάταν. Αυτό το διάστημα έχουμε σχεδόν σε όλα τα σπίτια γεννητούρια. Κάποια γατιά τα στειρώνουμε κάποια άλλα δεν τα προφταίνουμε, αλλά και πάλι εδώ υπάρχει χώρος για όλα τα γατόνια. Είναι το φυσικό υγειονομικό του χωριού μας. Φίδια και ποντίκια μήτε που τα βλέπουμε μήτε που μας βλέπουν κι αυτά. Εδώ η ζωή κυλάει...

Δέκα χρόνια κρίσης λες και δεν ακούμπησαν καθόλου. Είμαι να σκάσω σας λέω. Τι; Γουστάρεις ΣΥΡΙΖΑ μου λένε. Και λέω, απλά δεν γουστάρω ΝΔ. Και στο κάτω, κάτω το ΠΑΣΟΚΑΚΙ την πλέρωσε την βρωμοδουλειά του και πολύ καλά έπαθε η ΝΔ δηλαδή γιατί όχι; Δεν καταλαβαίνω. Και τι τώρα το Μητσοτακέικο θα ζει από την τσέπη μας και θα γεννοβολάει κι άλλους διαδόχους; Δεν ξηγήθηκε καλά ο ΖΥΡΙΖΑ, έκανε λάθη. Ντάξει ρε παιδιά, οπότε είναι καλύτερα να δώσουμε αβάντα ξανά στην διαπλοκή;  Οκ θα την πω καθαρότατα την γνώμη μου. Για μένα υπάρχουν ξεκάθαρες προτεραιότητες. Η λογική μου λέει, πώς πρώτα στέλνουμε στον πάγκο όσους μας κατέστρεψαν και μετά όταν ξεμπερδέψουμε με αυτούς τότε τα βάζουμε κάτω και λέμε ποιος είναι άξιος και ποιος όχι. Είμαι παράλογη; Αυτό το όλα ή τίποτα δεν το καταλαβαίνω. Aς πούμε ο καινούριος δεν είναι τέλειος, έτσι όπως τον θέλω θα πάω δηλαδή στον παλιό κι ας μου τα φάει όλα; Ξέρω πως ο καημός των περισσοτέρων ήταν το Μακεδονικό. Ό,τι τι δηλαδή οι ΝΔ είναι πατριώτε...