Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πάρε μαζί σου φίλους


Είναι στ΄ αλήθεια σκληρό το αντάμωμα με το μέσα μας. Θέλει υπομονή να σταθείς εμπρός του και να μη το βάλεις στα πόδια. Να αναμετρηθείς με το βάθος του και τις προκλήσεις που σου φέρνει στο διάβα σου. Κάποιοι αρχέγονοι φόβοι στέκουν εκεί και σου φράζουν το δρόμο. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα είναι ενσαρκωμένοι σε πραγματικά πρόσωπα της καθημερινότητά μας που μόνο αν καταλάβουμε πως είναι οι προβολές του μυαλού μας θα μπορέσουμε να τους υπερνικήσουμε.

Τα πράγματα είναι απλά, πιάνεις έναν αγαπημένο από το χέρι και περπατάς. Τουλάχιστον έχουμε πάντα αυτή την ευχέρεια να παίρνουμε μαζί μας και συμμαχητές σε αυτόν τον αγώνα. Μα προσοχή, συμμαχητές για να βγούμε παρέα από το λαβύρινθό μας και όχι θύματα που θα τα τραβήξουμε στο βαθύ μας σκοτάδι. Κι εκεί θέλει σοφή κρίση για να ξεχωρίσεις ποιοι έχουν αυτά τα κότσια και τη λεβεντιά να παλέψουν στο πλάι σου. Ποιοι θέλουν πράγματι να βρεις το ξέφωτο σου και όχι να σε χώσουν χαιρέκακα ακόμα πιο βαθιά στην απελπισία.


Και πώς χωρίζεις άραγε τα ξερά από τα χλωρά; Πώς στο καλό ξεδιαλέγεις εκείνους τους ευγενικούς τους φίλους; Μα από τη δροσιά και τη χαρά που σου φέρνουν. Από την ξεκούραση και την ανάταση που σου χαρίζουν. Όταν τα δικά σου αποθέματα πίστης και ενέργειας τελειώνουν, έρχονται εκείνοι να σε βάλλουν στην πρίζα. Έρχονται και σου υπενθυμίσουν αυτά που μπορείς να κάνεις, αυτά για τα οποία σε αγαπούν και σε θαυμάζουν. Αν ακούσεις το αντίθετο, αν ακούσεις να σου μετράνε ελλείψεις και παραλείψεις, μάλλον σε εχθρό έχεις πέσει και καλύτερα να αρπάξεις το σκουπόξυλο.

Για περισσότερα κείμενα μπορείτε να επισκεφτείτε το προφίλ μου στην enfo.gr


Και για να κάνετε παρέα με αυτές τις φάτσες εδώ




Σχόλια

  1. Αχ, αυτό το μέσα μας! Ανεξάντλητο! Και πόσα προβλήματα προκαλεί...
    Κρύβει όμως πολλές ομορφιές, αρκεί να έχεις την υπομονή και τη δύναμη να το ψάξεις σιγά - σιγά. Αν έχει και φιλαράκια παρέα, τότε, γίνεται μια περιπέτεια όμορφη και καμιά φορά και διασκεδαστική!
    Φιλιά αφήνω, Χριστινάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καμιά φορά μπορεί και να φοβάσαι να δεις το "μέσα" σου... μπορεί να φοβάσαι να αναμετρηθείς μαζί του. Μπορεί και συ ο ίδιος να μην ξέρεις τι κρύβεις και χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια και προσεγμένες κινήσεις για να το αναγνωρίσεις. Όσοι τα καταφέρουν είμαι σίγουρη πως θα ευτυχίσουν και θα κάνουν και τους άλλους ευτυχισμένους!!!

    http://artdecorationcrafting.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχεις δίκιο ότι η μάχη είναι δύσκολη και τους συμμαχητές πρέπει να τους επιλέξουμε προσεκτικά αλλά οι καλοί συμμαχητές και συνοδοιπόροι είναι αυτοί που θα είναι εκεί και θα έχουν το θάρρος να μας επισημαίνουν τις ελλείψεις και τις παραλείψεις μας,που θα μας δώσουν την ώθηση να γίνουμε καλύτεροι,φυσικά βέβαια όλα αυτά αν όχι με την δροσιά που περιγράφεις,σίγουρα με αγάπη. Και που ξέρεις,ίσως σε αυτή τη μάχη βγούμε νικητές!
    Καλώς σε βρίσκουμε ξανά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Αν είσαι φίλος καλοδεχούμενος, αν ήρθες να σπαμάρεις σκέψου το ξανά!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αυτοπροστασία

  Σε συνέχεια με την προηγούμενη πόσο συχνά καταπιέζουμε τον εαυτό μας για να είμαστε συμπεριληπτικοί. Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα όταν δεν είναι κανόνας είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτοπροστασίας. Την στιγμή που νιώθουμε πνιγμένοι δεν γίνεται να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μας. Όλοι μας δικαιούμαστε έναν ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο ορίζουμε οι ίδιοι τις αντοχές μας. Αν η Περσεφόνη για παράδειγμα είναι σπουδαίο άτομο αλλά η παρουσία της μας είναι επιβαρυντική ακόμα και για λόγους που δεν βγάζουν νόημα δε θα πρέπει να καταπιέσουμε την ανάγκη μας να την κρατήσουμε μακριά. Μπορεί τη στιγμή του ξεσπάσματος μας να μην είμαστε κατανοητοί αλλά είναι η στιγμή της μετάβασης από μία ανισόρροπη κατάσταση σε μια νέα που θα πάρει χρόνο για να μορφοποιηθεί. Σε αυτό το στάδιο κάποιες επιφανειακές συναναστροφές θα τερματιστούν και κάποιοι ουσιαστικοί δεσμοί θα πάνε ακόμα πιο μακριά. Όμοια και κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές. Ακόμα και το ίδιο το σώμα θα αλλάξει. Η όψη μας, η βιολογία μ...

Το μικρό και το μεγάλο κακό

  Η προαιώνια μάχη καλού και κακού δεν έχει σιγάσει ποτέ πάνω στον κόσμο. Η πρόοδος του αιώνα όμως γεννά την προσδοκία για μια καλύτερη ανθρωπότητα που επιλέγει συνειδητά το καλό. Κι αυτή η προσδοκία κάθε μέρα ματαιώνεται. Όλοι μας θεατές μιας συνθήκης όπου συνάνθρωποι μας χειροκροτούν την φρίκη ντύνοντάς την με σενάρια και αφηγήματα που τους εξυπηρετούν. Κι ενώ δεν υπάρχει κάτι πιο κραυγαλέα άδικο και εγκληματικό από τη βασανιστική θανάτωση παιδιών κάποιοι χαίρονται με αυτό και στηρίζουν κάθε πράξη βίας. Κι αυτό είναι μια πικρή αλήθεια. Μια τεράστια μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού έχει επιλέξει το κακό και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Όλες οι φωνές δικαιοσύνης μέχρι στιγμής δείχνουν ανίσχυρες. Κι αφού αυτό το κακό δεν μπορεί να νικηθεί τι άλλο μας μέλλει να κάνουμε; Ίσως να αναζητήσουμε το μικρό καθημερινό κακό που τρώει τις ζωές μας. Το κακό στον κοντινό μας περίγυρό, το κακό μέσα μας. Κάτι μας διαφεύγει, κάτι δεν βλέπουμε. Κι αν αυτός ο κό...

Ένα αγόρι

 Ένα αγόρι θέλει να γίνει ποιητής, να μιλά για την αγάπη Ένα αγόρι θέλει να πατήσει στα σύννεφα, να νιώσει το σώμα του να ελαφραίνει Να ξαπλώσει πάνω στη δροσερή χλόη  Να αποκοιμηθεί με το κελάηδημα των πουλιών Να χτενίσει τα μαλλιά της αγαπημένης του. Ένα αγόρι θέλει κόψει ένα τριαντάφυλλο και να το βάλει στο βάζο Να κεντήσει μια καρδιά και να την κάνει δώρο Να μαζέψει κοχύλια σε ένα ακρογυάλι  Να γράψει στην άμμο ένα σ΄αγαπώ Κι αυτή είναι η συμμετοχή μου για τη  Μίνι Σκυτάλη#1  της Μαίρης με φωτογραφία κλήρωσης τη Νο4 Ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχα μια ''Ελεύθερη πτώση'' για το δρώμενο των  Γνωμικών   Φοβάμαι τον κόσμο, θυμάμαι είχα πει στον ψυχολόγο. Φοβάμαι να αναμετρηθώ με τον κόσμο,να μπω σε μια παρέα και να συμμετέχω στις συζητήσεις, να βγω ένα ραντεβού, να πάω σε μια συνέντευξη. Φοβάμαι πως θα τους είμαι βάρος, πως θα σπαταλήσω το χρόνο τους. Είναι τόσο πολλοί ωραίοι και ενδιαφέροντες άνθρωποι εκεί έξω. Άνθρωποι που ξέρουν να συμπεριφερθούν, να ...